Μία τεράστια απώλεια θρηνεί η ποδοσφαιρική Κύπρος με το θάνατο του Πανίκου Κρυστάλλη σε ηλικία 87 ετών.
Γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1938 και μεγαλούργησε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Πολλοί τον είχαν χαρακτηρίσει σαν τον κορυφαίο Κύπριο ποδοσφαιριστή.
Αιωνία σου η μνήμη ΤΕΡΑΣΤΙΕ Κρυστάλλη.
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του …
Σχετική αναφορά για το θάνατο του Πανίκου Κρυστάλλη, έκανε το Apollon 1954 Retro Stories που έγραψε:
Με απέραντη θλίψη μόλις πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του πατριάρχη του κυπριακού ποδοσφαίρου του Πανίκου Κρυστάλλη του σπουδαιότερου ποδοσφαιριστή που ανέδειξε το κυπριακό ποδόσφαιρο.
Σήμερα, το κυπριακό ποδόσφαιρο σκύβει το κεφάλι και αποχαιρετά έναν από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε ποτέ αυτός ο τόπος. Ένα παιδί της αλάνας, ένας αξεπέραστος τεχνίτης, ένας ποδοσφαιριστής που δεν ήταν απλά σπουδαίος μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου αλλά κι ένας άνθρωπος που ενσάρκωνε όλα όσα σημαίνει ο Απόλλωνας και το ποδόσφαιρο στην Κύπρο. Ο Πανίκος Κρυστάλλης δεν είναι πια μαζί μας κι όμως, το όνομά του, το ταλέντο του και η αύρα του θα μας συντροφεύουν για πάντα. Γεννημένος την 1η Ιουλίου του 1938, ο Πανίκος ήταν από την πρώτη στιγμή παιδί του ποδοσφαίρου. Ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στις αλάνες της Λεμεσού και από τα 16 του μόλις χρόνια φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΛ, πανηγυρίζοντας το πρωτάθλημα το 1955-56 και γράφοντας τα πρώτα του χρυσά γράμματα στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου. Η μοίρα και το ταλέντο τον οδήγησαν το 1957 στον Απόλλωνα Λεμεσού, εκεί όπου η ψυχή του έδεσε για πάντα με τη γαλανόλευκη φανέλα και τον Θεό Απόλλωνα στο στήθος. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1961, πήρε το μεγάλο βήμα για την ΑΕΚ Αθηνών, κατακτώντας το πρωτάθλημα Ελλάδας το 1963 και αποδεικνύοντας ότι το κυπριακό ποδόσφαιρο μπορεί να σταθεί ισάξιο στο πιο υψηλό επίπεδο. Επέστρεψε στην αγαπημένη του ομάδα το 1964 και για έξι χρόνια κόσμησε ξανά τα γήπεδα της Κύπρου, οδηγώντας τον Απόλλωνα στην κατάκτηση των δύο πρώτων Κυπέλλων της ιστορίας του (1966, 1967). Αργότερα, ξαναφόρεσε τη φανέλα της ΑΕΛ, μέχρι το 1974, κλείνοντας μια καριέρα γεμάτη τίτλους, διακρίσεις και αγάπη από όλους. Ο Πανίκος Κρυστάλλης δεν ήταν απλώς ένας σπουδαίος παίκτης. Ήταν ένας «εγκεφαλικός» ποδοσφαιριστής μια ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα που… μιλούσε στην μπάλα, με επινοήσεις που ήταν μπροστά για την εποχή του που έβλεπε το γήπεδο σαν μια απέραντη σκηνή θεάτρου, όπου κάθε του πάσα, κάθε του ντρίπλα, κάθε του σουτ ήταν μια παράσταση γεμάτη φινέτσα, φαντασία και αποτελεσματικότητα. Με 26 γκολ τη σεζόν 1960-61 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, ενώ 21 φορές τίμησε την Εθνική Κύπρου σημειώνοντας τέσσερα γκολ και υψώνοντας τη σημαία της Κύπρου στα γήπεδα της Μεσογείου. Όμως, πάνω απ’ όλα, ο Πανίκος Κρυστάλλης ήταν ο Πατριάρχης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Το όνομά του είναι συνώνυμο με το ήθος, την ποιότητα και το πάθος για το άθλημα. Ακόμα και όσοι δεν τον είδαν ποτέ να αγωνίζεται, νιώθουν βαθιά μέσα τους τη δική του αύρα να αιωρείται πάνω από κάθε γήπεδο, να καθοδηγεί κάθε νέο παιδί που φορά τη φανέλα του Απόλλωνα και να εμπνέει γενιές και γενιές φιλάθλων.
Γιατί είναι άλλο πράγμα να παίζεις ποδόσφαιρο κι άλλο να το κάνεις τέχνη, να το κάνεις πολιτισμό, να το κάνεις παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Και ο Πανίκος το έκανε όσο λίγοι. Πανίκο Κρυστάλλη αφήνεις πίσω σου μια τεράστια κληρονομιά. Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» από τους απανταχού Απολλωνίστες, επειδή και μόνο απλά υπήρξες στα γήπεδά μας επειδή και μόνο απλά φορώντας τη φανέλα με το Θεό Απόλλωνα στο στήθος ομόρφυνες τη ζωή μας έστω κι αν οι περισσότεροι από εμάς δεν σε είδαμε ποτέ να αγωνίζεσαι δια ζώσης και ίσως αυτό από μόνο του να αποδεικνύει το μεγαλείο σου ως ποδοσφαιριστής, ότι μισό σχεδόν αιώνα μετά την αποχώρηση σου από τα γήπεδα, εξακολουθείς να αποτελείς το ίνδαλμα το πρότυπο και το κεντρικό σημείο αναφοράς του παλαιού και νεώτερου Απολλωνίστα οπαδού! Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για την μεγάλη παρακαταθήκη που άφησες πίσω σου για τις επόμενες γενιές οπαδών του Απόλλωνα! Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει, Πατριάρχη του κυπριακού ποδοσφαίρου.
