Ναι μεν προκρίθηκε, ναι μεν κάποια ξεσπάσματα στην απόδοση ήταν ενθαρρυντικά, όμως και πάλι, η αγωνιστική εικόνα της ομάδας, δεν…ευνοεί ούτε μεγάλα λόγια, ούτε και πανηγύρια.
Αυτό που είδαμε στον αγώνα με τη Νέα Σαλαμίνα, διατηρεί την άποψη, ότι το ΑΠΟΕΛ, έχει δρόμο να τραβήξει, για να διορθώσει και τις αγωνιστικές του αδυναμίες και άλλα θέματα, όπως η έλλειψη φρεσκάδας και δυνάμεων από αρκετούς του ποδοσφαιριστές.
Αν θυμηθεί κάποιος, πως ήταν η αγωνιστική παρουσία, μέχρι να ανοίξει το σκορ ο Σαμπάλα, αλλά και ότι ακόμα και στο 1-0 κινδύνεψε να ισοφαριστεί, επιβεβαιώνουν ότι θέλει τεράστια βελτίωση τόσο η αγωνιστική, όσο και η ψυχολογική παράμετρος.
Το 3-5-2 του Σωφρόνη, έφερε μεν την πρώτη νίκη, όμως θα το διατηρήσει στη συνέχεια; Και αν ναι, με τους ίδιους ποδοσφαιριστές;
Αυτό, είναι καθαρά θέμα του προπονητή. Τη Δευτέρα το βράδυ, είναι ο αγώνας με την ΠΑΕΕΚ στο ΓΣΠ, ο οποίος έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, αλλά δεν επιτρέπει άλλο αποτέλεσμα, πλην της νίκης.
Έχει ενδιαφέρον να δούμε, τις επιλογές του Σωφρόνη, σε ότι αφορά την 11άδα. Από τους παίκτες που έλειψαν την Τετάρτη, θα είναι έτοιμος ο Οκριασβίλι και έχει ενδιαφέρον να δούμε αν π.χ διατηρηθεί το 3-5-2 σε ποια θέση θα τον χρησιμοποιήσει ο προπονητής.
Ο Γεωργιανός, έχει πάντως την ικανότητα και ποιότητα να αγωνιστεί πίσω από τους δύο επιθετικούς και να πάρει για παράδειγμα τη θέση του Ντανίλο.
Έχει επίσης ενδιαφέρον, αν θα διατηρήσει τον Πάρη Πολυκάρπου στην 11άδα καθώς επίσης αν θα μείνει στον πάγκο ο Νταουσβίλι για να γίνει βασικός ο Λουντέμο.
Δεν έχει λόγο να αλλάξει οτιδήποτε στα δύο άκρα, αφού Σαμπάλα και Θεοδώρου έδειξαν να έχουν πολλές δυνάμεις και αναμένεται να προτιμηθούν, αντί των Τσεπάκ και Γουίλερ.
Οι επόμενες προπονήσεις, θα δείξουν αν προλάβει τον αγώνα ο Κβιλιτάια και αν ναι, αν θα προτιμηθεί, αντί του Μάγκλιτσα, ο οποίος επιβεβαιώνει ότι χρειάζεται χρόνο και αγώνες για να θυμίσει τον παλιό καλό επιθετικό.