Η Ομόνοια προέβαλε συνέντευξη του τεχνικού διευθυντή των ακαδημιών της, Στιβ Ρούτερ:
Ο Τεχνικός Διεθυντής της Ακαδημίας μας, Στιβ Ρούτερ, φιλοξενήθηκε στο τελευταίο επεισόδιο της εκπομπής του ΟΜΟΝΟΙΑ TV, Future is Coming. Αναφέρθηκε στη μέχρι στιγμής εμπειρία του στην ΟΜΟΝΟΙΑ, τον δικό του ρόλο, τη φιλοσοφία του και τους στόχους του για την Ακαδημία. Επίσης, μίλησε για τη μετεγγραφή του Ανδρόνικου Κακουλλή και τα επαγγελματικά συμβόλαια που υπέγραψαν αρκετοί νεαροί ποδοσφαιριστές μας.
Εντάχθηκες στην ομάδα το περασμένο καλοκαίρι. Πως νιώθεις για αυτή την πρώτη περίοδο στην ακαδημία και πως είναι η μέχρι τώρα εμπειρία σου στην Κύπρο;
Νομίζω πως όταν πρωτοήρθα και μιλήσαμε, είχα πει πως παρά την εμπειρία μου στο ποδόσφαιρο, στην προπονητική και στην οργανωτική δουλειά, είχα μικρή εμπειρία στην Κύπρο. Από τον περασμένο Ιούνιο ήταν μία περίοδος εκμάθησης και για μένα όπως ήταν αναμενόμενο, έπρεπε να γνωρίσω νέους ανθρώπους, νέο περιβάλλον, νέους κανόνες και κανονισμούς για το πως λειτουργούν τα πράγματα. Όμως το ποδόσφαιρο είναι παντού το ίδιο, σε ότι αφορά στο παιχνίδι, προφανώς υπάρχουν διαφορές και έπρεπε να αρχίσω από κυριολεκτικά την αρχή. Ήταν μία έντονη και πολύ διαδραστική περίοδος εκμάθησης και για μένα.
Αν σε ρωτούσα ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που συνάντησες μέχρι τώρα, στην Κύπρο αλλά και σε ότι αφορά στο δικό σου ρόλο στην ακαδημία, τι θα έλεγες;
Αρχίζω μόλις να προσαρμόζομαι στη δομή που ισχύει εδώ διότι όπως είπαμε και στο παρελθόν και αναφερθήκαμε σε σημεία όπως η στρατιωτική θητεία που επηρεάζει συγκεκριμένες ηλικίες και είναι το χρονικό σημείο της μετάβασης ενός νεαρού στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οπότε πρέπει να το συνηθίσω αυτό και να δουλέψω με βάση τις άδειες τους από το στρατό και τη σχέση με τις Εθνικές ομάδες, καθώς χάνουμε ποδοσφαιριστές σε περιόδους που δεν εμπίπτουν σε περίοδο Εθνικών ομάδων, κάτι που δεν ισχύει σε άλλες χώρες στις οποίες υπάρχει αυτή η σταθερότητα. Προσπαθώντας να βρω λύσεις είναι ωσάν να πρέπει να λύσω σταυρόλεξο. Πρέπει να προσπαθούμε να ενώσουμε κομμάτια και για την ώρα δυσκολευόμαστε. Όμως προοδεύουμε.
Είσαι πάντοτε όμως εκεί και έτοιμος να βοηθήσεις τον κάθε ποδοσφαιριστή που έχει αυτά τα θέματα και θεωρώ πως και η ομάδα προσπαθεί να βοηθήσει τους αθλητές να βρουν τρόπο να είναι εδώ, να προπονούνται…
Για κάθε παίκτη ξεχωριστά και για την ομάδα το μακροπρόθεσμο πλάνο είναι να γίνουν επαγγελματίες και να αγωνιστούν στην πρώτη ομάδα, να προχωρήσουν, να παίξουν σε διεθνές επίπεδο κτλ. Όμως οι δομές γύρω από αυτή την προσπάθεια, μερικές φορές την κάνουν πιο εύκολη και άλλοτε πιο δύσκολη. Οπότε για μένα το να έπρεπε να συνηθίσω να δουλεύω κάτω από αυτές τις συνθήκες ήταν κάπως σοκ.
Ας μιλήσουμε λίγο για τον ρόλο σου στην ακαδημία. Πες μας γενικά ποιος είναι ο ρόλος σου;
Είμαι τεχνικός διευθυντής, άρα είμαι υπεύθυνος να επιβλέπω ότι έχει να κάνει με τη διαδικασία στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Συνεργάζομαι με τον Ανδρέα Μαγκούρη που είναι Διευθυντής λειτουργίας της ακαδημίας για να διασφαλίζουμε ότι και το διοικητικό κομμάτι της ακαδημίας είναι λειτουργικό. Οπότε δουλεύουμε μαζί και εγώ έχω περισσότερο την ευθύνη για την ανάπτυξη των παικτών, την απόδοση τους, πως θέλουμε να αναπτύξουμε και τους προπονητές μας κτλ.
Έχεις έναν διαφορετικό ρόλο στην Κ19, και άλλο ρόλο στις μικρότερες ηλικιακά ομάδες…
Δεν έχει μεγάλες διαφορές. Είχαμε ένα θέμα με την πρόσληψη προπονητή στην Κ19 αφού ο προπονητής έφυγε ξαφνικά και δεν μπορούσαμε να βρούμε την ιδανική λύση για την αντικατάσταση του, έτσι ανέλαβα την ευθύνη να προπονώ την Κ19 από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή και τα Σαββατοκύριακα στα παιχνίδια ο Χάρης Καλλικάς είναι ο προπονητής της ομάδας και εγώ ακολουθώ. Έτσι περιορίστηκε ο χρόνος που αφιερώνω στις υπόλοιπες ομάδες. Ιδανικά θα πρέπει να βρούμε τον προπονητή εκείνο που θα είναι ο κατάλληλος να αναλάβει την Κ19. Δεν θα βρούμε όμως τον οποιοδήποτε απλά για να αναπληρώσουμε το κενό. Θέλουμε κάποιον τον οποίο θα πιστέψουμε και που θα οδηγήσει τους παίκτες στο επόμενο επίπεδο. Έτσι θα μπορέσω να δώσω περισσότερη έμφαση και στις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες, να αναλάβω και να επιβλέπω την ανάπτυξη σε πιο σταθερή βάση.
Είναι ενδιαφέρον το ότι πρέπει να ασχολείσαι από τα τμήματα Grassroots μέχρι την Κ19. Αν έπρεπε κάτι για τα Grassroots, εφόσον όλα ξεκινούν από εκεί, τι θα έλεγες;
Όπως είπαμε και προηγουμένως, ο όρος Grassroots στην Κύπρο σχετίζεται με την ηλικιακή κατηγοριοποίησης, μέχρι τους Κ12. Σε άλλες χώρες σχετίζεται με τις ικανότητες του κάθε ενός. Ακόμα και ως ενήλικας μπορώ να παίζω ποδόσφαιρο με τους φίλους μου σε επίπεδο Grassroots. Οπότε είναι διαφορετικό το πως προσδιορίζεται στην Κύπρο. Για εμένα είναι η βάση για το τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια. Κάναμε ήδη κάποια σεμινάρια για τους προπονητές, είχαμε συναντήσεις με γονείς των ποδοσφαιριστών των τμημάτων Grassroots, διότι όλοι οι 20χρονοι ποδοσφαιριστές μας, για παράδειγμα, πέρασαν από τη διαδικασία των Grassroots. Η δουλειά που γίνεται σε αυτή την ηλικία πρέπει να αποτελεί τη βάση για το τι θα ακολουθήσει, παρά να είναι κάτι για να περνούν την ώρα τους το απόγευμα. Είναι πολύ σημαντικό οι προπονητές μας να ακολουθούν τη φιλοσοφία της ομάδας, να αντιλαμβάνονται το ρόλο τους έτσι ώστε όταν προωθούν τους μικρούς σε πιο μεγάλες ηλικίες, να έχουν ήδη τις σταθερές βάσεις ως ποδοσφαιριστές που θέλουμε να έχουν.
Και να μεταφέρουν τη γνώση καθώς μεγαλώνουν…
Ναι, πρέπει να κτίσουμε σε αυτό. Ένα απλό παράδειγμα, οι αρχές του δημιουργικού παιχνιδιού, είναι το να κινούνται σωστά στο χώρο στο γήπεδο και στο 11 εναντίον 11 στην πρώτη ομάδα, αυτό ονομάζεται τακτική και στρατηγική. Όπως για παράδειγμα εμείς παίζουμε 4-4-2, παίζουμε εναντίον του ΑΠΟΕΛ που παίζει 3-5-2, η ΑΕΚ παίζει 3-4-3 και πρέπει να βρίσκουμε χώρες απέναντι στο δικό τους σχήμα και αυτό το μαθαίνουν από τις ηλικίες 8 μέχρι 11 χρονών και το μεταφέρουν μέχρι και την πρώτη ομάδα.
Θέλω να ρωτήσω για τη συνεργασία σου με τον Ανδρέα Μαγκούρη, τον Διευθυντή λειτουργίας Ακαδημίας, με τον οποίο έχετε πολύ στενή σχέση. Τι είναι αυτό που γίνεται καθημερινά;
Υπάρχει μία έκφραση που χρησιμοποιούμε στην Αγγλία που λέει, «μιλάω μαζί του περισσότερο απ’ ότι μιλάω με τη γυναίκα μου», αυτή είναι η πραγματικότητα. Μιλάμε ίσως 5-6 φορές την ημέρα, η τελευταία μας συνάντηση διήρκησε 3 ώρες, χθες το πρωί ήμασταν μαζί στα γραφεία για 2 ώρες. Είναι συνεχής η επικοινωνία. Τα δύο μέρη της ακαδημίας, το διοικητικό/οργανωτικό και το τεχνικό κομμάτι πρέπει να πηγαίνουν χέρι χέρι. Το ποδοσφαιρικό κομμάτι δεν μπορεί να λειτουργήσει έξω από πλαίσιο της ακαδημίας ως επιχείρηση. Άρα είναι ζωτικής σημασίας η συνεχής επικοινωνία. Συζητάμε για θέματα που έχουν κάνουν είτε με το οικονομικό, ή για θέματα εγκαταστάσεων κτλ. Διότι όσο περισσότερο συζητάμε τόσο πιο εύκολα και γρήγορα βρίσκουμε λύσεις.
Ας πάμε και στη φιλοσοφία σου, θέλοντας να εισάγεις διαφορετικά στυλ ποδοσφαίρου και διαφορετικούς σχηματισμούς στις αγωνιστικές μας ομάδες. Όπως είπες προηγουμένως υπάρχουν πράγματα που διαφοροποιούνται σε κάθε ηλικιακή κατηγορία. Πως συγκρίνεις το κομμάτι της ανάπτυξης των ποδοσφαιριστών εδώ σε σχέση με τις ομάδες που δούλεψες στο παρελθόν;
Το να αλλάζεις το σύστημα… καταλαβαίνω κάποιους γονείς, διότι ξέρω ότι συζητάνε αφού δεν τους αρέσεις το σύστημα που παίζουμε, εγώ θα έλεγα στο γονιό πως ίσως ένας άλλος γονιός να μην του αρέσει το άλλο σύστημα. Οπότε πρέπει να επιλέξουμε. Η ιδέα πίσω από αυτή την επιλογή μας είναι ότι θέλουμε να εκθέσουμε τους ποδοσφαιριστές μας σε διάφορα συστήματα έτσι ώστε να συνηθίσουν να αγωνίζονται σε διαφορετικούς σχηματισμούς. Διότι όταν θα φτάσουν στην πρώτη ομάδα και έρθει ένας άλλος προπονητής, ο οποίος μπορεί να θέλει να παίξει ένα διαφορετικό σύστημα, για παράδειγμα με τριάδα πίσω στην άμυνα και όταν το μόνο που έκαναν ήταν να παίζουν με τέσσερις στην άμυνα και δεν έχουν την ικανότητα να προσαρμοστούν το πιο πιθανό είναι πως δεν θα μπορέσουν να πάρουν χρόνο συμμετοχής στην πρώτη ομάδα και δεν θα είναι επιτυχής η πρώτη ομάδα. Είναι το ίδιο που είπαμε πριν για τη δημιουργία χώρων. Προσπαθούμε να τους μάθουμε τις αρχές της επίθεσης και της άμυνας και να τους τις παρουσιάζουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Έτσι ότι κι αν συναντήσουν όταν φτάσουν στην πρώτη ομάδα θα είναι κάτι που το συνάντησαν στο παρελθόν και θα ανατρέξουν σε αυτό που έμαθαν, θα έχουν εμπειρία την οποία θα χρησιμοποιήσουν που θα τους βοηθήσει να πάρουν αποφάσεις στο παιχνίδι. Όποιο κι αν είναι το σύστημα της πρώτης ομάδας θα έχουν την εμπειρία σε αυτό την οποία θα χρησιμοποιήσουν για να αναπτυχθούν στην πρώτη ομάδα.
Αναφέρθηκες στους γονείς. Είναι μεγάλη συζήτηση. Το συζητήσαμε και στο παρελθόν και θέλω να ρωτήσω πως αλληλοεπιδράς μέχρι στιγμής με τους γονείς και ποια είναι η εμπειρία σου μαζί τους;
Άκου, η άποψη μου είναι πως έχουμε υπό την ευθύνη μας ότι πιο πολύτιμο υπάρχει στη ζωή αυτών των γονιών. Είναι πιο σημαντικά τα παιδιά από το σπίτι ή το αυτοκίνητο τους, άρα καταλαβαίνω ότι θέλουν να εμπλέκονται όσο το δυνατόν περισσότερο και χωρίς εκείνους δεν μπορούμε να επιβιώσουμε ως ομάδα. Διότι είναι αυτοί που τους φέρνουν στις προπονήσεις, πληρώνουν τα δίδακτρα, όλα αυτά τα πράγματα. Είναι σημαντικό ως ομάδα να είμαστε ανοικτοί προς τους γονείς και να επικοινωνούμε μαζί τους. Είχαμε ατομικές συναντήσεις με τους γονείς, είχαμε ομαδικές συναντήσεις με τους γονείς και η άποψη μου είναι πως αν έχεις κάποιο προβληματισμό για το γιο σου ή για την κόρη σου, διότι έχουμε στην ακαδημία μας και κορίτσια, τότε μπορούμε να ορίσουμε συνάντηση και να συζητήσουμε. Τις περισσότερες φορές που έχουμε συζητήσεις, η κατάσταση πιθανόν να μην είναι έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο γονιός, ο οποίος ίσως να άκουσε κάτι από δεύτερο ή τρίτο άτομο. Και αν υπάρχει ένα όντως σοβαρό θέμα και δεν το αντιληφθήκαμε, τότε αν ενημερωθούμε μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Είναι χαρά μου, όποτε προκύπτει το οτιδήποτε, να κάνουμε ανοικτό διάλογο. Αυτό είναι μέρος της δουλειάς μου.
Θεωρείς ότι πρέπει να ενθαρρύνονται οι γονείς για να γίνεται αυτό πιο συχνά. Με βάση και την εμπειρία που έχω κι εγώ εδώ στην εκπομπή, μιλώντας με παιδιά της ακαδημίας, όποτε τους ρωτήσουμε για τη σχέση τους με τους γονείς του και στο κατά πόσο ζητάνε την άποψη τους για τα παιχνίδια και την απόδοση τους, πάντα έχουν ψηλά σε εκτίμηση την άποψη των γονιών τους. Οπότε αν ο γονιός έχει μία δική του λανθασμένη άποψη η οποία δεν συμβαδίζει με τη φιλοσοφία της ακαδημίας, τότε…;
Νομίζω πως αν θέλουν να επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες τους, θέλω να πιστεύω πως τους στέλνουν σε εμάς αφού εμείς είναι που έχουμε την εξειδίκευση στο να αναπτύξουμε περεταίρω τις ικανότητες τους. Αν στείλω τον γιο μου σε μαθήματα πιάνου και ερχόταν σπίτι να παίξει πιάνο δεν θα περίμενα να με ρωτήσει για το πως θα παίξει πιάνο και μετά να πάω και να διαφωνήσω με το δάσκαλο του και να του πως, πως τον διδάσκει λάθος. Μερικές φορές έρχονται οι γονείς για συναντήσεις και τα επιχειρήματα που προβάλλουν είναι ανεπαρκή. Μπορεί να έρθουν και να πουν «ο γιος μου δεν έχει αρκετά λεπτά συμμετοχής» όμως εμείς έχουμε καταγεγραμμένα τα λεπτά που έχει αγωνιστεί, πόσα παιχνίδια ήταν βασικός, πόσα παιχνίδια έγινε αλλαγή και όταν τους παρουσιάζουμε αυτές τις πληροφορίες και είχε για παράδειγμα συμμετοχή το παιδί στο 52 τοις εκατό από το συνολικό χρόνο που έπαιξε η ομάδα, ρωτάμε «πόσο θα περίμενες το παιδί σου να παίξει;», διότι αν έχει 100 τοις εκατό χρόνο συμμετοχής τότε κάποιο άλλο παιδί δεν θα παίξει καθόλου. Συνήθως μας βρίσκουν στο τέλος δίκαιο. Αυτό είναι που επισημαίνω, αν έχουν σημαντική ανησυχία, τότε είναι χαρά μου να το συζητήσω. Θα όμως πρώτα να σκέφτονται αν είναι βάσιμες οι ανησυχίες τους και θα ήταν καλύτερα να περιμένουν κάποιες βδομάδες μέχρι να επιλυθεί το πρόβλημα. Αλλά όπως είπα είναι τα παιδιά είναι ότι πιο πολύτιμο για έναν γονιό και αντιλαμβάνομαι ότι θέλουν να είναι προστατευτικοί απέναντι τους, το ίδιο κάνω κι εγώ με τα παιδιά μου. Οπότε μπορεί όποιος θέλει να με πάρει τηλέφωνο.
Πώς συνεργάζεσαι με τον υπεύθυνο μεθοδολογίας και τους προπονητές των ομάδων; Υπάρχουν πολλοί γυμναστές, φυσιοθεραπευτές κι άλλοι…
Με τον Χάρη, τον υπεύθυνο μεθοδολογίας, έχουν καθημερινή επικοινωνία και διάλογο και κάθε μέρα θα συζητήσουμε για το ποια προπόνηση θα πάει να δει, ποιον προπονητή θα πάει να δει. Χθες βράδυ είχαμε συνάντηση με τους προπονητές διαρκείας 2,5-3 ώρες, ύστερα πήγαμε για φαγητό και συνεχίσαμε τη συζήτηση. Μιλήσαμε για γενικότερα για τα προβλήματα, για θέματα οργάνωσης, για το κομμάτι της μεθοδολογίας. Συζητήσαμε όλα αυτά, κάναμε παρουσιάσεις, πράγματα τα οποία θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε και με τους προπονητές. Και όπως είπα αυτό το κάνουμε και με τους προπονητές των Grassroots. Όσο πιο πολύ μπορούμε προσπαθούμε να ενσωματώσουμε τη διαδικασία. Εγώ θα πάω να δω την Κ19 που παίζει συνήθως Σάββατο απόγευμα, έτσι έχω χρόνο να δω, δύο παιχνίδια την Κυριακή και δύο παιχνίδια το Σάββατο το πρωί. Την Κυριακή μπορώ να πάω να δω την Κ14 και το Σάββατο την Κ14 διότι έχουμε δύο ομάδες που παίζουν σε αυτή την κατηγορία. Έτσι προσπαθώ να τους βλέπω όσο πιο συχνά μπορώ. Όμως όπως είπα νωρίτερα, αν είχαμε έναν προπονητή στην Κ19, που πιστεύουμε ότι είναι σωστό, τότε θα μπορούσα να αφιερώσω περισσότερο χρόνο για τις υπόλοιπες ομάδες και τους προπονητές.
Και πάλι είναι αρκετός ο χρόνος που αφιερώνεις σε κάθε ομάδα, όμως φυσικά υπάρχει περιθώριο για περισσότερο…
Το πιο σημαντικό είναι ότι προσλάβαμε προπονητές οι οποίοι πιστεύουμε πως έχουμε συναισθηματική ευφυία και την ικανότητα να συνδεθούν με τις ομάδες που είναι τώρα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Έχουν όλοι διαφορετικές προσωπικότητες και χαρακτηριστικά. Όπως και οι ποδοσφαιριστές, χρειάζονται κι αυτοί κάποια πράγματα για να τους βοηθήσουν να βελτιωθούν, πράγματα για να προσθέσουν στις προπονητικές τους ικανότητες. Έτσι όσο περισσότερο τους μαθαίνουμε τόσο πιο ακριβείς είμαστε στο να τους βοηθήσουμε να βελτιωθούν. Και όσο βελτιώνονται τόσο περισσότερη επιρροή έχουν στους ποδοσφαιριστές και τόσο περισσότεροι παίκτες φτάνουν μέχρι την πρώτη ομάδα.
Αν πάμε πίσω στην πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα, από όλα αυτά τα κομμάτια που μάζεψες μέχρι στιγμής, αν σε ρωτούσα για κάτι το οποίο σε έκανε περήφανο, θα είχες κάτι συγκεκριμένο να μου πεις ή είναι πολλά;
Είναι πολλά. Είδα την ομάδα του 2012 που αγωνίζονται σε πρωτάθλημα του 2011 την Κυριακή και οι περισσότεροι παίζουν αντίπαλοι με ένα χρόνο μεγαλύτερους τους, το 30 τοις εκατό της ομάδας είναι δύο χρόνια μικρότεροι. Τους είδα στα Λατσιά πριν από δύο εβδομάδες και ήταν εκπληκτικοί. Προσπαθούσαν να κτίσουν από πίσω τόσο καλά όσο και η οποιαδήποτε ομάδα που έχω δει. Αυτό είναι εξαιρετικό για αυτή την ηλικία. Αυτό σου δίνει πολύ μεγάλη ικανοποίηση, βλέποντας τη δουλειά που κάνει ο Μάκης με αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Από την άλλη ήταν και παιχνίδι κυπέλλου που έδωσε η ομάδα με τον Σπάρτακο Κιτίου, όταν με το τέλος του παιχνιδιού είχαμε έξι παίκτες που προήχθησαν στην πρώτη ομάδα, αν συμπεριλάβουμε και τον Χαράλαμπο και τον Λοΐζο, είχαμε έξι παίκτες της ακαδημίας μας. Ήταν ο Νικολάου, ο Χατζηευαγγέλου, ο Αγγελή, ο Νεοφύτου. Οπότε το να βλέπεις αυτούς μαζί στο γήπεδο σε παιχνίδι της πρώτης ομάδα αυτό είναι μία μικρή νίκη όμως με πολύ μεγάλη σημασία.
Τώρα θέλω να σε πάρω από αυτή τη σημαντική στιγμή σε κάτι άλλο πολύ σημαντικό που έγινε αυτές τις μέρες. Ο Ανδρόνικος, έφυγε για το εξωτερικό για την επόμενη ευκαιρία καριέρας. Είναι κάτι τεράστιο για εμάς, θεωρώ και για εσάς. Θέλω το σχόλιο σου…
Προφανώς μπήκε στην ακαδημία πολύ πριν έρθω εγώ εδώ όμως είναι βλαστάρι της ομάδας και είναι πάντοτε ωραίο όταν βλέπεις έναν παίκτη μεγαλωμένο μέσα στην ομάδα να φτάνει μέχρι την πρώτη ομάδα, να καθιερώνεται στην πρώτη ομάδα και να τα πηγαίνει καλά. Ακολούθως προσέλκυσε το ενδιαφέρον από το εξωτερικό και κάποιος σκέφτηκε να δώσει τα λεφτά που έδωσε για να τον αποκτήσει. Αυτό είναι μία επιβράβευση για τη δουλειά που έγινε τα προηγούμενα χρόνια και για εμάς είναι εξαιρετικό διότι ως ομάδα μπορούμε να παράγουμε ποδοσφαιριστές, μπορούμε να τους εντάξουμε στην πρώτη ομάδα και να τους τοποθετήσουμε στην αγορά Ευρωπαϊκών ομάδων. Αυτό πλέον ανοίγει την πόρτα για τον επόμενο. Διότι δεν μπορούμε να πάμε τώρα και να αγοράσουμε κάποιο.
Αυτό σημαίνει πως η επένδυση που γίνεται από την ομάδα, δεν είναι επιζήμια. Μήπως αυτό που έγινε τώρα με τον Ανδρόνικο ανοίγει την πόρτα για κάποιον άλλο; Τον Άγγελο Νεοφύτου;
Ναι, θεωρώ πως πρέπει. Είναι μαθηματικά, αν έχεις 23 παίκτες και χάσεις έναν, αν έχεις δύο επιθετικούς και χάσεις έναν, τότε χρειάζεσαι έναν άλλον στην ομάδα. Ο κόσμος λέει πως αν είναι στην πρώτη ομάδα δεν θα μπορεί να παίξει στην Κ19. Και τους λέω, πολύ καλά, φανταστικά. Διότι ο Μιχάλης Θεοδοσίου ή ο Κρίστιαν Μιχαήλ ή ο Σέργιος Στυλιανού θα πάρουν περισσότερο χρόνο στην Κ19. Αυτή είναι η ουσία της ακαδημίας. Να συνεχίσει να παράγει ποδοσφαιριστές καλούς για να συμπληρώνουν τα κενά, όταν αυτά προκύπτουν.
Οι παίκτες της Κ19 τα συζητάνε αυτά;
Εσύ τι νομίζεις; Κάθε λεπτό της κάθε μέρας. Συζητάνε μεταξύ τους, «ποιος έκανε προπόνηση με την πρώτη ομάδα;», «ποιος έπαιξε;», «ποιος κλήθηκε στην Εθνική;».
Οπότε υπάρχει ο ενθουσιασμός και αναμονή για αυτές τις ευκαιρίες να φτάσουν ψηλά…
Ναι, όπως είπα δουλεύω με την Κ19 άρα τους ζω από κοντά. Υπάρχει διαφορά νοοτροπίας, υπάρχει η διάθεση, η αποφασιστικότητα για να γίνουν όσο καλύτεροι γίνεται και σπρώχνουν τον εαυτό τους να φτάσει στο επόμενο επίπεδο και είναι ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σύνολο. Η ένταση στις προπονήσεις είναι φανταστική και όλα αυτά πως όταν κάνουν την μετάβαση στην πρώτη ομάδα, η απόσταση επιπέδου θα είναι για αυτούς κάπως μικρότερη. Οπότε θα είναι πιο εύκολο για αυτούς να πάνε στο επόμενο επίπεδο και να πετύχουν. Νομίζω πως σε αυτή την ομάδα υπάρχει ένας αριθμός παικτών που σπρώχνουν και περιμένουν την επόμενη ευκαιρία.
Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι στόχοι σου για την ακαδημία;
Για να είμαι ειλικρινής, είναι να προσπαθήσω να την κάνω να λειτουργεί πιο σωστά γιατί υπήρχαν κάποια πράγματα που δεν λειτουργούσαν όπως έπρεπε, δεν υπήρχαν οι σωστές διαδικασίες και αυτό σημαίνει πως κάθε φορά που αντιμετωπίζαμε ένα πρόβλημα, προσπαθούσαμε να εφεύρουμε τρόπους για να το λύσουμε. Άρα, θα θέλαμε να το κάνουμε αυτό όμως ο απόλυτος στόχος να είμαστε, ως οργανισμός, ως ακαδημία, οικονομικά βιώσιμοι. Δεν μπορούμε απλά να απορροφούμε λεφτά από την ομάδα. Θέλουμε να είμαστε σε θέση να έχουμε τα εφόδια σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο για να μπορέσουμε να παράγουμε ποδοσφαιριστές σε σταθερή βάση. Προς το παρόν υπάρχουν λίγα πράγματα τα οποία θα πρέπει να γίνουν και τα οποία αφορούν στο προσωπικό της ακαδημίας και για την ώρα βγάζουμε ένα επιχειρηματικό πλάνο με τον Νικόλα Γεωργιάδη να ηγείται, τον Ανδρέα Μαγκούρη και εμένα και θα το εφαρμόσουμε για να βρούμε τι είναι αυτό ακριβώς που λείπει και να το προσθέσουμε σε ότι αφορά στο προσωπικό και τις εγκαταστάσεις κτλ. Για να σιγουρευτούμε ότι οι ποδοσφαιριστές της ακαδημίας που μπορούν να προχωρήσουν έχουν τα απαραίτητα εφόδια για να το πράξουν. Η πραγματικότητα είναι πως αυτοί είναι που πληρώνουν για να βρίσκονται στην ακαδημία. Οι παίκτες που παράγουμε και πουλούμε είναι αυτοί που θα δώσουν τους πόρους και στην ακαδημία. Με όλο το σεβασμό, δεν είναι το ποσό που πληρώνουν οι γονείς αυτό που θα δώσει στην ακαδημία τη δυνατότητα να αναπτυχθεί. Χρειάζεται να γίνουμε πολύ συνεπείς στο να παράγουμε και να προωθούμε παρακάτω παίκτες της ακαδημίας.
Ποδοσφαιριστές της ακαδημίας υπέγραψαν πρόσφατα επαγγελματικά συμβόλαια. Αυτό είναι ένα μήνυμα προς τα έξω ότι εδώ γίνεται καλό; Ότι οι ομάδες, οι προπονητές δουλεύουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, για να ανέβουν παίκτες στην πρώτη ομάδα. Θέλω το καταληκτικό σου σχόλιο πάνω σε αυτό και αν θα περιέγραφες την ακαδημία με τρεις λέξεις ποιες θα ήταν;
Οι τρεις λέξεις είναι… Δουλειά σε εξέλιξη. Και σχετικά με τα παιδιά που πήραν επαγγελματικά συμβόλαια, οι ποδοσφαιρικές ομάδες δεν είναι φιλανθρωπικοί οργανισμοί, δεν είναι εκεί για να ευνοήσουν κανένα. Οι παίκτες έχουν μία συγκεκριμένη δουλειά, η δουλειά τους είναι να παίξουν ποδόσφαιρο. Να παίξουν καλό ποδόσφαιρο, θεαματικό ποδόσφαιρο, να παίξουν για τη νίκη. Άρα, στους ποδοσφαιριστές δεν προσφέρονται επαγγελματικά συμβόλαια, παρά μόνο εάν το αξίζουν. Διότι πιστεύουμε ως προσωπικό της ακαδημίας και της πρώτης ομάδας ότι παρουσίασαν την προοπτική εκείνη που μας έκανε να επενδύσουμε σε αυτούς για το μέλλον, διότι πιστεύουμε πως σε 1,2,3 χρόνια θα γίνουν βασικά μέλη της πρώτης ομάδας. Άρα, δεν θέλω ο κόσμος να πιστεύει ότι γνωστοποιούμε τις συμφωνίες αυτές για μόστρα, παίρνουν συμβόλαια διότι το αξίζουν. Θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο τη δουλειά και το επίπεδο της ανάπτυξης των προηγούμενων χρόνων και θέλουμε να προσθέσουμε σε αυτό.