Παρακολούθησα από την τηλεόραση το δεύτερο ημιτελικό αγώνα του Champions League μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτυ και της Ρεάλ Μαδρίτης. Στο πρώτο αγώνα στην Αγγλία η Μάντσεστερ Σίτυ κέρδισε την Ρεάλ με 4 – 3.
Η συνεχής παρακολούθηση όλων των ποδοσφαιρικών αγώνων όλων των χωρών και όλων των κατηγοριών είναι πολύ χρήσιμο και επωφελές στην εκπαίδευση και επιμόρφωση των προπονητών ποδοσφαίρου. Κάθε ποδοσφαιρικό παιγνίδι αποτελεί και ένα μοναδικό και ξεχωριστό Ποδοσφαιρικό Σεμινάριο . Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την τακτική και στρατηγική των προπονητών , την συμπεριφορά τους, τις διαφορές τακτικές αλλαγές που διαμορφώνονται μέσα στον αγώνα ανάλογα με το σκορ και τον επιδιωκόμενο στόχο, την επικοινωνία του προπονητή με τους ποδοσφαιριστές τους και γενικά παρατηρούμε πόσο έξυπνα , πονηρά και αποδοτικά συμπεριφέρεται ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα.
Στο συγκεκριμένο σημαντικό ποδοσφαιρικό παιγνίδι ημιτελικού αγώνα με την Ρεάλ Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Σίτυ προηγείτο στην Μαδρίτη των αντιπάλων της, με 0-1 και έχοντας νικήσει στην Αγγλία με 4-3, προηγείτο με 2 τέρματα διαφορά και μιλούμε στο 90’. Ο διαιτητής δε πρόσθεσε ακόμα 6’ λεπτά καθυστερήσεις.
Κατά την άποψη μου , ενώ ο προπονητής Πεπ Γκουαρδιόλα , εφάρμοσε μια σωστή τακτική και στρατηγική στο παιγνίδι αυτό, γενικά έλεγχε η ομάδα του τον αγώνα και σημείωσε και ένα γκολ, μεγαλώνοντας την ψαλίδα του σκορ σε δύο τέρματα διαφορά και βυθίζοντας την ψυχολογία του αντιπάλου. Θεωρώ προς τα τελευταία στάδια του αγώνα, υποτίμησε τις δυνατότητες του αντιπάλου και με τις αλλαγές του , αλλά και μη έγκαιρη επικοινωνία με τους ποδοσφαιριστές του, έχασε τον έλεγχο του παιγνιδιού και έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο να ανατρέψει το σκορ, ισοφαρίζοντας και σημειώνοντας δύο τέρματα σ’ ένα λεπτό! Κατά την άποψη μου απαράδεκτη εξέλιξη για μια Μάντσεστερ Σίτυ των πολλών ικανοτήτων και δυνατοτήτων. Πηγαίνοντας δε στην παράταση δεν χρειαζόταν ποδοσφαιρική και ψυχολογική ευφυΐα , για να προβλέψει κανείς τον νικητή.
Αποσβολωμένος παρακολουθούσα αυτά που συνέβαιναν στο γήπεδο και τον πανικό του προπονητή και των ποδοσφαιριστών της Μάντσεστερ Σίτυ. Ειλικρινά λυπήθηκα, γιατί ένα παιγνίδι καθαρά θωρακισμένο με το σκορ, μια ομάδα που θα πήγαινε στο τελικό του Champions League, του μεγαλύτερου Ευρωπαϊκού Ποδοσφαιρικού θεσμού, τραυματίζεται με αυτό τον τρόπο. Ολοι συμφωνούμε ότι το Ποδόσφαιρο μας επιφυλάσσει πάρα πολλές εκπλήξεις.
Ολοι συμφωνούμε όμως ότι θέλουμε όλες αυτές οι εκπλήξεις να γέρνουν θετικά προς το μέλος μας και όχι προς τον αντίπαλο. Ετσι θέλουμε όλοι οι προπονητές . Όμως ταπεινή μου γνώμη και διαχρονική μου άποψη, είναι ότι οι προπονητές οφείλουν με τις συμπεριφορές , τις γνώσεις, στρατηγική και την προνοητικότητα τους , να θωρακίζουν κατευθύνουν, οδηγούν την ομάδα τους στις επιτυχίες.
Η προνοητικότητα , η λογική και το ένστικτο πρέπει να παίζουν σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις των προπονητών. Μήπως δεν έπρεπε να ληφθεί υπόψη από τον Πεπ Γκουαρδιόλα ότι η Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League την ίδια περίοδο , ανέτρεψε προγνωστικά και αποτελέσματα με την Παρί Σε Ζερμέν και την Τσέλσι , σε επικές ανατροπές ;
Θεωρώ ότι τα τελευταία δέκα λεπτά κάθε ποδοσφαιρικού αγώνα, ανήκουν στους προπονητές. Οι ποδοσφαιριστές βρίσκονται σε μεγάλες εντάσεις, ψυχολογικές, πνευματικές και σωματικές.
Η αυτοσυγκέντρωση τους, ο δείκτης του καθαρού μυαλού μειώνεται και έντονα συναισθήματα, αναπτύσσονται σε κάθε ποδοσφαιριστή. Η παρουσία του προπονητή πρέπει να είναι εμφανής και καταλυτική.
Στο διάστημα αυτό ο Πεπ Γκουαρδιόλα, και δεν υπολόγισε και δεν προέβλεψε σωστά, το παιγνίδι και την πιθανή εξέλιξη τους. Απώλεσε τον έλεγχο του, χωρίς να το καταλάβει. Ποτέ δεν πρέπει να χάνεται ο έλεγχος από τον προπονητή.
Στην ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης, ο προπονητής Αντσελότι, έκανε αλλαγές εφ’ όσον έβλεπε ότι το παιγνίδι δεν τον δικαίωνε και άλλαξε άρδην του ρουν του αγώνα , ισοφαρίζοντας τον αγώνα και μετά στην παράταση να τον κερδίσει.
Στο ποδόσφαιρο δίνονται δημόσιες εξετάσεις ,όχι μυστικές. Ο κόσμος βλέπει , απολαμβάνει και κρίνει τους ποδοσφαιριστές , τους προπονητές , τους διαιτητές. Ολοι είμαστε κάτω από συνεχή κρίση και μια συνεχή πρόκληση. Ολοι κρινόμαστε. Δεν υπάρχει κανένας προπονητής στον κόσμο ο οποίος να έχει ασυλία, ανεξάρτητα ποιος είναι , πόσο πετυχημένος είναι και σε ποιο επίπεδο ποδοσφαιρικής ομάδα καθοδηγεί. Το Ποδόσφαιρο από τα κάτω προς τα πάνω είναι ζωντανός οργανισμός, είναι συνεχής πρόκληση, είναι Ιδέες, Ιδέες , Ιδέες. Έμπνευση , έμπνευση , έμπνευση.
Αντρέας Μουσκάλλης
Προπονητής ποδοσφαίρου
