Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
«Από τις 3 έως τις 6 Ιουλίου θα βρισκόμαστε στο ΟΑΚΑ, κι εδώ θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τον Παναθηναϊκό που μας δίνουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον υπερσύγχρονο χώρο, με το glass floor και τις άρτιες εγκαταστάσεις. Για εμένα, είναι ένας χώρος με ξεχωριστή σημασία, αφού αποτέλεσε το “σπίτι” μου για 13 χρόνια, γεμάτα με εξαιρετικές αναμνήσεις.
Στο φετινό συνέδριο συγκεντρωνόμαστε προπονητές από 57 διαφορετικές χώρες, με τη σημαντική υποστήριξη του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης, για το ετήσιο σεμινάριο, για να διδάξουμε μπάσκετ, και όχι μόνο! Η πρόσκληση είναι ανοιχτή και για όσους ενδιαφέρονται να γνωρίσουν διαφορετικές πτυχές του αθλήματος. Για παράδειγμα, φέτος συμμετέχει και ο Απόστολος Κουμαρίνος, ο οποίος θα παρουσιάσει το motivational speech με τίτλο “Nothing Fails Like Success”, εξηγώντας ότι η μεγαλύτερη αποτυχία μπορεί να είναι η αδυναμία διαχείρισης της επιτυχίας. Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μήνυμα που αξίζει να ακουστεί από πολλούς».
Και πρόσθεσε: «Είχα κι εγώ την τιμή, όπως και αρκετοί συνάδελφοι προπονητές και καλαθοσφαιριστές, να συμμετάσχουμε σε panels συζητήσεων, να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, τις γνώσεις μας, και τη δική μας οπτική για το πώς συνεργαζόμαστε στον αθλητισμό. Αυτή είναι και η ουσία. Ζητάμε από τους παίκτες μας να συνεργάζονται κι επομένως κι εμείς, στο προπονητικό κομμάτι, οφείλουμε να κάνουμε το ίδιο. Η συνεργασία προϋποθέτει περισσότερους από έναν. Και τελικά, αυτό είναι το ζητούμενο, τόσο στον αθλητισμό όσο και στην κοινωνία γενικότερα»
Για το φιλανθρωπικό Gala στο πλαίσιο του συνεδρίου ανέφερε: «Η Ένωση Προπονητών διαθέτει και μια Ακαδημία Προπονητών, από την οποία έχουν αποφοιτήσει προπονητές από πάνω από 100 διαφορετικές χώρες. Τους γνωρίσαμε, μας γνώρισαν, και μέσα από αυτή τη διαδικασία χτίσαμε ουσιαστικές σχέσεις. Φανταστείτε ότι έχουμε απόφοιτους από τη Νότια Αμερική, την Ασία, την Αφρική, έχουμε γνωρίσει προπονητές από τη Βολιβία, τη Ζάμπια και τις Φιλιππίνες! Συχνά, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, συνειδητοποιούμε πόσο τυχεροί είμαστε που εργαζόμαστε στην Ευρώπη, όπου οι συνθήκες για έναν προπονητή είναι σαφώς πιο ευνοϊκές σε σχέση με αυτές που αντιμετωπίζουν συνάδελφοί μας σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: ένας απόφοιτός μας εργάζεται σε ένα camp όπου προπονεί 500 ορφανά παιδιά. Μέσα από το Γκαλά στις 3 Ιουλίου, επιδιώκουμε τη συμμετοχή ανθρώπων που μπορούν να στηρίξουν αυτή την πρωτοβουλία, να συνεισφέρουν στο όραμά μας και να στηρίξουμε χώρες με περιορισμένες υλικοτεχνικές υποδομές. Ήδη έχουμε κάνει το πρώτο μας βήμα: η πρώτη μας συνεργασία ξεκινά με την Τυνησία, την οποία είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ πέρσι, όπου δίδαξα σε ένα πενθήμερο σεμινάριο. Το μπάσκετ, για εμένα, είναι ένα είδος κοινωνικοποίησης. Αν καταφέρουμε, έστω ένα παιδί από αυτές τις χώρες να στραφεί στο μπάσκετ και να το υιοθετήσει ως τρόπο ζωής, τότε αυτό θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος για όλους μας».
