Στον ΑΝΔΡΕΑ ΒΕΝΤΟΥΡΗ

Η Ομόνοια Αραδίππου αποτελεί αναμφίβολα την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Όχι μόνο για την συγκομιδή των 8 βαθμών στις πρώτες έξι αγωνιστικές, αλλά συνάμα για την αγωνιστική της εικόνα.
Μια ομάδα οργανωμένη, πειθαρχημένη, με πλάνο, που ξέρει τι ζητάει στον αγωνιστικό χώρο κι ασφαλώς, μεγάλο μερίδιο έχει ο προπονητής της. Ο Ούγκο Μαρτίνς έχει βάλει τη δική του σφραγίδα και το όνομά του συζητιέται (δικαίως) αρκετά.
Ο Πορτογάλος τεχνικός, σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο balla, αποκαλύπτει… αρκετά. Τη φιλοσοφία του, τις σκέψεις του, τις απόψεις του, για την ομάδα, το πώς την έφτιαξε, τον εαυτό του. Ακόμη κι όταν δεν ήθελε να γίνει… προπονητής! Τα υπόλοιπα, παρακάτω…

-Περιμένατε ότι στη δεύτερη διακοπή του πρωταθλήματος, θα βρισκόσασταν σ’ αυτή τη θέση;
«Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζω το πρωτάθλημα, δεν με κάνει να σκέφτομαι τον βασικό στόχο. Παιχνίδι με παιχνίδι. Οπόταν, δεν περίμενα τίποτα. Δεν είναι έκπληξη για μένα το ότι πήραμε 8 βαθμούς. Πιστεύω στους παίκτες μου, στη δουλειά μου, στους συνεργάτες μου. Μπορεί να ήταν έκπληξη για αρκετό κόσμο. Σίγουρα είναι μια καλή αρχή, αλλά κατά την άποψή μου, θα μπορούσαμε να είχαμε περισσότερους βαθμούς. Με την ΑΕΛ για παράδειγμα, δεν μας έκαναν μεγάλες ευκαιρίες όπως ούτε κι εμείς, πιστεύω ότι η ισοπαλία θα ήταν το δίκαιο αποτέλεσμα».

-Πώς καταφέρατε να φτιάξετε αυτή την ομάδα με προϋπολογισμό μισό εκατομμύριο ευρώ;
«Έπρεπε να διαλέξουμε τους παίκτες βάσει του συστήματος που θα αγωνιζόμασταν. Άρχισα να το σκέφτομαι αυτό από την περσινή σεζόν. Πρώτα έπρεπε να επιλέξουμε το σύστημα και το μοντέλο μας. Μετά, με αυτά τα λίγα χρήματα έπρεπε να κάνουμε τις μεταγραφές. Κάποιοι παίκτες δούλεψαν μαζί μου στο παρελθόν και τους γνώριζα. Αν δεις τους παίκτες που πήραμε, αρκετοί ήταν μαζί μου και προηγουμένως και μας βοηθάνε πολύ. Επίσης, γνωρίζω πολύ καλά την αγορά της Πορτογαλίας, ακόμη και την τρίτη κατηγορία. Υπάρχει αρκετή ποιότητα. Για παράδειγμα, ο Μίκα Μπόρτζες. Είχε σκοράρει 10 γκολ, έδωσε 6 ασίστ. Ήταν στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Ο Σιντάνιο το ίδιο. Ήταν μια πρόκληση γι’ αυτούς. Δεν ήρθαν για τα χρήματα, αλλά για την πρόκληση. Αυτό έψαχναν. Να αγωνιστούν στην πρώτη κατηγορία και να δείξουν ότι μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί σε ψηλότερο επίπεδο».

-Όταν σας γνωστοποίησε η διοίκηση το μπάτζετ, είχατε προβληματιστεί; Σκεφτήκατε μήπως ότι θα ήταν αδύνατον να τα καταφέρετε όταν άλλες ομάδες ρίχνουν πολύ περισσότερα χρήματα;
«Με είχαν ρωτήσει αν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τους απάντησε ότι ναι, είναι πιθανόν. Μπορούμε να το κάνουμε. Φτάνει να επιλέγαμε τους κατάλληλους ποδοσφαιριστές. Μπορεί να είμαστε ακόμη στην αρχή, αλλά δίνουν τις απαντήσεις τους. Δουλέψαμε πολύ και σε ατομικό επίπεδο. Ξεχωριστά την άμυνα, τη μεσαία γραμμή, την επίθεση. Χρειαζόμαστε να δουλέψουμε ακόμη περισσότερο. Σ’ αυτή την πρόκληση πρέπει να είσαι δυνατός. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά το πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε».

Η εμπειρία στην Αφρική…

-Το κίνητρο, η πρόκληση ήταν κι ο λόγος που συνεχίσατε στην ομάδα;
«Ναι, φυσικά. Ψάχνω συνεχώς για κίνητρα. Έχω δουλέψει και στην Αφρική και το έκανα διότι πάντα ήθελα να το δοκιμάσω. Μ’ αρέσουν οι Αφρικανοί ποδοσφαιριστές. Η νοοτροπία τους, η φυσική τους κατάσταση. Πάντα ψάχνω για τέτοιες προκλήσεις, να με κάνουν να βελτιώνομαι».

-Πού εργαστήκατε στην Αφρική;
«Στη Μοζαμβίκη».

-Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
«Ήταν ένα δύσκολο πρωτάθλημα. Η ομάδα είχε εκπληκτικές εγκαταστάσεις, με τέσσερα γήπεδα προπόνησης κι αρκετά άλλα. Υπήρχαν όμως δυσκολίες. Τη μια έπαιζες σε φυσικό χλοοτάπητα και την επομένη σε πλαστικό. Κάποια γήπεδα ήταν μικρά, οι αποστάσεις μεγάλες. Μια φορά, σε εκτός έδρας παιχνίδι, κάναμε 24 ώρες για να φτάσουμε στον προορισμό μας με το λεωφορείο. Έμαθα όμως πολλά. Για τη νοοτροπία τους, για διάφορα πράγματα ακριβώς επειδή ήμουν εκεί».

-Επιστρέφω στα της Ομόνοιας Αραδίππου. Ήταν πρόθεσή σας να κρατήσετε ένα βασικό κορμό από πέρυσι, κυρίως Κυπρίων παικτών ή το κάνατε από ανάγκη λόγω μπάτζετ;
«Πιστεύω και τα δύο. Όμως, αποκτήσαμε και Κύπριους ποδοσφαιριστές επειδή πιστεύουμε σ’ αυτούς. Η ανάγκη δημιουργεί και την ευκαιρία. Πιστεύω πραγματικά ότι μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί με τους Κύπριους παίκτες. Να σου πω κάτι. Στην πρώτη μου εμπειρία στην Κύπρο, στην Ξυλοτύμπου, οι περισσότεροι παίκτες ήταν Βραζιλιάνοι και Πορτογάλοι. Στη δεύτερη μου εμπειρία, πέρυσι με την Ομόνοια Αραδίππου, το 95% του ρόστερ μας ήταν Κύπριοι. Με την εμπειρία μου, απέκτησα την άποψη ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην πρώτη κατηγορία και με τους Κύπριους ποδοσφαιριστές. Όταν βλέπεις για παράδειγμα τον Βρόντη, στα 19 του χρόνια, τον τρόπο που προπονείται… Τον ήξερα από τα 17 του».

-Είναι αλήθεια ότι χρησιμοποιείτε Κύπριους ποδοσφαιριστές. Θεωρείτε ότι παίζουν σημαντικό ρόλο σε μια ομάδα, ακόμη και στα αποδυτήρια;
«Ναι φυσικά. Παίζουν μεγάλο ρόλο. Έχουμε παίκτες όπως ο Σέργης Αβραάμ, ο Αλέξης Θεοχάρους, που βοηθάνε πολύ σ’ αυτό το κομμάτι. Ξέρεις, έχουμε ποδοσφαιριστές, ειδικά οι Βραζιλιάνοι, που δεν μιλάμε αγγλικά. Τώρα μιλάνε λίγο, αλλά στην αρχή που ήταν δύσκολο γι’ αυτούς, έπαιξε ρόλο η σχέση με τους Κύπριους. Η… ποδοσφαιρική γλώσσα, όπως λέμε».

-Πότε πιστέψατε πέρυσι ότι μπορείτε να εξασφαλίσετε την άνοδο και μάλιστα κατακτώντας το πρωτάθλημα;
«Θα σου πω ξανά το ίδιο πράγμα. Πήγαινα παιχνίδι με παιχνίδι. Ήρθα με την προσδοκία να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο, με ωραίο στυλ και ο τρόπος παιχνιδιού μας να μας δώσει την δυνατότητα να κερδίσουμε αγώνες. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Ο τρόπος με τον οποίο θέλω να κερδίσω, να χάσω ή να φέρω ισοπαλία».

-Πώς θέλετε λοιπόν να κερδίζετε και πώς να χάνετε…
«Με το ίδιο στυλ παιχνιδιού. Να παίζουμε ποδόσφαιρο, να προσπαθούμε να ελέγξουμε τον ρυθμό του αγώνα, να έχουμε την μπάλα, να προσπαθούμε μ’ αυτόν τον τρόπο να δημιουργούμε ευκαιρίες και να σκοράρουμε».

-Δεν θα δούμε δηλαδή την ομάδα σας να προσπαθεί να αμύνεται. Ανάλογα βέβαια και τις συνθήκες του κάθε αγώνα…
«Ναι, παίζει ρόλο κι αυτό. Αλλά θέλω να παρουσιαζόμαστε με τον τρόπο παιχνιδιού που θέλω εγώ. Προετοιμάζω την ομάδα στο πώς να αγωνίζεται έχοντας την μπάλα, αλλά και χωρίς αυτήν. Να έχεις υπομονή, οργάνωση. Οι αλληλοκαλύψεις, το πώς να πιέζεις αλλά και πού. Προτιμώ τον επιθετικό τρόπο, αλλά σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο και το πώς θα αμυνόμαστε. Παίζει ρόλο και οι ποδοσφαιριστές που έχεις στη διάθεσή σου. Κάποια φορά χρειάζεται να παίξεις διαφορετικά, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους».

-Ένας από τους παίκτες που κερδίζει τις εντυπώσεις είναι ο Μπόργκες. Τον ξέρατε προηγουμένως;
«Ναι, όταν ήταν 17 ετών, στις ακαδημίες της Μπενφίκα. Ήξερα τον χαρακτήρα του, είναι πολύ καλό παιδί, συγκεντρωμένος, τα τελευταία τρία χρόνια στην γ’ κατηγορία σκόραρε αρκετά γκολ κι έδωσε πολλές ασίστ. Ήταν απ’ τους καλύτερους».

-Είναι σημαντική επίσης και η εμπειρία που προσδίδει ο Γκιόρκι Λόρια;
«Στην αρχή δεν πίστευα ότι ήταν πιθανόν να έρθει. Μας βοηθάει πάρα πολύ. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για την ποιότητά του, παίζει μεγάλο ρόλο και στα αποδυτήρια. Όταν του μίλησα την πρώτη φορά, του είπα ότι εδώ θα είναι κάτι περισσότερο από τερματοφύλακας».

-Πώς νιώσατε όταν είδατε μια γεμάτη εξέδρα από κόσμο, να πανηγυρίζει την άνοδο μετά από 28 ολόκληρα χρόνια; Τι είχατε σκεφτεί τότε;
«Ήταν μία φοβερή εμπειρία. Όλοι ακολουθούσαν ένα όνειρο. Όλοι μαζί το κάναμε. Παίρναμε πολλή ενέργεια από… έξω. Σε σπρώχνει ακόμη περισσότερο».

-Τι είχατε πει στους παίκτες σας στην πρώτη συνάντηση της σεζόν;
«Τους είπα ότι θα κάνω λάθη, ότι θα προσπαθήσω να είμαι δίκαιος με όλους αλλά ξέρω ότι είναι αδύνατον. Ότι τους σέβομαι όλους κι ότι είμαι σίγουρος πως θα είμαστε ανταγωνιστικοί».

«Ναι, μπορούμε…»

-Το μεγάλο ερώτημα για την ομάδα σας είναι το εξής; Θα μπορέσει η ομάδα σας να αντέξει σε βάθος χρόνου;
«Ναι, το πιστεύω. Το τελευταίο παιχνίδι με την Ομόνοια 29Μ, είναι ένα καλό παράδειγμα. Δυο ώρες πριν το παιχνίδι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τον Ποντικό, καθώς ο Χαβέλκα, που είναι σημαντικός παίκτης για μας, είχε πρόβλημα. Στα δέκα λεπτά τραυματίστηκε ο Ποντικός και χρησιμοποίησα τον Κούτσακο. Τα πήγαμε πολύ καλά, σε ένα δύσκολο παιχνίδι. Το πιο σημαντικό για μένα είναι η προετοιμασία της βδομάδας. Αν κρατάς την ίδια νοοτροπία, τότε μπορείς να παλέψεις μέχρι το τέλος».

-Έχουμε δει στο παρελθόν κι άλλες ομάδες από τη β’ κατηγορία να κάνουν καλό ξεκίνημα, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν άντεξαν. Έχετε το βάθος στο ρόστερ για να παλέψετε μέχρι τέλους για την παραμονή;
«Είναι δύσκολο να ακολουθείς και να εμπιστευτείς μια ιδέα, αν δεν κερδίζεις. Ο τρόπος με τον οποίο ακολουθούμε τη διαδικασία, είναι το κλειδί για μας. Είναι σημαντικό να βλέπουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Ναι, θεωρώ ότι μπορούμε».

-Ποιο πιστεύετε ότι είναι το δικό σας ατού, σε σχέση με άλλες ομάδες;
«Δεν ξέρω, προτιμώ να βλέπω την ομάδα μου. Πιστεύω πολύ στη φιλοσοφία μας, αυτός είναι ο τρόπος για να πετύχουμε».

-Η ομάδα δημοσίευσε πρόσφατα την ομιλία σας πριν τον αγώνα με την Ομόνοια 29Μ, λέγοντας στους παίκτες σας ότι το πρώτο που έχει σημασία δεν είναι οι βαθμοί αλλά ο σεβασμός. Είναι ο τρόπος σας με τον οποίο τους δίνετε κίνητρο;
«Η ομιλία ήταν κατά τη διάρκεια της βδομάδας, μετά από ανάλυση μέσω βίντεο. Δεν βάζω πίεση για το αποτέλεσμα. Δεν μπορείς να ελέγξεις το αποτέλεσμα. Αυτό όμως που μπορείς να ελέγξεις είναι το στυλ παιχνιδιού σου, την ενέργειά σου, τη θέληση, την επιθυμία, την προετοιμασία σου. Δεν είναι οι βαθμοί. Μπορείς να κάνεις ένα εξαιρετικό παιχνίδι και να χάσεις. Να κάνει ένα σουτ ο αντίπαλος και να χάσεις, αυτό συνέβη πολλές φορές. Το σημαντικό είναι να συνεχίσεις να πιστεύεις στη φιλοσοφία σου. Συγκεντρώνομαι σ’ αυτό, όχι στους βαθμούς».

-Ισχύει ότι παρακολουθείτε προπονήσεις και αγώνες των ακαδημιών;
«Ναι. Παρακολουθούμε τους μικρούς, την πορεία τους κι αν κάποιοι έχουν προοπτική, τότε τους ανεβάζουμε στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας. Πρέπει να το κάνουμε, το χρειαζόμαστε».

-Μας είπατε για τη φιλοσοφία σας. Υπάρχει κάποιος προπονητής που αποτελεί πρότυπο για σας; Που επιλέγετε να ακολουθήσετε τη φιλοσοφία του, τον δικό του τρόπο παιχνιδιού;
«Όχι κάποιος συγκεκριμένος. Έχω αρκετούς. Μ’ αρέσει ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Μουρίνιο…».

-Μα αυτοί οι δύο είναι εντελώς διαφορετικοί!
«Ναι, ακριβώς. Τον Σιμεόνε, τον Γκασπερίνι επίσης. Δεν επικεντρώνομαι σε έναν. Αυτό ισχύει για τη ζωή μου γενικώς. Δεν ακολουθώ την πολιτική, τίποτα. Για μένα ο κορυφαίος είναι ο Πεπ, αλλά υπάρχουν προπονητές που εφαρμόζουν πολύ καλά τον δικό τους τρόπο. Παράδειγμα ο Γκασπερίνι, το “man to man” που εφαρμόζει είναι εξαιρετικό. Ο Αμορίμ της Σπόρτινγκ, παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο. Μπορείς να κερδίσεις διάφορα από αρκετούς».

«Έτσι άρχισα την προπονητική…»

-Από πότε αρχίσατε την προπονητική; Πώς προέκυψε;
«Εργαζόμουν ως σκάουτερ, μαζί με έναν φίλο που ήταν μάνατζερ κι έψαχνε παίκτες. Μου είχε πει “γιατί δεν παίρνεις το δίπλωμα, να αρχίσεις την προπονητική”. Του είπα στην αρχή ότι δεν μ’ αρέσει! Ότι δεν έχω υπομονή με τους ποδοσφαιριστές, ότι δεν ήθελα. Μου είπε απλά να το κάνω για τον εαυτό μου. Πήρα το πρώτο δίπλωμα, είχα μία πρόταση από ομάδα της πέμπτης κατηγορίας. Έτσι άρχισα. Πλέον το απολαμβάνω, μ’ αρέσει πολύ».

-Σε ποια ηλικία;
«Στα 29 μου χρόνια. Περίπου 30, κάπου εκεί».

-Τόσο νωρίς; Ως ποδοσφαιριστής τι καριέρα είχατε;
«Προσπάθησα να παίξω (σ.σ γέλια). Ήμουν στην τρίτη κατηγορία, σταμάτησα στα 24 μου χρόνια, είχα ένα σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο».

-Από τα 24 ως τα 30 τι κάνατε;
«Παρακολούθησα πολλούς αγώνες, ως σκάουτερ. Να σου πω ότι όταν σταμάτησα, τα δύο χρόνια που ακολούθησαν ήταν πολύ δύσκολα για μένα. Ήμουν πολύ απογοητευμένος, δεν παρακολουθούσα καθόλου ποδόσφαιρο αυτή τη διετία. Το πεθύμησα όμως πάρα πολύ, μετά άρχισα να βλέπω αγώνες και ποδοσφαιριστές. Προσπαθούσα επίσης να ανακαλύψω τον εαυτό μου».

-Πώς προέκυψε η Κύπρος; Είχατε έρθει για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2022 για λογαριασμό της Ξυλοτύμπου.
«Είχα αρκετούς φίλους που έπαιξαν στο κυπριακό πρωτάθλημα. Νέλσον Βέιγκα, Φρέντι, Ρουΐ Τζούνιορ κι άλλοι. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι δεν ήθελα να εργαστώ στην Πορτογαλία. Μίλησα με κάποιους μάνατζερς, ο Ρουΐ Τζούνιορ μου είχε προτείνει αυτή την επιλογή. Ήρθα, έμεινα όμως για τέσσερις μήνες. Είχαμε πολλά προβλήματα. Αποφασίσαμε τότε να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Ήταν δύσκολη απόφαση, αλλά νομίζω ήταν η καλύτερη».

-Επιστρέψατε για χάρη της Ομόνοιας Αραδίππου, αφού σας είχε προτείνει ο τότε γυμναστής, Παναγιώτης Κίτρου.
«Ακριβώς. Ήθελα να επιστρέψω στην Κύπρο».

«Οι τρεις που ξεχωρίζουν…»

-Ποια η άποψή σας για το πρωτάθλημα;
«Είμαστε στην αρχή, ίσως αλλάξουν τα πράγματα, όμως πιστεύω ότι η οργάνωση των ομάδων, κυρίως αυτές που έχουν μικρότερο μπάτζετ, είναι καλύτερη σε σχέση με πέρυσι. Ίσως έφεραν πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Απ’ εκεί και πέρα, πιστεύω ότι τρεις ομάδες είναι σε ψηλότερο επίπεδο από τις άλλες. Η Πάφος FC, ο Άρης και η Ομόνοια. Το ΑΠΟΕΛ δεν έχει φτάσει ακόμη στα περσινά επίπεδα. Η ΑΕΚ είναι πολύ καλύτερη τώρα, μ’ αρέσει ο τρόπος παιχνιδιού της, είναι πολύ οργανωμένη. Θα είναι κοντά στις τρεις ομάδες. Κι ο Απόλλων έχει καλή ομάδα, όπως και η Ανόρθωση που είναι βελτιωμένη, αλλά ξεχωρίζω τις τρεις που σου ανέφερα προηγουμένως».

-Ποιοι είναι οι προσωπικοί σας στόχοι; Αρκετοί θεωρούν ότι είστε ένας ικανός προπονητής να εργαστείτε και σε ψηλότερο επίπεδο.
«Ασχολούμαι μόνο με το παρόν, δεν βλέπω το μέλλον. Τώρα έχω αυτή τη μεγάλη πρόκληση, θέλω να γίνουμε καλύτεροι, οι ποδοσφαιριστές μου να γίνουν ακόμη καλύτεροι. Βλέπω την κάθε μέρα ξεχωριστά».

«Αρνήθηκα πρόταση, ήθελα να μείνω εδώ»

-Με τι θα ήσασταν ικανοποιημένος στο τέλος της χρονιάς;
«Με το να παραμείνουμε στην πρώτη κατηγορία. Θα είναι δύσκολο, είναι μακρύς ο δρόμος, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να πετύχουμε αυτόν το στόχο».

-Είστε με την οικογένεια σας εδώ;
«Ναι, ήρθε ο γιος μου την προηγούμενη βδομάδα. Είναι τεσσάρων ετών. Είναι και η μητέρα μου εδώ, μας βοηθάει πολύ. Μ’ αρέσει πολύ εδώ. Αγαπώ την Κύπρο».

-Τι είναι αυτό που σας αρέσει;
«Μ’ αρέσει ο καιρός, η ασφάλεια, το φαγητό… Εκτιμώ πολύ την νοοτροπία σας. Πραγματικά, αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου. Να σου πω ότι το καλοκαίρι είχα πρόταση από ομάδα άλλης χώρας, με καλύτερα χρήματα, διαφορετικό πρότζεκτ, αλλά την αρνήθηκα. Δεν ήθελα να φύγω από εδώ. Εδώ είναι το μέρος που θέλω τώρα να βρίσκομαι. Πιστεύω ότι έχουμε να κάνουμε πράγματα με την ομάδα, να πετύχουμε κάτι».