Μόνο ένα θέμα συζήτησης υπήρχε στα στέκια των φιλάθλων από το απόγευμα μέχρι το βράδυ της Κυριακής 18 Οκτωβρίου 1987. Ο βαρύτατος τραυματισμός του Βέλιμιρ Ζάετς στον αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο (έληξε ισόπαλος 0-0).
Το σοκ ήταν τεράστιο για τους οπαδούς όλων των ομάδων. Όχι μόνο επειδή ο Γιουγκοσλάβος μεσοαμυντικός του «τριφυλλιού» ήταν ένας από τους πιο χαρισματικούς ποδοσφαιριστές του ελληνικού πρωταθλήματος και έχαιρε καθολικής συμπάθειας και εκτίμησης. Ο βασικός λόγος ήταν ότι ο τραυματισμός είχε προέλθει από ένα εντελώς αναίτιο φάουλ.
Μόλις στο δεύτερο λεπτό της αναμέτρησης κι ενώ ο Ζάετς ήταν κάτοχος της μπάλας μεταξύ της σέντρας και της περιοχής της ομάδας του, ο αμυντικός του Ηρακλή, Γιώργος Παπαδόπουλος, τον «κλάδεψε» από πίσω χωρίς προφανή λόγο. Ο «Ζέκο» έπεσε σφαδάζοντας από τον πόνο και άργησε να σηκωθεί, γεγονός που προετοίμασε ψυχολογικά τους πάντες για τα χειρότερα.
Πράγματι, ο γιατρός του Παναθηναϊκού, Αργύρης Μήτσου, δεν άργησε να διαπιστώσει ότι η ζημιά ήταν μεγάλη. Κάταγμα περόνης, ένας από τους χειρότερους τραυματισμούς για ποδοσφαιριστή, ιδιαίτερα εκείνη την εποχή που τα μέσα αποθεραπείας δεν είχαν εξελιχθεί όσο σήμερα.
Είναι απορίας άξιο, επίσης, γιατί ο διαιτητής Θόδωρος Κεφαλάς δεν παρατήρησε ούτε με κίτρινη κάρτα τον Παπαδόπουλο. Παρότι οι κανονισμοί τότε ήταν πολύ ελαστικοί, ειδικά στο πειθαρχικό κομμάτι, το αντιαθλητικό φάουλ ήταν καταφανές και δεν ήταν δυνατόν να μείνει ατιμώρητο.
Αν και στη βιογραφία του Ζάετς (που κυκλοφόρησε το 2022 και την υπογράφει ο Κροάτης δημοσιογράφος, Σάνιν Σπάνοβιτς) αναφέρεται ότι ο Παναθηναϊκός κυνήγησε δικαστικά την υπόθεση και πέτυχε τον εξάμηνο αποκλεισμό του αμυντικού του «Γηραιού», κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Προφανώς έχει γίνει παρανόηση με τον ποινή τρίμηνου αποκλεισμού που επιβλήθηκε στον Παπαδόπουλο τον Ιανουάριο του 1989 και αφορούσε ένα άλλο αντιαθλητικό μαρκάρισμά του, με θύμα τον Κώστα Κολομητρούση της ΑΕΛ.
Κατηγόρησαν τον Αλέφαντο
Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού θεωρούσαν από την πρώτη στιγμή ότι υπήρχε ηθικός αυτουργός πίσω από το επικίνδυνο τάκλιν του Παπαδόπουλου στον Ζάετς. Στο στόχαστρό τους βρέθηκε ο τότε προπονητής του Ηρακλή, Νίκος Αλέφαντος!
Ο Χουάν Ρότσα κατηγόρησε ανοιχτά τον ιδιόρρυθμο τεχνικό στη συνέντευξη που έδωσε στον Σπάνοβιτς για τη βιογραφία του «Ζέκο». Αποδίδει, μάλιστα, το κίνητρο στη δηλωμένη συμπάθεια του Αλέφαντου προς τον Ολυμπιακό. Ο ίδιος ο «Αλέ», όμως, δεν το παραδέχθηκε ποτέ μέχρι τον θάνατό του, τον Ιούνιο του 2020, ενώ αντίστοιχη στάση έχει κρατήσει και ο Παπαδόπουλος.
Η ζημιά ήταν μεγάλη για τον Παναθηναϊκό για τον πρόσθετο λόγο ότι τρεις μέρες αργότερα διεξαγόταν ο πρώτος αγώνας με τη Γιουβέντους για τον 2ο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο Ζάετς ήταν παίκτης-κλειδί στα πλάνα του Βασίλη Δανιήλ και η ξαφνική απουσία του δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα, το οποίο πάντως οι «πράσινοι» κατάφεραν να ξεπεράσουν.
Με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Σαραβάκο πέτυχαν μια μνημειώδη πρόκριση εις βάρος της «Γηραιάς Κυρίας» του ιταλικού ποδοσφαίρου και στη συνέχεια έφτασαν στους «8» της διοργάνωσης, αποκλείοντας και την ουγγρική Χόνβεντ με μια επική ανατροπή (5-1 έπειτα από την ήττα με 5-2 στον πρώτο αγώνα στη Βουδαπέστη).
Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την Κλαμπ Μπριζ, με τον Ζάετς να μετέχει και στους δύο αγώνες, αφού στο μεσοδιάστημα είχε αποθεραπευτεί. Δεν ήταν, όμως, τόσο καλός όσο πριν τον σοκαριστικό τραυματισμό της 18ης Οκτωβρίου 1987. Κι αυτό το «what if» δεν ξεκολλάει από τα μυαλά των συμπαικτών του, αλλά και των οπαδών του Παναθηναϊκού.
Κρέμασε τα παπούτσια του στα 32
Το τραγικό της όλης υπόθεσης είναι ότι το αναίτιο τάκλιν του Παπαδόπουλου έδωσε πρόωρο τέλος την καριέρα του Ζάετς. Ο πολυτάλαντος μεσοαμυντικός ακολούθησε κατά γράμμα το πρόγραμμα της αποθεραπείας του, αλλά δεν επέστρεψε στη δράση προτού περάσουν τέσσερις μήνες. Διάστημα στο οποίο ο Δανιήλ απολύθηκε από την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού και αντικαταστάθηκε από τον Σουηδό, Γκούντερ Μπένγκτσον.
Κατά σύμπτωση, ο «Ζέκο» έκανε την επανεμφάνισή του στον αγώνα του β’ γύρου με τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ, όπου μάλιστα πέτυχε το γκολ του «τριφυλλιού» (τελικό σκορ 1-1). Ωστόσο, εξακολουθούσε να πονάει στον χειρουργημένο του αστράγαλο, κάτι που είχε συνέπεια δυσκολεύεται να βγάζει το 90λεπτο στους αγώνες .
Έδωσε το «παρών» και στον ιστορικό τελικό Κυπέλλου του 1988 κόντρα στον Ολυμπιακό και πανηγύρισε έναν ακόμα τίτλο με το «τριφύλλι», ο οποίος όμως αποδείχτηκε και ο τελευταίος. Το καλοκαίρι που ακολούθησε δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του και επέστρεψε στο Ζάγκρεμπ, όπου έκανε μια προσπάθεια να αγωνιστεί με την παλιά του ομάδα, την Ντινάμο. Κατάλαβε, όμως, ότι αυτό δεν ήταν εφικτό και πήρε την απόφαση να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία μόλις 32 ετών.