H κοινωνία βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια απίστευτη και αλαζονική ακρίβεια. Εκτός από τις Τράπεζες με μια νοοτροπία ετσιθελική και παράξενη, οι υπεραγορές και οι φρουταρίες και όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, είναι σε βάρβαρες ψηλές τιμές.
Ολοι αυτοί οι φορείς τα οικονομίας, γνωρίζοντας, ψηλαφώντας τους Κυπρίους με την ελάχιστη γνώση του Αλφαβητισμού, γίνονται θύματα αυτών των πρακτικών. Ανεβάζουν τιμές των προϊόντων τους, ασύστολα και χωρίς ντροπή.
Ολοι αυτοί , με ζηλευτή επιδεξιότητα και μανία , επιθυμούν να εκμεταλλευτούν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και κατάσταση με την ακρίβεια και ψηλώνουν τις τιμές των προϊόντων τους, είτε είναι τραπεζικά προϊόντα, ή καταναλωτικά προϊόντα και υπηρεσίες. Χωρίς διάθεση αντίληψης της κατάστασης των πολιτών και μιας πιο ευαίσθητης και ισορροπημένης πολιτικής, καταδυναστεύουν τους πολίτες με τις ψηλές τιμές και τις τοκογλυφικές τους πράξεις και συμπεριφορές.
Στις τιμές αυτές δεν μπορούν να ανταποκριθούν όχι μόνο οι ευάλωτοι και οι συνταξιούχοι, οι απλοί άνθρωποι της φτώχειας αλλά και οι πολίτες της μεσαίας τάξης του τόπου μας, οι οποίοι στενάζουν κάτω από τέτοιες τοκογλυφικές τιμές και συμπεριφορές.
Ολοι αυτοί οι επιχειρηματίες είναι ασύδοτοι και απάνθρωποι. Χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς καμιά αίσθηση του ανθρωπιστικού αισθήματος, χωρίς καμιά αίσθηση της πραγματικότητας, έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι κερδοσκοπούν εις βάρος των πολιτών και της κοινωνίας. Αυτές τις τιμές που βλέπουμε σ’ όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων, στις τράπεζες , στις υπεραγορές , στις φρουταρίες , δεν αντέχουν ούτε οι πολίτες με ψηλά εισοδήματα πόσο μάλλον άνθρωποι μικρών και μεσαίων οικονομικών δυνατοτήτων.
Επιβάλλεται άμεσα , η εποπτεία και ο ισχυρός, συνεχής έλεγχος όλων αυτών των επιχειρηματιών. Νοιώθω ότι εκμεταλλεύονται βάναυσα την κουλτούρα του λαού μας, της ανοχής και της παθητικότητας, κερδοσκοπούν, όχι κερδίζουν αλλά θησαυρίζουν.
Επανέφεραν την τοκογλυφία στον τόπο μας, μια συμπεριφορά την οποία ο Συνεργατισμός αφάνισε πριν πολλά χρόνια. Δεν πιστεύω ότι η σημερινή ακρίβεια στην Κύπρο είναι φυσιολογική αλλά αποτέλεσμα της μανίας και της απάνθρωπης συμπεριφοράς και αντίληψης των επιχειρηματιών για κερδοσκοπία.
Ισχυρίζονται πολλοί ότι στην ελεύθερη οικονομία λειτουργεί ομαλά η οικονομική δραστηριότητα, με κυρίαρχο ζήτημα την προσφορά και την ζήτηση. Κατά την άποψη μου , μπορεί να υπάρχει μεγάλη προσφορά, από υπεραγορές, φρουταρίες, αλλά υπάρχει και υψηλή ζήτηση προς το παρών. Ο πληθυσμός του τόπου μας, μεγάλωσε πολύ και με τους τουρίστες να επισκέπτονται το τόπο μας στο μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου, οι επιχειρηματίες δεν πιέζονται για τις τιμές των προϊόντων τους.
Είναι ψευδεπίγραφη η έννοια του ανταγωνισμού στην Κύπρο και το δόγμα της προσφοράς και της ζήτησης. Σ’ αυτά τα στοιχεία προστίθενται και η κουλτούρα του κυπριακού λαού για τις αγορές του. Υπάρχει αισχροκέρδεια στην Κύπρο σ’ όλα τα επίπεδα.
Οι μισθοί όση αύξηση και να έχουν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την φρενήρη κερδοσκοπία και τοκογλυφία. Τραπεζικοί τόκοι και έξοδα , καταναλωτικά αγαθά, ενοίκια, τιμές των διαμερισμάτων, φόροι, ενέργεια , καύσιμα και τόσα άλλα αγαθά βρίσκονται σε απαράδεκτα ψηλές τιμές, αδικαιολόγητες. Οι τιμές στην Κύπρο είναι πιο ψηλές από τις χώρες της Ευρώπης με πιο ψηλούς μισθούς και ωφελήματα.
Ποιος μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες σ’ αυτό το θλιβερό περιβάλλον ψηλών τιμών; Μόνο το κράτος έχει και την ικανότητα και δυνατότητα αλλά και την ιερή υποχρέωση να προστατεύσει τους πολίτες του. Δεν είναι αντιδημοκρατικός ο έλεγχος και η ισχυρή εποπτεία από το κράτος, ούτε αντισυνταγματικό. Πάνω απ’ όλα σε ένα κράτος Δικαίου βρίσκονται οι άνθρωποι. Είναι λυπηρό, μακροοικονομικά το κράτος και οι οικονομικοί του δείχτες να ευημερούν και οι πολίτες να δεινοπαθούν και να βρίσκονται σε απόγνωση. Η εξοντωτική ακρίβεια, έχει επηρεάσει καταλυτικά και την μεσαία τάξη όχι μόνο τους ευάλωτους συμπατριώτες μας. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα των νέων μας, βοηθούνται ακόμα από τους γονείς και συγγενείς τους, οι οποίοι συσσώρευσαν , τα προηγούμενα χρόνια μερικές οικονομίες. Όταν πλέον και αυτές οι οικονομίες εκλείψουν, θεωρώ ότι η κατάσταση των πλείστων πολιτών θα χειροτερέψει.
Αυτή η αισχροκέρδεια και η δυσανάλογη εξίσωση μεταξύ μισθών και ακρίβειας δεν συμφέρει σε κανένα, ούτε στο κράτος , συμφέρει μόνο σε μερικούς επιχειρηματίες που διοικούν την οικονομία. Ο πραγματικός πληθωρισμός είναι ασύλληπτα πιο ψηλός από τον εκάστοτε λογιστικό, αριθμητικό πληθωρισμό των διαφόρων επίσημων στατιστικών. Εάν το κράτος δεν λάβει αυστηρά μέτρα και τιθασεύση την βουλιμία και απληστία των επιχειρηματιών οι οποίοι καθορίζουν τις τιμές και το εμπόριο, θα κλάψουμε αργότερα πάνω στα ερείπια.
Συμφωνώ απόλυτα για ένα νοικοκυρεμένο, σοβαρό, σταθερό, νούσιμο, με σοφία κράτος, όπως συμφωνώ για μια οικογένεια η οποία προσέχει τα οικονομικά της στοιχεία κα έξοδα της χωρίς υπερβολές και εξεζητημένες συμπεριφορές. Υπάρχουν και δύσκολες στιγμές στην διαδρομή τους και πρέπει να διαθέτουν την απαιτούμενη προνοητικότητα. Είναι κρίμα και άδικο όμως, μια χούφτα παραγόντων της οικονομίας, να λυμαίνονται τον πλούτο και την ζωή ενός λαού , καταδικάζοντας τους, στην φτώχεια και την ανέχεια.
Το Κράτος είναι ο προστάτης των πολιτών, η ασπίδα τους , ο ελευθερωτής τους, ο συμπαραστάτης και οδηγός τους. Οφείλει άμεσα να θέσει τους μηχανισμούς του, στην υπηρεσία του λαού, στην καταπολέμηση της αισχροκέρδειας και της τοκογλυφίας, αψηφώντας θεωρίες και νομικιστικές προφάσεις . Κυρίαρχο ζήτημα της κοινωνίας είναι η εξοντωτική ακρίβεια, η οποία από προσωρινή έγινε μόνιμη και κατασπαράσσει τους πολίτες.
Παρακολουθώ τις προσπάθειες του Κράτους για ανακούφιση των πολιτών από την λαίλαπα της ακρίβειας. Δεν μηδενίζω ποτέ σαν άνθρωπος τις προσπάθειες άλλων. Όμως θεωρώ ότι οι καλές προθέσεις του κράτους, δεν είναι μόνο ικανές για να καταπολεμήσουν την ακρίβεια και την απληστία των επιχειρηματιών του εμπορικού και τραπεζικού τομέα. Χρειάζονται και άλλα ισχυρά και αποφασιστικά εργαλεία για μην αντιμετώπιση της ακρίβειας. Ο μόνος φορέας που έχει στην διάθεση του όλα τα εργαλεία είναι το κράτος.
Με αποφασιστικότητα και πυγμή, χωρίς χαλαρότητα και επιείκεια, να την χρησιμοποιήσει για το καλό της κοινωνίας και της πατρίδας μας.
Στα παλιά χρόνια, υπήρχαν εποχές δύσκολες και δύσβατες για το λαό. Οι παλιοί επιχειρηματίες ήταν πιο ευαίσθητοι και ανθρώπινοι. Μπορούσε το κράτος να τους μιλήσει και να συζητήσει μαζί τους με καλά αποτελέσματα.
Οι σημερινοί επιχειρηματίες είναι χωρίς αίσθημα και ευαισθησία. Είναι εκμεταλλευτές και ασύδοτοι, με κυρίαρχο συναίσθημα την απληστία και την εκμετάλλευση. Τα βιβλία δεν σου δίνουν μεγαλοψυχία και ψυχικό πλούτο. Οι ευαισθησίες είναι άγνωστες σ’ αυτούς. Σ’ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για την κοινωνία μας, ένας φορέας μπορεί να τιθασεύσει την αρπακτικότητα και την βουλιμία τους. Το Κράτος!
« Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη από φιλανθρωπία. Εχει ανάγκη από ανθρωπισμό». Βασίλης Ραφαηλίδης-δημοσιογράφος.
Και εφ’ όσον διάφοροι φορείς δεν επιδεικνύουν τον ανθρωπισμό τους και την λογική τους αλλά επιδεικνύουν ασέβεια , απανθρωπιά και απληστία, το κράτος οφείλει να αναλάβει δράση. Η δυσχέρεια του κόσμου, η αφαίμαξη του, τα προβλήματα του , η επιβίωση του , η αδικία που νοιώθει , δεν είναι στοιχεία κράτους δικαίου και κοινωνικής συνοχής , κράτους ευημερίας και ευτυχίας.
Ανδρέας Μουσκάλλης
Προπονητής Ποδοσφαίρου
25 Απριλίου 2025
