«Ο Ουσμάν είναι ένας πολύ καλός τύπος, αλλά δεν προσέχει καθόλου τον εαυτό του. Καταναλώνει fast food και δεν ξεκουράζεται καθόλου, γιατί παίζει όλη μέρα με το PlayStation», ήταν τα λόγια του Μίκαελ Ναγιά που αποτύπωναν επακριβώς την κατάσταση του Ντεμπελέ στην αρχή της καριέρας του στην Μπαρτσελόνα. Οι «μπλαουγκράνα» προσέλαβαν τον εν λόγω σεφ για να επιληφθεί αποκλειστικά(!) τη διατροφή του Γάλλου, ανήσυχοι για την εμμονή του στο γρήγορο φαγητό. Πρωτίστως βέβαια για να μην πάει χαμένη η επένδυση των 125 εκατομμυρίων ευρώ. Όσα έδωσαν στη Ντόρτμουντ για να τον φέρουν Βαρκελώνη.
Υπομονή και διάθεση να αλλάξει ρότα δεν είχε ο 21 ετών τότε Ντεμπελέ. Έτσι ο Ναγιά απολύθηκε και παρά τα προσόντα, την άρτια τεχνική κατάρτιση και την εντυπωσιακή ταχύτητα ο νεαρός εξτρεμ έπεφτε συνεχώς στα μάτια των ανθρώπων του συλλόγου. Αδιάφορος, μα κυρίως πολλά στάδια πίσω σε φυσική κατάσταση έπαιρνε περιστασιακά χρόνο συμμετοχής μήπως και… Μάταια. Αντιθέτως οι τραυματισμοί ήταν όλο και πιο συχνοί. Έναν αγώνα μέσα, πέντε έξω και η κατάσταση γινόταν μονίμως αρνητική. Τα χέρια του Χοσέ Μπαρτομέου, τότε προέδρου του συλλόγου, ήταν δεμένα. Ουδεμία ομάδα ενδιαφερόταν για τον παίκτη, τουλάχιστον να δώσει ένα ποσό να μειωθεί η χασούρα. Ήταν αδύνατον να μείνει ένα τόσο ακριβό και υψηλής ποδοσφαιρικής αξίας «αντικείμενο» ανεκμετάλλευτο.
Έφυγε ο Βαλβέρδε, πέρασαν και δεν «ακούμπησαν» οι Σετιέν και Κούμαν, ήρθε ο Τσάβι. Ο Ισπανός μαέστρος της «χρυσής» δεκαετίας της Μπαρτσελόνα (2005-15) αφισοκόλλησε στους τοίχους του προπονητικού κέντρου ορισμένους απαράβατους κανόνες. Ένας εξ αυτών η, τουλάχιστον 90 λεπτά νωρίτερα, άφιξη των ποδοσφαιριστών για την προπόνηση, προκειμένου να παίρνει πρωινό όλο το staff μαζί. Συνήθη φαινόμενα με ονοματεπώνυμο που καθυστερούσε καθημερινά να εμφανιστεί στο γήπεδο έπρεπε να εξαλειφθούν. Εξάλλου ο σύλλογος δεν διένυε τις καλύτερες ημέρες διοικητικά και κυρίως οικονομικά και το ποδοσφαιρικό τμήμα έπρεπε να τιμήσει την ιστορία του.
Αποκορύφωμα της τεμπελιάς και της αδιαφορίας, η απουσία από μία ολόκληρη προπόνηση λόγω… PlayStation. Μετά από ατελείωτες ώρες παιχνιδιού ο Ντεμπελέ έχασε την αίσθηση του χρόνου, νόμιζε ότι η προπόνηση ήταν το απόγευμα, στην πραγματικότητα αυτές διεξάγονταν πάντα πρωί και κάπως έτσι του επιβλήθηκε πρόστιμο, του έγιναν παρατηρήσεις, έμεινε πιο πίσω στις προτιμήσεις του προπονητή.
«Προσπαθήσαμε να τον συνετίσουμε, να τον κάνουμε καταλάβει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα ολόκληρο 24ωρο», ανέφερε ο Πικέ σε συνέντευξη. Με τον καιρό οι παροτρύνσεις έπιασαν τόπο και ο Ντεμπελέ το γύρισε. Μπορεί η μετάβαση να ήταν το ίδιο αργοπορημένη, η ουσία είναι ότι ο Γάλλος έγινε παίκτης ομάδας. Από το καλοκαίρι του 2020 μέχρι και αυτό του 2023 που ήρθε η πρόταση της Παρί, μέτρησε 111 συμμετοχές, 21 γκολ και 27 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Όχι άσχημα για την ταλαιπωρία και τον εκνευρισμό που προκάλεσε, όχι ιδανικά για τις προσδοκίες που υπήρχαν από εκείνον.
«Παίζω λιγότερο PlayStation, προσέχω τη διατροφή μου και κάνω ζωή ποδοσφαιριστή», ήταν η πιο ενδιαφέρουσα παραδοχή σε podcast στην πατρίδα του. Ένας άλλος άνθρωπος ως προς την αντίληψη των ποδοσφαιρικών πραγμάτων γύρω του. Βέβαια όσο ο Ουσμάν προσπαθούσε να ωριμάσει, η Μπαρτσελόνα προχωρούσε. Το πρότζεκτ Άνσου Φάτι, η «ανάδυση» του Λαμίν Γιαμάλ και η μεταγραφή του νυν αρχηγού Ραφίνια δεν άφηναν περιθώρια στον Γάλλο σταρ.
Για καλή του τύχη, οι συγκυρίες τον έφεραν στα χέρια του Λουίς Ενρίκε. Ο Ισπανός προπονητής ανέλαβε την προβληματική Παρί του φευγάτου Εμπαπέ. Επικεντρώθηκε στη διαχείριση των συναισθημάτων του Γάλλου σταρ που ήθελε εναγωνίως να φορέσει τη φανέλα της Ρεάλ. Σπατάλησε πολύ χρόνο και ενέργεια για να πάρει ότι περισσότερο μπορούσε από αυτόν και κάπως έτσι, χωρίς το μεγάλο «πρέπει» ελέω Μέσι και Νεϊμάρ, έφτασε μέχρι την τετράδα του Champions League. Η μπάλα δεν ήταν με το μέρος των Παριζιάνων στα ημιτελικά και μάλλον αδίκως αποκλείστηκαν από την Ντόρτμουντ.
Η αποχώρηση του Εμπαπέ ελάφρυνε πολύ τον σύλλογο και διευκόλυνε το έργο του προπονητή. Επί τη ευκαιρία ο Ενρίκε έφτιαξε το σύνολο που ο ίδιος ήθελε. Με πρωταγωνιστή τον Ντεμπελέ. Ήξερε τις δυνατότητες του, προσάρμοσε το πλάνο παιχνιδιού στις ικανότητες του παίκτη. Ενεργοποίησε ένα υπερόπλο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ένα όπλο που παρέμενε αναξιοποίητο, κυρίως λόγου του δικού του χαρακτήρα. «Είναι ο παίκτης που αλλάζει το παιχνίδι περισσότερο από όλους», δήλωνε μάλλον υπερβολικά, αλλά σίγουρα κάτι ήξερε ο νυν τεχνικός της Παρί, που έχει φέρει απόλυτη ηρεμία στον σύλλογο.
Το βράδυ της Τρίτης ο Ντεμπελέ δεν έκανε κάτι διαφορετικό σε σχέση με ολόκληρη την τρέχουσα σεζόν. Σκόραρε δις και κέρδισε το πέναλτι της νίκης – μισής πρόκρισης των Πρωταθλητών Γαλλίας στους «16» του Champions League. Σε κανέναν σημείο του αγώνα δεν κατάφεραν να τον σταματήσουν οι αμυντικοί της Μπρεστ. Ούτε κανείς άλλος φέτος. Σε 27 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις τα «σπάει» με 23 γκολ και πέντε ασίστ, όμως δεν είναι μόνο η στατιστική. Είναι η ηγετική παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο.
Σε ρόλο επιτελικού μέσου και άλλοτε εξτρεμ που συγκλίνει συνεχώς προς τον άξονα για να υποστηρίξει τις επιθέσεις και τις γρήγορες εναλλαγές της μπάλας όπως προστάζει ο νόμος «Ενρίκε», είναι μαζί με τον Μπαρκολά, ο πιο επιδραστικός ποδοσφαιριστής στην «έκρηξη» δημιουργίας των πρωτοπόρων της Ligue 1. «Παίζοντας ως ψευτοεννιάρι είμαι πιο κοντά στο γκολ, πιο διαυγής και οι συμπαίκτες μου με βοηθούν. Υπάρχουν γκολ στα οποία πρέπει απλώς να πατήσω το γκάζι». 58 γκολ σε 21 αγωνιστικές του γαλλικού πρωταθλήματος, άρα σχεδόν 3 γκολ ανά παιχνίδι. 17 τέρματα σε εννέα αγώνες Champions League, περίπου δύο γκολ ανά παιχνίδι. Αριθμοί εξωφρενικοί με κοινό παρονομαστή τον Ντεμπελέ.
«Ρωτήστε τον Ουσμάν τι έφαγε τις γιορτές. Εμείς που τον βλέπουμε στην προπόνηση ξέρουμε ότι είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση» απάντησε ο Λουίς Ενρίκε σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τα 15 γκολ σε οκτώ αγώνες μέσα στο 2025. «Είναι σαν το PlayStation», πρόσθεσε για τον ποδοσφαιριστή που άφησε την κονσόλα και έγινε τώρα ο ίδιος εξωπραγματικός.
