Στο ποδόσφαιρο, υπάρχει η δικαίωση, υπάρχει και η «θεία δίκη». Και επειδή αρκετοί πρόεδροι και άλλοι που έχουν θέσεις-κλειδιά σε ομάδες, συνηθίζουν να κάνουν το δικό τους παιχνίδι ανεβάζοντας και κατεβάζοντας προπονητές, καλό είναι κάποια στιγμή να μπουν στο καβούκι τους και να κάνουν αυτοκριτική.
Όταν λοιπόν με ελαφρά τη καρδία, αποφασίζουν να χαρακτηρίσουν ένα προπονητή σαν ανεπαρκή για τη δική τους ομάδα και ο προπονητής αυτός, απαντά με αποτελέσματα, τότε οφείλουν να αναγνωρίσουν το λάθος με το οποίο τον αξιολόγησαν.
Ψάχνοντας το προπονητικό βιογραφικό του Ηλία Χαραλάμπους στην Κύπρο, δεν υπάρχει λόγος να μείνει κάποιος στη θητεία που είχε στην ΑΕΚ σαν υπηρεσιακός προπονητής, αφού τότε καλά, καλά (βλέπε Φεβρουάριος 2020) δεν ήταν ακόμα κανονικός κόουτς ο Ηλίας αλλά στην αρχή του όλου εγχειρήματος του.
Ο Κύπριος κόουτς όμως, με όλα όσα έχει κάνει εδώ και δύο χρόνια στην Στεάουα είναι σαν να ρίχνει…πάτσους σε εκείνους που δεν τον υπολόγισαν σωστά. Πρώτα στον Εθνικό Άχνας και μετά στη Δόξα Κατωκοπιάς.
Παρόλο ότι και στις δύο ομάδες, πέτυχε τον στόχο τους, εντούτοις πίστεψαν οι αρμόδιοι ότι δεν μπορούσε να μείνει άλλο εκεί.
Ο προπονητής ο οποίος πήγε το Μάρτιο του 2023 στην Στεάουα και οι πλείστοι εδώ στην Κύπρο πρόβλεψαν ότι δεν είχε μέλλον σε τέτοια ομάδα και με τέτοιο δύσκολο ιδιοκτήτη.
Τα γεγονότα βέβαια, δικαίωσαν μόνο τον ίδιο. Σήμερα, ο Ηλίας, κάνει μία καριέρα που έχει ανεβάσει κατακόρυφα την προπονητική του αξία. Ακόμα και αν ο Μπεκάλι, αποφασίσει κάποια στιγμή ότι δεν τον θέλει στην Στεάουα (η οποία διεκδικεί το 2ο σερί πρωτάθλημα συν τη φρενήρη ευρωπαϊκή πορεία) ο Κύπριος κόουτς, δεν θα έχει λόγο να αγχωθεί.
Ούτε όμως και στην Κύπρο, θα παρακαλέσει κάποιον να του δώσει συμβόλαιο, αφού πλέον το παλμαρέ του έχει γεμίσει από προσωπικές και ομαδικές διακρίσεις.
Μιχάλης Παπαγεωργίου
