Η αίσθηση που υπάρχει στην… Παναθηναϊκή ατμόσφαιρα, είναι πως ο αγώνας με την Φιορεντίνα είναι δίχως αύριο. Αν θέλουμε να το απομονώσουμε στη σύνδεση με τις εγχώριες διοργανώσεις, σαφώς και ένας πιθανός αποκλεισμός – χτυπάμε ξύλο – θα τελειώσει κάθε στόχο των Πράσινων. Απλά η παρουσία στο Conference League (εξαρτάται πάντα κι απ’ τον τρόπο της πρόκρισης ή του αποκλεισμού) δεν θα έχει το ίδιο αρνητικό πρόσημο όπως στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο. Αυτό είναι σαφές.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει η παραμικρή σύνδεση των διοργανώσεων, πέρα απ’ την ψυχοσύνθεση του κόσμου που προφανώς και έχει το δικαίωμα να τα συνδέει. Σου λέει είναι το τελευταίο που μου απέμεινε και είναι σημαντικός στόχος όχι παίξε γέλασε. Το δεδομένο, όμως, κάτι που ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει, είναι πως ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να κυνηγά μια υπέρβαση.
Ποδοσφαιρικά η εικόνα του ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο του ΟΑΚΑ, κατά κάποιο τρόπο… απομυθοποίησε την Φιορεντίνα. Την έκανε να μην μοιάζει κάτι φοβερό στα μάτια του. Σπουδαία υπόθεση, μια και χρειάζεται να μην έχει φοβική προσέγγιση το Τριφύλλι. Ακόμη και συντηρητικά να αποφασίσει να προσεγγίσει το ματς, είναι διαφορετικό η τακτική συμπεριφορά με τον φόβο. Ο Παναθηναϊκός χωρίς φόβο στη Φλωρεντία, είναι το πρώτο σημαντικό βήμα. Όχι φυσικά πως τελειώνει εκεί η πρόκριση. Θα χρειαστεί να γίνουν πολλά και σωστά για να επιτευχθεί η πρόκριση. Είπαμε άλλωστε, συνεχίζει να είναι υπέρβαση μια τέτοια κατάληξη στο ζευγάρι.
Το σημείο που μπορεί να «πιαστεί» ο Παναθηναϊκός, είναι ο φόβος της αντιπάλου του. Φόβος όχι προς τους Πράσινους προφανώς. Αλλά απέναντι στην πιθανότητα αποτυχίας. Θα πρόκειται για πραγματικό κάζο για αυτούς και όσοι γνωρίζουν από Ιταλία, παρότι η Φιορεντίνα δεν είναι επιπέδου Γιουβέντους ή Μίλαν, συγκεντρώνει τεράστια πίεση απ’ τον κόσμο της. Η οποία στη συγκεκριμένη χώρα – όπως και στην Ελλάδα – γιγαντώνεται πάντα.
Εντός συνόρων χάθηκε ο τίτλος, χάθηκε το Κύπελλο, άρα υπάρχει αποτυχία. Μπροστά είναι η διεκδίκηση της 2ης θέσης με μειονέκτημα βαθμολογικό. Αυτά είναι τα δεδομένα που δεν αλλάζουν είτε περάσει είτε όχι την Φιορεντίνα. Πάντως, ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να μεταφέρει την απογοήτευση και την πίεσή του για μια ακόμη αποτυχία εντός συνόρων, στη Φλωρεντία. Εκεί, οι «βιόλα» έχουν το φόβο του αποκλεισμού, την πίεση και το τεράστιο άγχος. Στοιχεία που πρέπει να… ταΐσουν το Τριφύλλι στην προσπάθεια του για πρόκριση.
Στο κάτω-κάτω, εμπειρία υπάρχει. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός στη φετινή σεζόν πάει σε μια δύσκολη έδρα μεγάλου αντιπάλου απ’ το εξωτερικό. Ίσα-ίσα και ο Άγιαξ στην Ολλανδία και η Λανς στη Γαλλία, ίσως να ήταν καλύτερες ομάδες απ’ τη Φιορεντίνα, ενώ παράλληλα ήθελαν εξίσου τα αποτελέσματα για να συνεχίσουν στην επόμενη φάση της Ευρώπης.
Δεν επέδειξε φόβο ο Παναθηναϊκός. Ούτε έγινε… παιχνιδάκι για τους εξαιρετικούς του αντιπάλους. Προφανώς και είχαν ευκαιρίες, το ίδιο λογικά θα γίνει και στη Φιορεντίνα. Αν οι Πράσινοι κατορθώσουν να έχουν τους Ιταλούς μακριά απ’ το να τους απειλήσουν για 90 λεπτά, τότε θα μιλάμε για τεράστιο επίτευγμα. Κάτι τέτοιο μοιάζει απίθανο φυσικά.
Το παν είναι η διαχείριση του ματς, η τακτική συνέπεια και κυρίως η ικανότητα να εκμεταλλευτεί το Τριφύλλι τις ευκαιρίες του. Στο ΟΑΚΑ το έκανε γι’ αυτό νίκησε. Συνολικά στη σεζόν κάνει το αντίθετο. Σπατάλησε ευκαιρίες και αποτελέσματα λόγω αναποτελεσματικότητας. Αυτό αν επαναληφθεί στη Φλωρεντία, δύσκολα τα πράγματα.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι… καταδικασμένος να προκριθεί απέναντι στους «βιόλα». Καταδικασμένος να πάρει το πρωτάθλημα ήταν, να προχωρήσει στο Κύπελλο. Απέτυχε. Δεν σηκώνει κουβέντα αυτό. Όμως η αποτυχία δεν είναι κάτι που… μεταφέρεται. Η ανάγνωση των ευρωπαϊκών δεδομένων με ένα ζευγάρι κόντρα στην Φιορεντίνα, είναι εντελώς διαφορετική. Πρόκριση θα είναι υπέρβαση. Αποκλεισμός θα είναι στεναχώρια, όχι όμως ανάλογη αποτυχία με εντός των συνόρων.
Χρειάζεται όμως ο Παναθηναϊκός να κάνει ένα σημαντικό… δώρο στον κόσμο του. Αυτή η πρόκριση θα είναι η έμπρακτη «συγγνώμη» της ομάδας για την εντός συνόρων αποτυχία. Διότι η κατανόηση της κατάστασης στα λόγια, μοιάζει εύκολη. Η πράξη είναι δύσκολη.
Ο στόχος της Ευρώπης είναι εκεί. Δεν τον ενδιαφέρει το χαμένο πρωτάθλημα και η απώλεια του κυπέλλου. Ούτε αυτά πρέπει να υπάρχουν στο μυαλό κανενός πηγαίνοντας στη Φλωρεντία. Μια σπουδαία πρόκριση κρίνεται, μια πραγματική υπέρβαση. Για να μείνει «ζωντανός» ο στόχος και με το δρόμο να ανοίγεται μπροστά για τους Πράσινους.
Tα υπόλοιπα ας τα αναλογιστεί ο καθένας. Στο παιχνίδι με τους «βιόλα» οι πάντες παίζουν για τον εαυτό τους, για τη φανέλα, για τον κόσμο που έχει πικραθεί και περιμένει με τόση λαχτάρα το χαμόγελο. Μιας επιτυχίας που συνεχίζει να μοιάζει υπερβολικά δύσκολη, αλλά ο ίδιος ο Παναθηναϊκός την έκανε να φαντάζει πιο… γήινη. Φοβίζοντας την Φιορεντίνα. Εκεί πρέπει να «χτυπήσει». Στο φόβο και το άγχος τους.
