Δεν είναι από τους προπονητές που γέμισαν πρωτοσέλιδα με φανταχτερές δηλώσεις. Δεν «πούλησε» ονειρικό ποδόσφαιρο, ούτε έχτισε «δυναστείες».

Ο Ράφα Μπενίτεθ όμως ήταν – και παραμένει – ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει το παιχνίδι βαθύτερα από πολλούς. Και αυτό του έφτανε. Δεν του χρειάζονταν τα υπόλοιπα.

Από τη Μαδρίτη με…. σημειώσεις

Γεννημένος στις 16 Απριλίου 1960 στη Μαδρίτη, ο Μπενίτεθ είχε από νωρίς μια σχέση περισσότερο αναλυτική, παρά παθιασμένη, με το ποδόσφαιρο. Η ποδοσφαιρική του καριέρα ως παίκτης δεν απογειώθηκε ποτέ – οι τραυματισμοί τον περιόρισαν. Όμως εκείνος δεν το είδε σαν ήττα. Το είδε σαν ευκαιρία. Αντί να κυνηγάει τη δόξα στο χορτάρι, επέλεξε να στήσει τη δική του «μάχη» στην άκρη του πάγκου. Ήρεμος, σκεπτικός, πάντα με ένα σημειωματάριο κοντά.

Η μέθοδος Μπενίτεθ

Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του θα πουν το ίδιο πράγμα: Ο Ράφα δεν ήταν ποτέ «προπονητής του ενστίκτου». Ήταν της λεπτομέρειας. Ήξερε τι ώρα θα πιεις το νερό σου, ποιον χώρο να καλύψεις αν ο αντίπαλος έχει αριστεροπόδαρο εξτρέμ, πώς να «σπάσει» η πίεση με δύο πάσες. Αυτό, για κάποιους, έμοιαζε ψυχρό. Για άλλους, ήταν ο μόνος τρόπος για να κερδίζεις χωρίς να έχεις το καλύτερο υλικό.

Βαλένθια: Η πρώτη απόδειξη

Η πρώτη πραγματική του καταξίωση ήρθε στη Βαλένθια. Εκεί, ανάμεσα στο χάσμα των αιώνιων Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, ο Μπενίτεθ έστησε μια ομάδα που έπαιζε με ακρίβεια, πειθαρχία και τεράστια ένταση. Δύο πρωταθλήματα και ένα UEFA. Όχι επειδή είχε τους καλύτερους παίκτες, αλλά επειδή είχε το καλύτερο πλάνο.

Άνφιλντ, 2005: Το βράδυ που πίστεψε και το κατάφερε

Όμως, ο λόγος που ο Ράφα Μπενίτεθ γράφτηκε για πάντα στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι ένα συγκεκριμένο βράδυ στην Κωνσταντινούπολη.

Το Champions League του 2005. Η Λίβερπουλ του Μπενίτεθ χάνει 3-0 από τη Μίλαν στο ημίχρονο – και δεν παραδίδεται. Με δύο αλλαγές που άλλαξαν το ματς (και με λίγο…. Τζέραρντ), ο Ράφα φέρνει την ανατροπή των ανατροπών. Εκείνο το βράδυ δεν ήταν μόνο ποδόσφαιρο. Ήταν απόδειξη πως μια ομάδα με συνοχή και ψυχολογία μπορεί να αψηφήσει τη λογική.

Τα επόμενα χρόνια: Περαστικός αλλά ουσιαστικός

Ο Μπενίτεθ πέρασε σχεδόν απ’ όλους τους μεγάλους σταθμούς της Ευρώπης Τσέλσι, Ίντερ, Νάπολι, Ρεάλ Μαδρίτης, Νιούκαστλ, Έβερτον. Σε κάποιους έγινε αποδεκτός, σε άλλους όχι. Δεν άφησε πάντα πίσω του τρόπαια, αλλά σχεδόν πάντα άφηνε ένα αποτύπωμα επαγγελματισμού. Δεν προσπαθούσε να κερδίσει τις καρδιές του κόσμου. Προσπαθούσε να κάνει καλά τη δουλειά του.

Ο Ράφα του σήμερα

Τα τελευταία ανέλαβε, μικρότερες αποστολές, η θητεία του στη Θέλτα ήταν σύντομη και δύσκολη. Το ποδόσφαιρο αλλάζει, γίνεται πιο γρήγορο, πιο απαιτητικό, πιο…. ανελέητο για τους «σκεπτόμενους». Όμως ακόμα κι αν η εποχή δείχνει να προσπερνά προπονητές σαν τον Μπενίτεθ, το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να χρωστά λίγα ψίχουλα σε εκείνον που απέδειξε ότι η στρατηγική μπορεί να είναι το ίδιο σπουδαία με το ταλέντο.

Το αποτύπωμα

Ο Ράφα δεν ήταν ποτέ ο πιο λαμπερός. Δεν έγινε «θρύλος» στα μάτια των πολλών. Αλλά για τους παίκτες που δούλεψαν μαζί του, τους συνεργάτες του, και όσους αγαπούν την πειθαρχία και την οργάνωση στο ποδόσφαιρο, θα είναι πάντα ένας άνθρωπος που σεβάστηκε τη δουλειά του όσο λίγοι.