Το να απαρνείσαι μία εξαιρετικά δελεαστική πρόταση που θα σου απέφερε καθαρό κέρδος κοντά στο ενάμιση εκατομμύριο ευρώ, για έναν ποδοσφαιριστή που δαπάνησες κοντά στις 200 χιλιάδες για να τον αποκτήσεις, δείχνει δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι δεν έχεις ανάγκη να πουλήσεις σε οποιαδήποτε τιμή ή δεν δελεάζεσαι ακόμη κι αν είναι δεκαπλάσια απ’ όσα έχεις δώσει. Αυτό οφείλεται διότι η ΑΕΚ έχει συγυρισμένα τα οικονομικά της. Δεν χρωστάει σε κανέναν, είναι οργανωμένη στο μάξιμουμ, πληρώνει στην ώρα της και ταυτόχρονα στέλνει το μήνυμα (σε ομάδες, μάνατζερς…) ότι δεν έχει ανάγκη να πουλήσει και πως αν το πράξει, θα το κάνει όταν το θέλει η ίδια, στην τιμή που εκείνη θα ορίσει. Αν είχε ανάγκη, προφανώς ο Καμπρέρα θα αμειβόταν τώρα με ρούβλια κι όχι με ευρώ…
Δεύτερον και εξίσου σημαντικό, ίσως σημαντικότερο: το «όχι» για Καμπρέρα αποτελεί την πλέον τρανή απόδειξη πως ο πρώτιστος στόχος παραμένει η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Δεν είναι ψέμα αν σημειώσουμε πως η διοίκηση έχει κατακριθεί για την στάση της, πως δεν βγάζει αυτή την… δίψα για τον τίτλο. Η απάντηση όμως δόθηκε στην περίπτωση Καμπρέρα. Γνωρίζετε πολλές ομάδες που θα έλεγαν… όχι σε μία τέτοια πρόταση; Ο Άντρος Καραπατάκης το πήρε πάνω του (αυτή είναι η αλήθεια), στέλνοντας το μήνυμα ότι ο παίκτης, την υφιστάμενη χρονική περίοδο, δεν πωλείται.
Υ.Γ. Ο Καμπρέρα γνώριζε για την πρόταση, το ήξερε ότι οι απολαβές του θα ήταν μεγαλύτερες από αυτές που έχει στην ΑΕΚ, αλλά δεν… καιγόταν να φύγει. Αυτό λέει πάρα μα πάρα πολλά για τις συνθήκες και το πώς αισθάνονται οι ποδοσφαιριστές στην ομάδα της Λάρνακας.
Ανδρέας Βεντούρης
