Δεν νομίζω πως θα διαφωνεί κανείς ότι η ενέργεια του Τσίκο που απέφερε και την αποβολή του στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, ήταν εντελώς αψυχολόγητη και καταδικαστέα. Είναι όμως μια ενέργεια που δικαιολογεί την έως και υπέρμετρη κριτική που δέχεται ο Ανγκολέζος μεσοεπιθετικός;
Στην Κύπρο των άκρων, που εύκολα αποθεώνουμε ποδοσφαιριστές σαν ημίθεους και με τον ίδιο τρόπο τους ρίχνουμε στα τάρταρα, στην «κόλαση» των αρχαίων Ελλήνων, η απάντηση (θα) είναι θετική. Δεν σημαίνει όμως απαραίτητα πως είναι και σωστή.
Ουαί και αλίμονο να μην γινόταν αποδέκτης κριτικής ο οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής υπέπιπτε σε μία τέτοια ενέργεια, αφήνοντας την ομάδα του με δέκα και ταυτόχρονα σμπαραλιάζει τα όποια πλάνα του προπονητή του. Ο Τσίκο όμως δεν είναι «ο οποιοσδήποτε».
Όταν η Ανόρθωση τον αποκτούσε το περασμένο καλοκαίρι, γνώριζε πολύ καλά τι ακριβώς έπαιρνε –από αγωνιστικής πλευράς κι όχι μόνο. Ένα παιδί στα 25 του χρόνια (τα συμπληρώνει στις 17 Δεκεμβρίου), με ξεχωριστά ποδοσφαιρικά χαρίσματα, αλλά και με ιδιαιτερότητες ως χαρακτήρα.
Προφανώς ο Τσίκο υπέπεσε σε ένα μεγάλο λάθος. Το να στηθεί ωστόσο στο… απόσπασμα ή «να του δώκουν θκιο πάτσους», α λα κυπριακά, δεν είναι απλά υπερβολικό, αλλά θα είναι πιο ανόητο κι από το ίδιο το λάθος του.
Αυτό που καλείται να πράξει η Ανόρθωση, όχι απλά τώρα λόγω της αποβολής του αλλά γενικώς, είναι να τον διαχειριστεί με τον ορθό (κι αυστηρότατο, ασφαλώς) τρόπο, ώστε να τον ωριμάσει ως άνθρωπο κι ως ποδοσφαιριστή.
Γελάω πραγματικά όταν διαβάζω ότι ο Τσίκο είναι ο νέος Ουάρντα. Δεν άκουσα ποτέ τον Ανγκολέζο να πουλήσει οπαδιλίκι, ούτε να αναρτήσει διάφορα για την Αμμόχωστο ή να πει ότι ο παππούς του είχε βρεθεί κατά κάποιον τρόπο στο παρελθόν στο Βαρώσι και του ‘χε πει ωραίες ιστορίες. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση η δική του περίπτωση με την αντίστοιχη του Αιγύπτιου, παρά μόνο το ότι πρόκειται-όντως-για δύο ιδιαίτερους χαρακτήρες.
Ο Τσίκο λοιπόν δεν έχει ανάγκη από «θκιο πάτσους», αλλά από σωστό χειρισμό ώστε τέτοια λάθη να του γίνουν πραγματικά μαθήματα στα επόμενα στάδια της καριέρας του. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα βγει ωφελημένος μονάχα ο ίδιος, αλλά πολύ περισσότερο η Ανόρθωση.
Ανδρέας Βεντούρης
