Όταν απέναντι στον Ακρίτα, με όλο το σεβασμό στην ομάδα της Χλώρακας και την προσπάθειά της, ο οποίος αγωνιζόταν με δέκα ποδοσφαιριστές για πάνω από ογδόντα λεπτά, δεν μπορείς να πάρεις τη νίκη μέσα στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», δεν υπάρχει καμία άλλη λέξη να χρησιμοποιήσεις πέραν από την «αποτυχία».
Αυτό ακριβώς αποτελεί για την Ανόρθωση το 1-1, αλλά το χειρότερο είναι πως για άλλη μία φορά προβλημάτισε λόγω του ότι παρουσίασε ξανά τις ίδιες αδυναμίες με προηγούμενα παιχνίδια.
Δεν ήταν καθόλου καλή στο πρώτο ημίχρονο και είναι χαρακτηριστικό ότι είχε μόλις μία φάση με τον Ουάρντα, από τον οποίο, παρεμπιπτόντως, δεν παίρνει φέτος (προς το παρόν) όσα έπαιρνε πέρυσι.
Δεν ήταν δημιουργική και αδυνατούσε να βρει τον τρόπο και τους χώρους να διασπάσει τον καλοστημένο αντίπαλό της. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν καλύτερη με την είσοδο των Γουαρίς-Ράντονιτς, έγινε πιο κινητική αλλά δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί έστω μία από τις ευκαιρίες που δημιούργησε.
Η Ανόρθωση έχασε ήδη πέντε βαθμούς στην έδρα της στα πρώτα δύο παιχνίδια που έδωσε στο «ΠΑΠ». Αυτό δεν είναι καλό, όμως αυτό που επείγει είναι να παρουσιάσει βελτίωση σε συγκεκριμένους τομείς που εμφανίζει τα ίδια προβλήματα αλλά προς το παρόν δεν διορθώνονται.
Ανδρέας Βεντούρης
