Πίσω από τον θρίαμβο της Παρί δεν βρίσκεται μόνο η οικονομική ισχύς ή το αστείρευτο ταλέντο, αλλά η ατρόμητη ψυχή μιας ομάδας που σφυρηλατήθηκε υπό την καθοδήγηση ενός ανθρώπου που έχει δει τη ζωή να τον δοκιμάζει σκληρά: του Λουίς Ενρίκε
Πέρα από αυτό, κρατάει τα γαλλικά του για τις ιδιωτικές συζητήσεις, εκτός από την αγαπημένη του φράση: “on va gagner” (θα κερδίσουμε). Αυτή είναι και η στάση που χαρακτηρίζει τον Ισπανό προπονητή και από το βράδυ του Σαββάτου κάτοχο του Champions League: Ειλικρινής, άμεσος και όχι της επίδειξης. Ο Λουίς Ενρίκε δεν υποκρίνεται. Είναι ευθύς, εμμονικός με την τελειότητα και αφήνει τη δουλειά να μιλήσει από μόνη της.
Η τραγωδία που βίωσε ο Λουίς Ενρίκε
Η ζωή χτύπησε σκληρά τον Λουίς Ενρίκε. Το 2019, έχασε την εννιάχρονη κόρη του, Χάνα, από μια σπάνια μορφή καρκίνου των οστών. Έχει μιλήσει για αυτήν με αξιοσημείωτη ψυχραιμία. «Το σώμα της έφυγε», είπε, «αλλά δεν πέθανε. Είναι ακόμα μαζί μας.»
Σε ένα βαθιά συγκινητικό ντοκιμαντέρ για το Zoomsport, μίλησε για την επίσκεψη στη μητέρα του. «Η μητέρα μου δεν μπορούσε να κρατάει φωτογραφίες της Χάνα. Μέχρι που γύρισα σπίτι και ρώτησα: ‘Γιατί δεν υπάρχουν φωτογραφίες της Χάνα, μαμά;’ ‘Δεν μπορώ, δεν μπορώ…’, συνήθιζε να λέει. ‘Μαμά, πρέπει να βάλεις φωτογραφίες της Χάνα, η Χάνα είναι ζωντανή’, απάντησα». «Σωματικά, μπορεί να μην είναι εδώ, αλλά πνευματικά είναι. Επειδή κάθε μέρα μιλάμε γι’ αυτήν, γελάμε και θυμόμαστε γιατί πιστεύω ότι η Χάνα μας βλέπει ακόμα.»
Αμέσως μετά το τέλος του τελικού και τη σαρωτική νίκη με 5-0 επί της Ίντερ, ο Λουίς Ενρίκε έβγαλε τη φανέλα του και φόρεσε ένα ιδιαίτερο μπλουζάκι – ένα συμβολικό ρούχο που συγκίνησε βαθιά και ράγισε καρδιές.
Ήταν μια αναφορά στη συγκλονιστική εικόνα από το 2015: ο ίδιος με την κόρη του, Xάνα, να υψώνουν μαζί μια σημαία της Παρί.
Στη μνήμη της, αυτός και η σύζυγός του έχουν ιδρύσει ένα ίδρυμα για να βοηθήσουν οικογένειες παιδιών με ανίατες ασθένειες – ειδικά εκείνων που δεν μπορούν να σταματήσουν να εργάζονται κατά τους τελευταίους μήνες του παιδιού τους.
O Ενρίκε είναι ένας άνθρωπος προσγειωμένος με πολλούς τρόπους. Για πάνω από δύο χρόνια, περπατάει ξυπόλυτος τις περισσότερες πρωινές ώρες στο γρασίδι των προπονητικών εγκαταστάσεων της PSG. Είναι πεπεισμένος ότι η επαφή με τη φύση τον βοηθά να αποφύγει τις ανοιξιάτικες αλλεργίες και να επανασυνδεθεί με κάτι βαθύτερο.
Είναι αυστηρός και με το σώμα του. Κάνει διατάσεις κάθε 30 λεπτά στο προπονητικό κέντρο, προπονείται καθημερινά – ακόμη και στο σπίτι μερικές φορές, πλέκοντας ανάμεσα σε καναπέδες και τοίχους – και έχει μετατρέψει τόσο το σπίτι όσο και το γραφείο σε λειτουργικά γυμναστήρια, με ιμάντες και μπάρες να κρέμονται από οροφές και τοίχους.
Απολαμβάνει το σερφ, το κολύμπι, το τρέξιμο αντοχής και τις μεγάλες διαδρομές με ποδήλατο στην ισπανική επαρχία. Το 2007, ολοκλήρωσε το Ironman της Φρανκφούρτης – 2,4 μίλια κολύμπι, 118 μίλια ποδηλασία και έναν πλήρη μαραθώνιο. Την επόμενη χρονιά, έτρεξε τον θρυλικό Marathon de Sables, έναν αγώνα 155 μιλίων σε έξι ημέρες στην έρημο Σαχάρα.
Η τραχύτητα που έχει καθορίσει την καριέρα του Λουίς Ενρίκε είναι γνωστή, από το θάρρος να αφήσει τη Ρεάλ Μαδρίτης για την Μπαρτσελόνα ως παίκτης, μέχρι την προθυμία να αντιμετωπίσει τον Λιονέλ Μέσι ως προπονητής.
Αρχικά δεν ήθελε καν τη δουλειά στην Παρί
«Ξέρω μόνο να αγωνίζομαι», είπε όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 2004. Η προπονητική ήταν η μόνη επιλογή για τον πρώην επιθετικό της Μπαρτσελόνα και της Ισπανίας. Ως προπονητής, ο Λουίς Ενρίκε έχει χτίσει τη φήμη του ως ένας από τους κορυφαίους εκφραστές του επιθετικού, υψηλού πρέσινγκ ποδοσφαίρου, επηρεασμένος από τη φιλοσοφία της Μπαρτσελόνα και του Πεπ Γκουαρδιόλα.
Στην Allianz Arena ο 55χρονος τεχνικός συνέχισε το απόλυτο σερί του με 11/11 τελικούς και κατέκτησε το δεύτερο Champions League. Η πρώτη του επιτυχία ήταν πριν από 10 χρόνια και συγκεκριμένα στις 6 Ιουνίου 2015, όταν ως προπονητής της Μπαρτσελόνα είχε οδηγήσει τους μπλαουγκράνα στην κατάκτηση του 5ου Champions League στην ιστορία τους, με το 3-1 απέναντι στην Γιουβέντους, στον τελικό που είχε γίνει και πάλι επί Γερμανικού εδάφους, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου.
Η επιτυχία της Μπαρτσελόνα το 2015 βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην επιθετική τριάδα των Λιονέλ Μέσι, Νεϊμάρ Τζούνιορ και Λουίς Σουάρες, γνωστή ως “MSN”. Οι τρεις τους σκόραραν συνολικά 122 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, με τον Μέσι να ηγείται με 58 γκολ και 25 ασίστ, τον Σουάρες να προσθέτει 25 γκολ στην πρώτη του σεζόν μετά τη μεταγραφή του από τη Λίβερπουλ και τον Νεϊμάρ να συμβάλλει με 39 γκολ.
Η ενέργειά του οδηγεί τώρα τα πάντα στην Παρί Σεν Ζερμέν, αν και αρχικά δεν ήθελε καν τη δουλειά. Πίστευε ότι ο σύλλογος νοιαζόταν μόνο για ονόματα. Παίκτες όπως ο Νεϊμάρ, ο Λιονέλ Μέσι και ο Κιλιάν Εμπαπέ. Αθεράπευτοι, υπέθεσε. Αλλά όταν άκουσε ότι η φιλοσοφία είχε αλλάξει – ότι ήθελαν τώρα να χτίσουν μια ομάδα – αναθεώρησε.
Και, λίγο μετά την άφιξή του, ο Νεϊμάρ και ο Μάρκο Βεράτι έφυγαν. Ο Μέσι, ο οποίος ίσως είχε μείνει αν γνώριζε ότι ερχόταν ο Λουίς Ενρίκε, είχε ήδη δεσμευτεί στην Ίντερ Μαϊάμι.
Κατανοεί και εκτιμά τη σημασία των ατομικών αστέρων, αλλά μόνο μέχρι ένα σημείο. Σε ένα πρόσφατο ντοκιμαντέρ για την πρώτη του σεζόν στην PSG, τον είδαν να προειδοποιεί τον Εμπαπέ, τον τότε αστέρα του, για την υποχρέωσή του να εκπληρώνει τα αμυντικά του καθήκοντα – αμέσως μετά την επίτευξη χατ-τρικ από τον παίκτη.
«Είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο», επέμεινε αρκετές φορές ο Αστουριανός. «Αλλά αν η ομάδα με τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο κέρδιζε πάντα, η PSG θα είχε οκτώ τίτλους Champions League και δεν έχει κανέναν.»
Ωστόσο, παρέμεινε ήρεμος και κράτησε την πίστη στις ποδοσφαιρικές του πεποιθήσεις. Δομή, επανάληψη και πειθαρχία θέσης. Το όνειρό του; Μια μέρα, οι προπονητές θα έχουν μικρόφωνα στις εξέδρες και θα μπορούν να καθοδηγούν τους παίκτες στις θέσεις τους κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.
Έπρεπε να «αναδιατάξει» μια ομάδα βυθισμένη στο χάος όταν έφτασε στο Παρίσι. Κάθισε με τους βοηθούς του, δούλεψε απευθείας με τους παίκτες του και εδραίωσε τις ιδέες του, παρά τις αντιδράσεις που συνάντησε.
Στον Εμπαπέ, για παράδειγμα, δεν άρεσε να περιορίζεται ως «εννιάρι» ή να αμφισβητείται δημόσια μετά από ένα χατ-τρικ. Αλλά ο Ενρίκε δεν είναι απ’ αυτούς που θα μπεί σε διαδικασία συμβιβασμών.
«Εσείς δεν έχετε ιδέα»
Δεν τον απασχολεί καθόλου αν δεν τον συμπαθούν τα μέσα ενημέρωσης. Το τριμερές ντοκιμαντέρ του Zoomsports για τη ζωή του τιτλοφορείται “You Lot Haven’t Got A Clue” (Εσείς δεν έχετε ιδέα) – ένα μήνυμα στα μέσα ενημέρωσης και μια εικόνα για το πόσο λίγο τον επηρεάζουν οι απόψεις τους.
Παραδέχτηκε ότι, αν εξαρτιόταν από αυτόν, θα δεχόταν μείωση μισθού 50% αν αυτό σήμαινε ότι δεν θα χρειαζόταν να μιλήσει ξανά στα μέσα ενημέρωσης.
«Δεν διαβάζω τις απόψεις των δημοσιογράφων», είπε κάποτε, «όχι από έλλειψη σεβασμού, αλλά επειδή, λογικά, δεν έχουν αφιερώσει ούτε το 10% του χρόνου, ούτε έχουν τις πληροφορίες, που έχουμε εγώ και το επιτελείο μου για οποιοδήποτε ζήτημα.» Και εκεί βρίσκεται μια άλλη αντίφαση – ένας προπονητής απρόθυμος να δώσει συνεντεύξεις ένας προς έναν, αλλά πρόθυμος να εκτεθεί για όλους να δουν σε ένα ντοκιμαντέρ. Και όχι για πρώτη φορά.
Τίποτα δεν ήταν εκτός ορίων όταν, κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ, μεγάλο μέρος της Ισπανίας ήταν κολλημένο στις οθόνες των υπολογιστών τους καθώς ο Λουίς Ενρίκε, τότε επικεφαλής της εθνικής ομάδας, περνούσε ώρες στο Twitch απαντώντας σε ερωτήσεις για όλες τις πτυχές της ζωής του, από το γιατί έτρωγε έξι αυγά την ημέρα, μισούσε το τυρί και κοιμόταν γυμνός.
Οι λόγοι του για τα τακτικά του streams ήταν οι ίδιοι με το γιατί συμφώνησε στο ντοκιμαντέρ: να προσφέρει την πιο ειλικρινή του εκδοχή και να αφήσει τους ανθρώπους να κρίνουν.
«Αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό η PSG του»
Ο Ουσμάν Ντεμπελέ ήταν μία από τις ιστορίες επιτυχίας της Παρί. Το περασμένο καλοκαίρι, ο Λουίς Ενρίκε του ζήτησε να γίνει περισσότερο επιδραστικός και πιο ουσιαστικός.
Το μήνυμα ήταν σαφές: να είναι πιο εγωιστής και να σουτάρει περισσότερο. Ο Ντεμπελέ άκουσε. Τώρα ξεχωρίζει σε έναν κεντρικό ρόλο, παίζοντας ως «ψευτοεννιάρι», έγινε πιο ουσιαστικός στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, με περισσότερες επαφές, περισσότερα σουτ, περισσότερα γκολ. Δεν είναι ο αλλοπρόσαλλος εξτρέμ των ημερών του στην Μπαρτσελόνα. Είναι συγκεντρωμένος. Και τα γκολ άρχισαν να έρχονται, όπως είχε στο μυαλό του ο Ενρίκε.
Για τον Λουίς Ενρίκε, η αποτυχία δεν είναι να προσπαθήσεις και να αποτύχεις. Είναι να μην δώσεις τα πάντα. Έχει κρατήσει την πεποίθηση ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι ζωή ή θάνατος από την εποχή που ήταν παίκτης. Δε θα χύσει ποτέ δάκρυ για μια ήττα.
Όταν έγινε σαφές ότι ο Εμπαπέ θα έφευγε το περασμένο καλοκαίρι, είπε κάτι που καθόρισε την εποχή του στην Παρί: «Η ομάδα θα παίξει καλύτερα». Δεν ήταν πλέον αναγκασμένος να σχεδιάσει μια ομάδα γύρω από ένα αστέρι, ένιωσε απελευθερωμένος. «Του χρόνου», σκέφτηκε, «θα ελέγχω τα πάντα που συμβαίνουν στο γήπεδο».
Το αποτέλεσμα το είδαμε το βράδυ του Σαββάτου στο Μόναχο. Αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό «η Παρί του», μια ομάδα που κατάφερε να πετύχει το όνειρό της, να κερδίσει επιτέλους το Champions League.
