Άλλο να χάνεις κι άλλο να διασύρεσαι. Για το ΑΠΟΕΛ, αυτό συνέβη εις διπλούν στο παιχνίδι με τον Άρη. Πρώτα στο γήπεδο κι ακολούθως μετά το τέλος του από τον προπονητή του. Ενώ έδειξε διάθεση στο ξεκίνημα του αγώνα, με το που δέχθηκε το πρώτο γκολ, κατέρρευσε σα χάρτινος πύργος.
Λες κι έπεσε ο διακόπτης, σαν να παράτησε το ματς, σαν να πίστεψε ότι ήδη έχασε. Η συνέχεια του δευτέρου ημιχρόνου δεν είχε καμία ένταση, κανένα πάθος, καμία διάθεση να παλέψουν να αλλάξουν τα εις βάρος τους δεδομένα κι αυτό φάνηκε από το πώς συμπεριφέρθηκαν στα δύο γκολ του β’ μέρους: στο δεύτερο ο Μπένγκτσον κάνει μία κούρσα από τη μεσαία γραμμή (!) και σκοράρει ανενόχλητος στην περιοχή, ενώ ο Κοκόριν σκόραρε πιο εύκολα απ’ ότι και σε προπόνηση…
Ο Μανόλο Χιμένεθ χρησιμοποιεί συνεχώς την καραμέλα των απουσιών, μόνο που οι απουσίες δεν είναι λόγος για να μην υπάρχει ενέργεια ή να αποτελούν τον λόγο για να τα παρατάει η ομάδα του.
Στη διάσκεψη Τύπου τα έκανε πολύ χειρότερα, λέγοντας ότι η ομάδα του ήταν καλύτερη στα πρώτα… 40 λεπτά, σε ένα ματς που δέχθηκε τρία γκολ χωρίς ο αντίπαλός του να φορτσάρει και ιδιαίτερα. Λες κι έχει σημασία το 40λεπτο κι όχι το 90λεπτο. Δηλώσεις που δεν αρμόζουν σε προπονητή που κάθεται στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ.
Ο Ισπανός αδυνατεί να αλλάξει την κατάσταση και κανείς δεν πιστεύει πλέον ότι μπορεί να το πράξει, ακόμη και με γεμάτο το ρόστερ του.
Η διοίκηση καλείται να πάρει αποφάσεις, τόσο για το παρόν όσο και για το άμεσο μέλλον. Με πρώτη την… αυτονόητη.
Υ.Γ. Με τόσες απουσίες, τις οποίες επικαλείται συνεχώς ο Χιμένεθ, είναι προτιμότερο να αγωνίζεται ο Μάγιερ ή ο Μπα παρά ο… Καττιρτζής;

Ανδρέας Βεντούρης