Πολλοί τους χαρακτήρισαν Θρύλους του Κυπριακού βόλεϊ. Οι ίδιοι δεν αποδέχονται αυτό τον χαρακτηρισμό τονίζοντας ότι απλά έδωσαν τα πάντα για την Ομόνοια.
Η αλήθεια είναι ότι οι φιγούρες των Αχιλλέα και Σωτήρη Πετρακίδη είναι απόλυτα συνυφασμένες με αυτό που λέμε Κυπριακό βόλεϊ και Εθνική ομάδα βόλεϊ μιας και έπαιξαν με τρεις διαφορετικές γενιές στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Συνέδεσαν το όνομα τους με τις μεγάλες επιτυχίες της Ομόνοιας, την δυναστεία της τελευταίας σχεδόν 10ετίας και για όλα αυτά μίλησαν στο Podcast του balla.com.cy στο οποίο φιλοξενήθηκαν.
Ο Αχιλλέας σταμάτησε πέρσι την πετοσφαιρική του καριέρα και ανέλαβε τιμ μάνατζερ στην Ομόνοια. Το ίδιο αποφάσισε να κάνει πέρσι και ο Σωτήρης, αρχικά αποσύρθηκε και μπήκε στο πλευρό του Σάββα Σάββα σαν βοηθός προπονητή της Ομόνοιας όμως η ομάδα τον χρειάστηκε και επέστρεψε.
Φέτος ολοκληρώνει την καριέρα του η οποία συνοδεύτηκε με έναν σοβαρό τραυματισμό.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ PODCAST ΤΟΥ BALLA KAI TO ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ
Τι κρατάτε από την πορεία σας όλα αυτά τα χρόνια στο βόλεϊ;
Σ «Κρατώ πολλά πράγματα. Πάνω από όλα δημιούργησα φίλους αδελφικούς και τίτλους με την ομάδα που αγαπώ»
Α «Κερδίζεις πολλά από τον αθλητισμό. Κερδίζεις παιδεία, αρχές, εμπειρίες, κουλτούρα. Μας βοηθούν όλα αυτά και στην ζωή μας. Όλοι πρέπει να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Τα κερδίσαμε όλα αυτά συν το ότι δεν ξέρεις που θα βρισκόσουν αν δεν ήσουν στον αθλητισμό».
Σωτήρη, υπάρχει περίπτωση να αλλάξεις και πάλι γνώμη και να μην σταματήσεις την καριέρα σου;
«Όχι δεν υπάρχει περίπτωση. Μετά τον τραυματισμό είναι δύσκολο»
Είχες ξανά τέτοιο σοβαρό τραυματισμό;
«Έκανα ξανά χιαστούς πριν 10 χρόνια αλλά και αυτό είναι δύσκολο καθώς δεν μπορώ να κινηθώ καθόλου».
Αχιλλέα πλέον είσαι στην αντίθετη πλευρά, είσαι τιμ μάνατζερ της Ομόνοιας, ήταν δύσκολη η μετάβαση σου;
«Δεν ήταν δύσκολη η μετάβαση γιατί στην Ομόνοια πάντα όλοι βοηθούσαμε σε όλα. Πιο δύσκολο ήταν το οικονομικό, δεν γνώριζα καθόλου πως λειτουργεί».
Θεωρείς δηλαδή ότι κάποια πράγματα που ζητούσες κάποτε σαν πετοσφαιριστής είναι υπερβολικά;
«Κάποια πράγματα που τα ζητούσαμε και τα θεωρούσαμε δεδομένα, βλέπω τώρα πόσο δύσκολο είναι για την διοίκηση να τα προσφέρει. Τώρα βλέπω ότι πρέπει να τρέξεις να προσφέρεις».
Σωτήρη πως περιμένεις να είναι η δική σου επόμενη μέρα χωρίς να είσαι πετοσφαιριστής;
«Είναι τρόπος ζωής για εμάς το βόλεϊ, είναι η ζωή μου. Περιμένω ότι θα είναι δύσκολη η μετάβαση μου γιατί έχω πάθος με το βόλεϊ»
Θα μείνεις στον χώρο;
«Είχα μπει από την περσινή σεζόν βοηθός του Σάββα αλλά τελικά άρχισα να παίζω ξανά. Φέτος δεν μου είπαν κάτι. Θεωρώ ότι θα γίνει κάτι από πλευράς Ομόνοιας».
Όπως είπατε και πριν είσαστε στο βόλεϊ πάνω από 25 χρόνια, αλλάξατε τρεις γενιές στην Εθνική ομάδα, δεν το έκαναν πολλοί αυτό:
Α «Υπάρχει χάσμα μεταξύ των γενεών. Γι΄ αυτό βλέπουμε κι εμάς να παίζουμε μέχρι τα 37 μας στην Εθνική».
Σ «Αλλάξαμε τρεις γενιές και έχω άποψη για να συγκρίνω την κάθε γενιά. Από τους παλιούς μέχρι τους πιο νέους υπάρχει χάσμα όχι μόνο ηλικιακό αλλά και νοοτροπίας. Στην πρώτη γενιά ήταν πρώτο μέλημα το βόλεϊ. Ήμασταν από τους τυχερούς που ζήσαμε τέτοιες εποχές»
Α «Κάποτε για να επιλεχθείς στην Εθνική γινόταν μάχη. Ήταν μεγάλο πλήγμα να μην σε επιλέξει ο ομοσπονδιακός προπονητής. Τώρα τους παρακαλείς να πάνε στην Εθνική και δεν πάνε»
Σ. «Εμένα με έκοβε από την Εθνική και έκλαιγα. Τώρα λαλείς τους να πάνε και σου λένε έχω δουλειά».
Μπορεί Αχιλλέα να αλλάξει όλο αυτό;
«Πρέπει να αρχίσουμε από τις Ακαδημίες, να δοθούν κίνητρα πρώτα από την πολιτεία, από τον ΚΟΑ, από την ΚΟΠΕ και τις ομάδες. Να αρχίσουμε από το μηδέν. Εμείς στην Ομόνοια κάνουμε καλή προσπάθεια να αναπτύξουμε τις Ακαδημίες. Χρειάζεται μία πενταετία για να κάνεις κάτι, δεν είναι απλό».
Στην Ομόνοια πιάνεται παίκτες νεαρούς σε ηλικία που άλλες ομάδες θεωρούν ότι δεν μπορούν να ανελιχθούν και τους αναγεννάτε:
Α «Μετρά το ότι οι επιτυχίες μας δελεάζουν τους παίκτες να έρθουν στην ομάδα μας. Η Ομόνοια έγινε ένα ελκυστικός προορισμός. Πρέπει να στοχεύσεις έναν παίκτη με προοπτική όπως έγινε με τον Χρίστο, το Νικόλα, τον Αντώνη, τον Κανάρη που δεν έδειξαν πόσο καλοί μπορούν να γίνουν. Να έχεις και την οικονομική ευχέρεια να τους πάρεις και να τους δώσεις τα κίνητρα για να μην σου φύγουν για σπουδές στο εξωτερικό».
Η Ομόνοια παρέχει αυτά τα κίνητρα:
Α «Του προσφέρουμε υποτροφίες να σπουδάζουν στην Κύπρο στον κλάδο που θέλουν χωρίς να επιβαρύνονται οι γονείς. Μακάρι να είχα κι εγώ αυτή την ευκαιρία τότε. Όταν πήγαμε σε μια γενική συνέλευση, πάλεψα για να τους δώσω να καταλάβουν ότι πρέπει να τους δώσουμε κίνητρα τους νεαρούς για να μην φεύγουν στο εξωτερικό»
Κι όμως ψηφίστηκε ο κανονισμός για αύξηση των ξένων…
Α «Εγώ ήμουν κάθετος σε αυτό το κομμάτι, γιατί δεν ξέρω που θα πάμε σαν Εθνική. Θεωρώ ότι θα είναι πλήγμα για το Κυπριακό βόλει».
Σ. «Κάποιοι θεωρούν ότι με περισσότερους ξένους θα ανέβουν επίπεδο. Τα λεφτά που δίνονται για τους ξένους δεν μπορεί να γίνει αυτό. Θα μπορούσαν να ήταν δύο οι ξένοι και τα χρήματα να τα επενδύουν σε Κύπριους παίκτες».
Η ιστορία λέει ότι οι ομάδες με ραχοκοκαλιά τους Κύπριους είναι αυτές που έχουν επιτυχίες…
Α «Αυτό γίνεται σε όλα τα αθλήματα και όχι μόνο στο βόλεϊ. Βλέπουμε στο ποδόσφαιρο την Ομόνοια να παίζει με πολλούς Κύπριους».
Σ «Ο Κύπριος παίζει και για την φανέλα και όταν έρθει ο ξένος αυτός θα τον καθοδηγήσει. Όπως τους δείξει θα πορευθεί».
Α «Πριν πέντε χρόνια αποφάσισε η διοίκηση να φέρουμε προπονητή τον Ελλαδίτη Καλματζίδη, έναν αναγνωρισμένο προπονητή ευρωπαϊκού βεληνεκούς. Προερχόμασταν από τρεμπλ και θεώρησαν στην διοίκηση ότι θα μας ανέβαζε επίπεδο στην Ευρώπη. Ήρθε και βρήκε μια κατάσταση οικογενειακή. Προσπάθησε να επιβάλει ην δική του φιλοσοφία και δεν του βγήκε».
Σ «Το πλάνο του Καλματζίδη ίσως να ήταν σωστό αλλά ήρθε να το εφαρμόσει σε λάθος ομάδας. Εμείς προερχόμασταν από επιτυχίες και ήρθε και έκανε πέρα κάποια σημαντικά πράγματα με αποτέλεσμα με τετραπλάσιο μπάτζετ να χαθεί το πρωτάθλημα. Έφυγε ο Καλματζίδης, επέστρεψε ο Σάββας και κάναμε το τρεμπλ. Δεν λέω ότι ήταν λάθος αυτό που προσπάθησε ν κάνει ο Ελλαδίτης κόουτς, μπορεί να πετύχαινε αν το κρατούσε για μια 5ετία αλλά όταν επανήλθε η συνταγή επανήλθαμε και στην κανονικότητα»
Να πάμε πίσω στον χρόνο, πως καταλάβατε και πότε ότι κάνετε για να ασχοληθείτε με το βόλεϊ;
Σ «Ήμασταν στην έκτη δημοτικού και ο μας εντόπισε ο κ. Παρίσσης. Τότε γύριζαν τα σχολεία αι έψαχναν ψηλούς. Μας είπε να πάμε στο τάδε σχολείο την συγκεκριμένα μέρα για να αρχίσουμε. Μας ανέλαβε και στην α’ γυμνασίου και μας έγραψε στην Ολυμπιάδα που ήταν και ο ίδιος προπονητής. Φεύγοντας από το γυμνάσιο και πηγαίνοντας στο λύκειο Δασούπολης μας βρήκε ο κ. Ανδρέας Ελευθερίου, άλλη μια μεγάλη φυσιογνωμία του Κυπριακού βόλεϊ ου ήταν επίσης προπονητής στην Ολυμπιάδα»
Πως ήταν η συνέχεια;
Α «Η Ολυμπιάδα ήταν στην β’ κατηγορία, ανεβήκαμε στην α΄ κατηγορία με τον Τοντόρφ προπονητή μαζί με τον Γιαννάκη Χριστοφόρου που ήταν προπονητής μας τους έφηβους. Πέσαμε ξανά στην β’ κατηγορία και την επόμενη σεζόν πήγε στο ΑΠΟΕΛ ο Τοντόροφ και ο Χριστοφόρου και πήραν μαζί τους εμάς τους δύο και τον Σπανιά. Δεν μας δόθηκε η επιλογή να πάμε κάπου αλλού. Ακολουθήσαμε τους μέντορες μας. Εμείς ήμασταν από οικογένεια Ομονμοιάτικη».
Σ «Με τρεις υποσχετικές με συγκεκριμένο ποσό σε αποκτούσε η ομάδα. Στην προκειμένη του ΑΠΟΕΛ. Στην δεύτερη σεζόν έκλεισε το μήνα τμήμα του ΑΠΟΕΛ και επιστρέψαμε στην Ολυμπιάδα. Εκεί ήρθε η πρόταση από την Ομόνοια, εμείς επιλέξαμε την Ομόνοια και πήγαμε»
Α «Ο Σωτήρης πήγες σπουδές και πήγα εγώ δύο χρόνια δανεικός στη Νέα Σαλαμίνα και πήρα και το πρώτο μου πρωτάθλημα. Με την Ομόνοια πήγαμε τελικούς Κυπέλλου μόνο. Πήραμε Κύπελλο το 2026, το 2009 και μετά εγώ πήγα στη Σαλαμίνα το 2012. Πήρα πρωτάθλημα και επέστρεψα. Μόλις επέστρεψα άρχισε η δυναστεία της Ομόνοιας»
Σ «Στην δεύτερη σεζόν του Αχιλλέα στη Νέα Σαλαμίνα η Ομόνοια έκανε μεγάλη προσπάθεια να πρωταγωνιστήσει. Η Νέα Σαλαμίνα είχε αποδυναμωθεί. Φτάσαμε στα πλέι οφ Ομόνοια, Ανόρθωση, Αναγέννηση και Νέα Σαλαμίνα. Παλεύαμε Ανόρθωση–Ομόνοια και έπαιζε Νέα Σαλαμίνα Ανόρθωση και τον παρακαλούσα να νικήσουν για να πάρουμε πρωτάθλημα. Έχασαν από την Ανόρθωση, ισοβαθμήσαμε και η Ανόρθωση πήρε το πρωτάθλημα στην διαφορά των σετ»
Ο… ΤΣΑΚΩΜΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ
Α «Μετά την διακοπή των Χριστουγέννων επιστρέψαμε και παίζαμε με την Ομόνοια. Ήμασταν αποδυναμωμένοι, παίζαμε στην έδρα της Ομόνοιας και τη νικήσαμε».
Σ. «Τσακωθήκαμε πολύ εκείνη την μέρα. Του έλεγα «τι κάνεις, σταμάτα». Εμείς φταίγαμε, είχαμε κακή απόδοση. «Τι θέλεις να κάνω» μου είπε, «σας περνώ την μπάλα και τρώτε πόντο». Αν νικούσαμε εκείνο το παιχνίδι θα παίρναμε το πρωτάθλημα»
Α «Ήταν της μοίρας να επιστρέψω για να αρχίσει να παίρνει πρωταθλήματα η Ομόνοια» (γέλια).
Αχιλλέα θα πέσει το όνομα του Σωτήρη στο τραπέζι για να αναλάβει πόστο στην Ομόνοια;
«Τον θέλαμε από πέρσι να έχει 2-3 ρόλους. Τα αποδυτήρια είναι 50% της ομάδας. Δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα που έχει 25 παίκτες και τα αποδυτήρια πρέπει να κρατηθούν. Οι παλιοί κρατούσαν ήρεμα τα αποδυτήρια και ο Σωτήρης μπορεί να το κάνει αυτό»
Έχουν να λένε ότι ο Σωτήρης έπαιζε πιο μυαλωμένα από τον Αχιλλέα, ενώ ο Αχιλλέας έπαιζε με περίσσιο πάθος, τι απαντάτε;
Α «Ίσως γιατί ήταν θέση μου και επειδή ο κεντρικός κάνει έναν γύρο και βγαίνει και ίσως να ηρεμούσε ο Σωτήρης. Τώρα μετά από πολλά χρόνια θεωρώ ότι ήμουν φρόνιμος. Και ο Σωτήρης είχε μια δόση, άσε τι φαινόταν στο γήπεδο» (γέλια»
Έχουν να πουν επίσης ότι πάντα υπερβάλλατε εαυτόν στο γήπεδο:
Α «Σε ότι κάνουμε το κάνουμε μα πάθος και δίνουμε το 100%. Αν δεν κάνεις κάτι με πάθος δεν θα το κάνεις καλά. Μπορεί σαν αθλητές να μην είχαμε σούπερ προσόντα αλλά παίζαμε στο 100%.»
Σ «Δουλέψαμε πολύ, δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να σταματώ καμιά μέρα».
Αν σταματούσατε π.χ. τα καλοκαίρια δεν φτάνατε σε αυτό το επίπεδο;
Α «Σίγουρα. Είμαστε τυχεροί που περάσαμε από χέρια ανθρώπων που ήξεραν καλά τι σημαίνει αθλητισμός. Όταν σε αυτή την ηλικία παίζουμε σε αυτό το επίπεδο το θεωρώ τραγικό για το Κυπριακό βόλεϊ. Δεν γίνεται να συντηρείται το πρωτάθλημα με 40άρηδες»
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΚΑΙ ΟΙ… ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΕΣ
Σ «Όταν παίζαμε δεν θέλαμε να χάσουμε και δημιουργήσαμε πολλούς εχθρούς και αντιπάθειες. Πολλές φορές εκτός γηπέδου μας έλεγαν μας είσαστε εσείς που παίζατε στο γήπεδο προχθές; Στο γήπεδο δεν ήμασταν φυσιολογικοί».
Α «Στην έξω ζωή είμαστε χαμηλών τόνων και ήρεμοι. Τώρα που σταμάτησα το ανέλυσα και κατάλαβα ότι αν δεν τρέχαμε εμείς δεν θα ΄ήταν η Ομόνοια εδώ που βρίσκεται και όλο αυτό έβγαινε σαν αντίδραση στο γήπεδο και σαν ξέσπασμα. Απολογούμαστε σε κάποιους αν ξεφύγαμε κάποιες φορές αλλά γνωρίζοντας μας μετά κατάλαβαν ποιοι είμαστε»
Α Όταν ήμασταν σε πιο νεαρή ηλικία και δεν μας γγνώριζαν, δεν ήθελαν να μας βλέπουν. Στην πορεία πήγαμε και εθνική, με κάποιους γίναμε συμπαίκτες και κατάλαβαν ποιοι είμαστε».
Σ «Εδώ παίζαμε αντίπαλοι Ομόνοια–Νέα Σαλαμίνα και σκοτωνόμασταν μεταξύ μας, όχι με τους άλλους» (γέλια).
Αποδέχεστε τον τίτλο… θρύλοι του Κυπριακού βόλεϊ;
Σ «Εγώ δεν το αποδέχομαι αυτό. Η λέξη θρύλος είναι μεγάλη κουβέντα».
Α «Η συμμετοχή μας στην έξαρση των τίτλων από την Ομόνοια ίσως να το δείχνει αυτό. Ο Πάνος Ηρακλέους είναι θρύλος του Κυπριακού βόλεϊ και δεν πήρε τα πρωταθλήματα που πήραμε εμείς. Ίσως κάπου εκεί να ξεγελά το πράγμα. Δέχομαι ότι έδωσα το 100%».
Για την μεγάλη φετινή πορεία στην Ευρώπη:
Α «Ήταν η κορυφαία πορεία Κυπριακής ομάδας στην Ευρώπη. Ήταν η κορυφαία χρονιά την ιστορία της Ομόνοια λόγω Ευρώπης. Αήττητοι πήγαμε και άλλες φορές, κάναμε και άλλα νταμπλ και τρεμπλ αλλά είναι και η Ευρώπη. Το ότι φτάσαμε τα προημιτελικά της Ευρώπης ήταν σημαντικό. Η ιστορία έγραψε».
Τι έγινε σε εκείνο το παιχνίδι στο Ισραήλ;
Σ «Ήταν τρομοκρατία. Έζησα στίμες και στιγμές έντασης αλλά σε εκείνο το παιχνίδι δεν μπορούσες να κάνεις κάτι. Δεν μπορούσες να το ελέγξεις. Έπεφταν φωτοβολίδες και δεν το διέκοψε».
Είπετε… εν φεύγουμε που δαμέσα ζωντανοί; αν νικήσουμε;
Σ «Εγώ είπα το. Πίστευα ότι κάτι εν πάει καλά»
Σ. «Ηταν γυναίκα η διαιτητής, έκλαιγε, και μετά την επανέναρξη άρχισε και σφυρούσε ανάποδα για να λήξει το παιχνίδι να πάμε σπίτι μας»
Α «Αν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό στο Ισραήλ ίσως να αντιμετωπίζαμε καλύτερα τον επαναληπτικό. Την ζημιά μπορούσαμε να την κάνουμε στο Ισραήλ που δεν μας ήξεραν. Ήταν καλύτερη ομάδα από εμάς και μας διάβασαν καλύτερα. Εξού και πήγαν τελικό».
Όταν ψηφίστηκε ο κανονισμός για τους τέσσερις ξένους κάποιοι είπαν ότι ήταν για να χτυπηθεί η Ομόνοια…
Σ «Είναι λογικό αυτό, κι’ εγώ αν ήμουν αντίπαλος της Ομόνοιας θα το έκανα αυτό».
Α «Άλλαξαν πολλά για τα οποία μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήταν εναντίον της Ομόνοιας. Άλλαξε ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος, από το σύστημα των βαθμών στις νίκες, πάλι ξανά βαθμοί και φτάσαμε στο σύστημα που παίζουμε τώρα. Πάλι η Ομόνοια πρωταγωνιστούσε. Με τους τέσσερις ξένους καταλαβαίνω ότι μια ομάδα που δεν έχει Κύπριους να θέλει να έχει πιθανότητες να χτυπήσει την Ομόνοια».
Ποια ήταν η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή σας σε αυτή την μεγάλη πορεία;
Σ «Κορυφαία στιγμή ήταν το πρώτο πρωτάθλημα, Έκανα δύο μέρες σαν κοιμηθώ. Είπα να πιάσω πρωτάθλημα και τίποτε άλλο και το πήραμε. Ακολουθήσαν πολλοί τίτλοι. Η χειρότερη στιγμή ήταν οι τραυματισμοί. Φέτος έμεινε ένα παιχνίδι ο τελικός Κυπέλλου για να κλείσω την καριέρα μου και δεν τα κατάφερα».
Α «Το να κατακτήσω το πρωτάθλημα με την Ομόνοια με τον κόσμο ήταν όνειρο. Το πρώτο μου πρωτάθλημα με την Ομόνοια ήταν η κορυφαία στιγμή. Μετά πήγαμε στο δεύτερο, το τρίτο και μπήκε στην κουλτούρα μας το dna του πρωταθλητή. Πλέον όταν βάζουμε πριμ πρωταθλήματος και Κυπέλλου τα έχουν σίγουρα οι παίκτες. Φέτος φύγαμε τα πριμ και τα προσθέσαμε στον μισθό για να μην τρέχουμε μετά. Η χειρότερη στιγμή ήταν όταν πηγαίναμε για το νταμπλ στο δεύτερο πρωτάθλημα. Παίζαμε να πάμε τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ Καράβα αλλά ότι και αν γινόταν η Ομόνοια δεν κέρδιζε εκείνο το παιχνίδι, ήταν προκαθορισμένο το αποτέλεσμα. Ο διαιτητής με απέβαλε, ζημίωσα και εγώ και η ομάδα μου και χάσαμε την πρόκριση αν και ότι και να γινόταν δεν θα νικούσαμε εκείνη την ημέρα».
