Υπάρχουν πληγές που δεν κλείνουν. Όχι επειδή είναι ανοιχτές, αλλά επειδή είναι ιερές.
Ο Λουίς Ενρίκε δεν ανέβηκε ξανά στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για να ξεχάσει. Αντίθετα, το έκανε με τη μνήμη να τον συνοδεύει σε κάθε βήμα. Έξι χρόνια μετά την απώλεια της κόρης του, Χάνα, το 2019, ο Ισπανός τεχνικός κατέκτησε το Champions League με την Παρί Σεν Ζερμέν. Και μαζί, το πρώτο τρεμπλ στην ιστορία του συλλόγου.
Αυτή η κατάκτηση, όμως, δεν είναι απλώς ένας τίτλος. Είναι μια μεγάλη σιωπηλή δικαίωση. Μια επιστροφή στην κορυφή με τρόπο που ξεπερνά το ποδόσφαιρο.
· Πρώτη σε xG (2,38 ανά αγώνα)
· Πρώτη σε κατοχή μπάλας (64%)
· Πρώτη σε πάσες
· Οκτώ διαφορετικοί σκόρερ μέχρι τον τελικό
Και στον τελικό; Απλώς έγραψε ιστορία.
Στον πιο εντυπωσιακό τελικό της σύγχρονης βιβλιογραφίας του Champions League, διέλυσε την Ίντερ με 5-0. Μια ομάδα που θεωρείτο –μέχρι χθες- παράδειγμα τακτικής συνέπειας και αμυντικής αποτελεσματικότητας.
Θέλετε αριθμούς;
Κατοχή: 59%
Τελικές: 23 (8 στην εστία)
Ποσοστό πάσας: 91%
Για τους πρωταγωνιστές που δημιούργησε ο 55χρονος προπονητής, τι να πεις;
Ο Ντεζιρέ Ντουέ, στα 19 του, πέτυχε 2 γκολ και έγραψε ιστορία.
Ο Βιτίνια καθοδήγησε με ακρίβεια υπολογιστή.
Ο Κβαρατσχέλια ανεξέλεγκτος, σαΐτα…
Ο Ντεμπελέ, μετά από τόσους τραυματισμούς και αμφισβήτηση, βρήκε την απόλυτη δικαίωση.
Ήταν μια ομαδική παράσταση. Και ταυτόχρονα, ένα έργο ζωής του προπονητή τους.
Η Παρί είχε για χρόνια ό,τι ήθελε – εκτός από το ίδιο το νόημα. Μεγαθήρια, εκατομμύρια, αστέρες. Αλλά χωρίς ταυτότητα. Φέτος, πλήγωσε τον εγωισμό της και βρήκε την ψυχή της. Κι αν αυτό οφείλεται σε ένα πρόσωπο, αυτό είναι του Λουίς Ενρίκε.
Όπως και ο ίδιος πληγώθηκε ανεπανόρθωτα το 2019, αλλά δεν λύγισε. Δεν έκλεισε την πληγή, την κουβάλησε. Και με αυτήν έφτασε ξανά στην κορυφή.
Για την ακρίβεια, έδωσε στην Παρί κάτι από το δικό του μεγαλείο: «Δεν χρειαζόμουν τη νίκη για να τη σκέφτομαι. Τη σκέφτομαι κάθε μέρα» απάντησε όταν είδε το συγκλονιστικό πανό των Γάλλων οπαδών με τον ίδιο και τη Χάνα.
Καμία έκρηξη. Καμία υπερβολή. Μόνο αλήθεια και καρδιά από τον φιλόσοφο των αποδυτηρίων.
«Η ευτυχία δεν είναι η απουσία πόνου. Είναι η παρουσία νοήματος. Ο πόνος δεν σε καταστρέφει. Η έλλειψη σκοπού το κάνει» έχει πει ο υπεράνθρωπος χωρίς κάπα.
Η Παρί δεν κατέκτησε απλώς ένα Champions League.
Κατέκτησε κάτι πιο μεγάλο: την αποδοχή, το μεγαλείο και την ψυχή ενός ανθρώπου που έμαθε να νικά μέσα από τον πιο ακραίο ανθρώπινο πόνο.
Ο Λουίς Ενρίκε δεν γύρισε πίσω τον χρόνο. Γύρισε την Παρί στη ζωή. Και πού ξέρουμε; Μπορεί από ‘κει ψηλά τα δακρυάκια χαράς της Χάνα να «σκάλισαν» την Παρί στη μεγάλη κούπα.
