Το να χάσεις σε ντέρμπι δεν είναι πρόβλημα –ασφαλώς μπορεί να συμβεί. Πρόβλημα είναι το πώς χάνεις και η Ομόνοια έχασε με το ΑΠΟΕΛ με τρόπο που ενόχλησε, εκνεύρισε, θύμωσε, προβλημάτισε, απογοήτευσε.
Όταν ουσιαστικά η πρώτη τελική καταγράφεται στο 69’ και η πρώτη πραγματικά καλή ευκαιρία στο 76’ (!), αυτό καταδεικνύει και την κάκιστη εμφάνισή της στο ντέρμπι. Κατ’ ακρίβεια, δεν εμφανίστηκε… ποτέ. Μετά τη νίκη και την εμφάνιση επί της Πάφος FC, παρουσίασε ένα τέτοιο άσχημο πρόσωπο αγωνιζόμενη με την ίδια ακριβώς 11άδα. Προφανώς εδώ προκύπτει καθαρά θέμα νοοτροπίας, όμως το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο όταν οι ποδοσφαιριστές αντιμετωπίζουν μ’ αυτόν τον τρόπο ένα ντέρμπι με το ΑΠΟΕΛ.
Το αν παρασύρθηκαν από την κακή κατάσταση που βρισκόταν επί Χιμένεθ ο αντίπαλός τους, ασφαλώς έχει την μεγάλη ευθύνη και ο Γιάννης Αναστασίου που δεν παρουσίασε μια ομάδα έτοιμη για ένα τέτοιο παιχνίδι.
Ο ίδιος δήλωσε μεν πως είναι ενοχλητικό το να μην μπορεί η ομάδα του να είναι το ίδιο καλή για δύο συνεχόμενα παιχνίδια, όμως η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει και τον ίδιο, για το ανέτοιμο σύνολο που παρουσίασε ενώ βλέποντας πως δεν… βλεπόταν στο γήπεδο, οι πρώτες του αλλαγές έγιναν στο 67’!
Ήταν μια ήττα που φέρνει την Ομόνοια δυο βήματα πιο πίσω και συνάμα σκορπάει την απογοήτευση στον κόσμο της, όχι μόνο γιατί έχασε αλλά κυρίως για τον τρόπο που έχασε. Την περασμένη βδομάδα ο προπονητής της δήλωνε πως δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στο πρωτάθλημα, αλλά γι’ αυτήν την Ομόνοια που παρουσιάστηκε κόντρα στο ΑΠΟΕΛ, μοιάζει σαν όνειρο θερινής νυκτός.
Ανδρέας Βεντούρης
