Η ΑΕΛ μετά και τον χθεσινό αποκλεισμό της από το κύπελλο, μένει από τώρα, χωρίς ουσιαστικούς στόχους για το υπόλοιπο της χρονιάς. Αυτό που της έχει μείνει είναι να φροντίσει να πάρει ακόμα μερικούς βαθμούς στο πρωτάθλημα απλά για να μην μπλέξει σε περιπέτειες με τα κάτω διαζώματα.
Ο (πολύ) κακός προγραμματισμός του Παναγιώτη Γιάννου δεν αφήνει ούτε και την διοίκηση άμοιρη ευθυνών. Δυστυχώς τα πράγματα φάνηκαν πολύ νωρίς ότι δεν θα πήγαιναν καλά με ένα προγραμματισμό που ολοκληρώθηκε πολύ αργά, και άφησε την ομάδα, χωρίς βασικές επιλογές σε καίριες θέσεις.
Πλέον ζητούμενο είναι τι θα υπάρξει στην επόμενη μέρα στην ΑΕΛ. Πως θα προχωρήσουν τα πράγματα από εδώ και εμπρός με φάρο την νέα χρονιά. Στην ΑΕΛ θα πρέπει να λάβουν αποφάσεις άμεσα με μοναδικό στόχο να μην χαθεί άλλη χρονιά.
Υπάρχουν διάφορες φημολογίες όσο αφορά αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας αλλά ακόμα και αυτές είναι διφορούμενες. Από την μια λένε ότι υπάρχει ζεστό ενδιαφέρον και από την άλλη ότι υπάρχει μεν ενδιαφέρον αλλά κάπου κολλάει το πράγμα. Ίσως εδώ θα έπρεπε και η διοίκηση να το ξεκαθαρίσει για να μην απλώνονται φήμες δεξιά και αριστερά.
Δεν μπορούμε να μαντέψουμε τι θα συμβεί στην ΑΕΛ όμως αυτό που πρέπει να συμβεί είναι να μπει ένα επαγγελματικό πλάνο.
Διότι φέτος η ομάδα δεν δούλεψε καθόλου επαγγελματικά και αυτό φάνηκε περίτρανα. Να σχεδιαστεί ένα πλάνο 2-3 χρόνων που να περιλαμβάνει συγκεκριμένα κριτήρια. Καταρχάς στο θέμα προπονητή να ξεκαθαρίσει το πώς θα πορευτεί η ομάδα, από τώρα, για την νέα χρονιά και με πιο μοντέλο θα πάνε.
Αν πάνε ξανά σε τεχνικό διευθυντή, προφανώς και η ομάδα θέλει κάποιο επαγγελματία και όχι πείραμα τύπου Γιάννου. Από εκεί και πέρα οι ποδοσφαιριστές που θα έρθουν να είναι μέχρι κάποιας ηλικίας και με προοπτική (αν τους βγει) μεταπώλησης ή να αξιοποιηθεί επιτέλους η ακαδημία της ομάδας, μιας και το οικονομικό δυσκολεύει.
Αυτά είναι μόνο μερικά από πολλά πράγματα που αν υπάρχει θέληση και όραμα μπορεί να επιφέρει και σωστά αποτελέσματα.
Αριστείδου Μιχαήλ
