Νιούκαστλ εναντίον Λίβερπουλ, στα μέσα Μαρτίου, στο «Wembley», με μνήμες από το μακρινό… 1974 να «ξυπνούν»! Τότε που οι «καρακάξες» είχαν έναν τίτλο παραπάνω αθροιστικά, αν προσθέσουμε πρωταθλήματα και FA Cup, τότε που κάθε ομάδα είχε από έναν ευρωπαϊκό τίτλο, τότε που ο Μάλκολμ ΜακΝτόναλντ, μεγάλος σκόρερ της Νιούκαστλ δήλωνε πως θα κερδίσει… μόνος του τη Λίβερπουλ και τελικά, του «απάντησε» ο Κέβιν Κίγκαν! Για πολλούς, εκείνο το παιχνίδι ήταν εφαλτήριο για μία νέα «εποχή» της Λίβερπουλ! «Σήμερα», αποτελεί αυτοσκοπό για τη Νιούκαστλ, την στιγμή που οι «κόκκινοι» απλώς θέλουν να κερδίσουν τον πρώτο τελικό υπό τις οδηγίες του Άρνε Σλοτ! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Η τελευταία φορά που η Λίβερπουλ και η Νιούκαστλ τέθηκαν αντιμέτωπες σε έναν μεγάλο τελικό ήταν το 1974, για το Κύπελλο Αγγλίας. Από τότε, έχουν αλλάξει πολλά στην ιστορία και την πορεία των δύο ομάδων, με τις εξελίξεις αυτές να αντικατοπτρίζουν τη δυναμική και τις προοπτικές τους στο αγγλικό και ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Το 1974, η Νιούκαστλ ήταν σε μία από τις μεταβατικές περιόδους της ιστορίας της. Με περισσότερους τίτλους από τη Λίβερπουλ και χωρίς να έχει ηττηθεί σε κανέναν τελικό που είχε συμμετάσχει, έμοιαζε το φαβορί. Αμφότερες οι ομάδες μοιράζονταν από έναν ευρωπαϊκό τίτλο, κάτι που επιβεβαίωνε τη δύναμη τους στη διεθνή σκηνή. Ωστόσο, η ιστορία έχει αποδείξει ότι το ποδόσφαιρο είναι αναπόφευκτα απρόβλεπτο.
Συγκεκριμένα, μέχρι και το 1974, οι «καρακάξες» είχαν κατακτήσει από εγχώριους τίτλους, τέσσερα πρωταθλήματα και έξι FA Cup, την στιγμή που η Λίβερπουλ, με το πρωτάθλημα του 1973, υπερτερούσε κατά τεσσάρων πρωταθλημάτων, αλλά είχε κατακτήσει μόλις ένα FA Cup. Συνεπώς, αθροιστικά, η Νιούκαστλ ήταν κατά έναν τίτλο ανώτερη!
Τι συνέβη λοιπόν, σε εκείνο τον τελικό του FA Cup, που σηματοδότησε την πρώτη ήττα της Νιούκαστλ σε αυτό το σημείου του θεσμού; Αρχικά, το παιχνίδι έμοιαζε να έχει ξεκινήσει από πιο… νωρίς, από την στιγμή που ο Μάλκολμ ΜακΝτόναλντ, ο 5ος σκόρερ όλων των εποχών για τη Νιούκαστλ, είχε πει πως μόνος του θα καταφέρει να κερδίσει τη Λίβερπουλ στο «Wembley».
Η ιστορία όμως, ήταν αυτή που τον διέψευσε. Η Λίβερπουλ ήταν ανώτερη σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης και ο Κίγκαν αποτέλεσε τον μεγάλο πρωταγωνιστή. Σκόραρε δις στο τελικό 3-0, αυτός διαμόρφωσε το αποτέλεσμα στο 88ολεπτό, ενώ ο Χάιγουεϊ είχε κάνει το 2-0 στο 74ο λεπτό.
Αργότερα ο βασικός για τη Νιούκαστλ, Τέρι ΜακΝτέρμοτ μετακινήθηκε στη Λίβερπουλ, στην οποία έμεινε για οκτώ χρόνια, ενώ το ίδιο έκανε και ο Άλαν Κένεντι, από το 1978 μέχρι και το 1986 και συνέβαλλε τα μέγιστα στην αγωνιστική κυριαρχία των «κόκκινων», σε Αγγλία και Ευρώπη.
Σήμερα, 51 χρόνια αργότερα, η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά. Η Νιούκαστλ, παρά την «πλούσια» ιστορία της και τη δυναμική που είχε στο παρελθόν, δεν έχει καταφέρει να κατακτήσει κάποιον τίτλο από το 1976 και μετά. Η έλλειψη επιτυχιών σε μεγάλους τελικούς έχει επηρεάσει την ψυχολογία της ομάδας και την εικόνα της στην Premier League. Αντιστάθμισμα σε αυτό το… αδιέξοδο, είναι η αξιόπιστη πορεία της Λίβερπουλ, η οποία από το 1974 έχει κατακτήσει πλήθος τίτλων, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων ευρωπαϊκών τροπαίων από οποιαδήποτε αγγλική ομάδα.
Η Λίβερπουλ, με τις επιτυχίες της στο Champions League και την Premier League, έχει καθιερωθεί ως μία από τις πιο επιδραστικές ομάδες στην παγκόσμια σκηνή. Η ανακαίνιση του γηπέδου της, το «Άνφιλντ», η υποστήριξη από τον κόσμο και η στρατηγική των επενδύσεων, έχουν συντελέσει ώστε η ομάδα να παραμένει στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου. Αντίθετα, η Νιούκαστλ έχει υποφέρει από αποτυχημένες διοικήσεις, οικονομικά προβλήματα και κακές επιδόσεις, αν και η πρόσφατη εξαγορά της από μία σαουδαραβική επενδυτική εταιρεία έχει δημιουργήσει ελπίδες για μια νέα εποχή.
Η διαφορά στο ποδοσφαιρικό τοπίο σήμερα είναι προφανής. Ενώ η Λίβερπουλ δείχνει να απολαμβάνει την επιτυχία και την αναγνώριση, η Νιούκαστλ εργάζεται σκληρά για να επαναφέρει τη λάμψη της. Αν και οι δύο ομάδες έχουν ιστορικά όμορφες στιγμές, η σύγκριση του παρελθόντος με το παρόν επισημαίνει τη σημασία της σταθερής προόδου και της στρατηγικής στη διοίκηση ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου.
Συμπερασματικά, η αναμέτρηση Λίβερπουλ – Νιούκαστλ το 1974 δεν είναι απλώς ένα κομβικό σημείο στην ιστορία των ομάδων, αλλά και ένας δείκτης για το πώς μπορεί να αλλάξει η μοίρα των συλλόγων με την πάροδο του χρόνου. Αν και η Νιούκαστλ συνεχίζει να αναζητά την ταυτότητά της, η Λίβερπουλ έχει καθιερωθεί ως παραδοσιακή δύναμη στο ποδόσφαιρο, με τη δυνατότητα να ενσωματώσει νέες προκλήσεις και να διατηρήσει την κυριαρχία της.
Τι μπορούμε να περιμένουμε λοιπόν, στον τελικό που έρχεται ανάμεσα σε Νιούκαστλ και Λίβερπουλ; Είναι δεδομένο πως για τις «καρακάξες» είναι πιο σημαντικό το ματς, καθώς αναζητούν τον πρώτο τους εσωτερικό τίτλο μετά το 1955. Και γενικά τον πρώτο από το Κύπελλο διεθνών εκθέσεων το 1969.Ήταν εξαιρετικό το σύνολο του Έντι Χάου απέναντι στην Άρσεναλ, προκρίθηκε με συνολικό σκορ 4-0 και δικαίως βρίσκεται στο «Wembley».
Από την άλλη πλευρά, κάθε τελικός είναι… σημαντικός, αυτό ισχύει και για τη Λίβερπουλ και πολύ δε περισσότερο, επειδή είναι και ο πρώτος με τον Άρνε Σλοτ στον πάγκο της. Παρόλα αυτά, δεν θα έχει ιδιαίτερη σημασία στην «οικονομία» της χρονιάς για την ομάδα του, καθώς αν ηττηθεί, δεν θα αλλάξει ιδιαίτερα κάτι, από την στιγμή που οι βασικότεροι στόχοι είναι το πρωτάθλημα και το Champions League.
Και ποιος ξέρει… Εκείνος ο τελικός ανάμεσά τους το 1974 αποτέλεσε το εφαλτήριο για να κάνει η Λίβερπουλ όλα όσα ακολούθησαν, στην Αγγλία και την Ευρώπη. Ίσως ένα τέτοιο, «μεγάλο» βράδυ χρειάζεται η Νιούκαστλ και ο κόσμος της. Όλα θα κριθούν από το πώς θα είναι αμφότερες εκείνες τις ημέρες. Για τις «καρακάξες» είναι αυτοσκοπός, για τη Λίβερπουλ θα είναι μία ακόμη απόδειξη πως η μετάβαση από τον Γιούργκεν Κλοπ στον Άρνε Σλοτ, δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί ομαλότερα…