Ανήμερα της 38ης επετείου του «ΟΧΙ», οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Ελλάδας βροντοφώναξαν «ΝΑΙ» στην πρόκριση στην τελική φάση μιας μεγάλης διοργάνωσης.
Ο θρίαμβος με 4-1 επί της Ουγγαρίας στο βαρύ απ’ τη βροχόπτωση τερέν του Καυτανζογλείου, άνοιξε τον δρόμο για την ανατροπή των δεδομένων που είχε δημιουργήσει το κακό μας ξεκίνημα. Ήταν παράλληλα και η πρώτη νίκη της Εθνικής μας επί των Μαγυάρων, απ’ τους οποίους είχε γνωρίσει τη βαρύτερη ήττα της ιστορίας της (11-1 στις 25 Μαρτίου 1938).
Ήταν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, απέναντι σε μία ομάδα που είχε συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής, λίγους μήνες νωρίτερα, αλλά είχε πάει στη Θεσσαλονίκη με σημαντικές ελλείψεις. Αστέρια όπως ο Τίμπορ Νίλαζι, ο Άντρος Τόροτσικ και ο Λάσλο Φάζεκας απουσίαζαν, γεγονός που εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο η Εθνική μας κι έφτασε στον θρίαμβο.
Ύστερα από το μέτριο πρώτο ημίχρονο, η Ελλάδα ξέσπασε στο δεύτερο ημίχρονο και πέτυχε τέσσερα γκολ. Ο Μάικ Γαλάκος στο 58′ και το 67′, ο Χρήστος Αρδίζογλου (τον βλέπετε στη φωτογραφία μαζί με τον Πέτρο Ραβούση) στο 71′ κι ο Θωμάς Μαύρος στο 89′, διαμόρφωσαν το 4-0 που προκάλεσε ενθουσιασμό στους περίπου 15.000 φιλάθλους που αψήφησαν τον βροχερό καιρό και βρέθηκαν στην κερκίδα κρατώντας ελληνικές σημαίες (λόγω και της εθνικής επετείου).
Η Ουγγαρία μείωσε στην εκπνοή με φάουλ του Μπέλα Βάραντι, αλλά ο ελληνικός θρίαμβος, σε μια σημαντική ημερομηνία για τη χώρα, παρέμενε τεράστιος. Λίγες ημέρες νωρίτερα η Εθνική μας είχε συντρίψει και τη Φινλανδία με 8-1 και βρισκόταν στην κορυφή του ομίλου. Έστω κι αν το θεωρητικό φαβορί, η Σοβιετική Ένωση, είχε δύο αγώνες λιγότερους μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι Έλληνες άρχισαν να πιστεύουν στο όνειρο της πρόκρισης, που υλοποιήθηκε έντεκα μήνες αργότερα.
