Το γεγονός αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι, καθώς είναι μία χώρα που επενδύει πάρα πολλά στο χώρο του αθλητισμού, ωθώντας νέα παιδιά να ασχοληθούν με αυτόν και στη συνέχεια να γίνουν πρωταθλητές χτίζοντας πάνω από όλα αθλητικό και μαχητικό πνεύμα.
Ο Λαμίν Γιαμάλ είναι το πιο τρανό παράδειγμα. Ένα wonderkid γέννημα θρέμμα Ισπανός, που στα 18 του έχει διαλύσει ότι ρεκόρ υπάρχει, καταφέρνοντας πράγματα που ούτε το είδωλό του, Λιονέλ Μέσι, δεν είχε καταφέρει σε αυτή την ηλικία.
Τι κοινό έχουν όμως, η Φαμ με τον Γιαμάλ; είναι και οι δύο παιδιά μεταναστών που οι γονείς τους μετακόμισαν στην Ισπανία στοχεύοντας σε μία καλύτερη ζωή. Οι ίδιοι ίσως να μην είχαν άλλη επιλογή από το να ασχοληθούν με τον επαγγελματικό αθλητισμό, βοηθώντας έτσι και την οικογένειά τους να κάνει πιο άνετη ζωή.
Όπως κάθε παιδί μεταναστών έτσι και η Άουα κουβαλάει μία ξεχωριστή ιστορία με δυσκολίες οι οποίες της δίνουν τα εφόδια ώστε να παλεύει στη ζωή της και να μην τα παρατάει ποτέ.
Ο αποχωρισμός από την οικογένεια της στα 12
Η Άουα έφυγε από το σπίτι της σε ηλικία 12 ετών για να ενταχθεί στην ομάδα νέων της Οταρόν. Αναγκάστηκε να χωριστεί από τα αδέρφια της, Καρίμ και Τάλα , και τους γονείς της, Μαντούμπε και Αράμε , οι οποίοι διατηρούσαν ένα κατάστημα που πουλούσε αφρικανικά προϊόντα στην πόλη Αλικάντε.
Είχαν έρθει στην Ισπανία από το Γκουεντιαγουάγιε της Σενεγάλης πριν από 30 χρόνια αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Πάντα της έδιναν ένα μήνυμα: «Ποτέ μην τα παρατάς, να είσαι γενναία και ταπεινή, να κρατάς τα πόδια σου στη γη, αλλά να συνεχίζεις σιγά σιγά, γιατί μπορώ να πετύχω ότι βάλω στο μυαλό μου».
Όταν έπρεπε να αποχωρήσει από το σπίτι της, η οικογένεια της τη συμβούλεψε: «Είναι πάντα δύσκολο να αφήνεις την οικογένειά σου τόσο μικρή, γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί, αλλά με στήριξαν όλη την ώρα. Μου είπαν να πάω να το απολαύσω και να δω τι θα συμβεί. Μου είπαν επίσης να βάλω έναν στόχο αν μου αρέσει πραγματικά, και ότι αν θέλω να το πετύχω, θα το πετύχω»
Η ίδια γεννήθηκε στην Ισπανία, αλλά νιώθει μια ισχυρή σύνδεση με τη χώρα καταγωγής των γονιών της: «Πάντα αγαπούσαμε τον σενεγαλέζικο πολιτισμό. Έχουμε πάει εκεί χίλιες φορές, γνωρίζω όλη μου την οικογένεια και είμαι περήφανη που κατάγομαι κι εγώ από εκεί. Νομίζω ότι το να γνωρίζω διαφορετικούς πολιτισμούς, τη γλώσσα και τον τρόπο που ζουν είναι ωραίο», λέει με περηφάνια.
Τα ρεκόρ και οι σειρήνες από το WNBA
Η Ισπανίδα ύψους 1,94 είναι μόλις 19 ετών αλλά έχει προλάβει να σπάσει πολλά ρεκόρ. Μετά την Οτάρον, η Άουα μετακόμισε στη Βαλένθια και έγινε η νεότερη που έπαιξε με την πρώτη ομάδα σε ηλικία μόλις 15 ετών. Στα ηλικιακά πρωταθλήματα με την εθνική Ισπανίας έχει διαπρέψει.
Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U-20 το 2023, κέρδισε το βραβείο MVP παρά την ήττα της ομάδας από τη Γαλλία στον τελικό, και στο Πρωτάθλημα U-18, αναδείχθηκε η δεύτερη καλύτερη ριμπάουντερ και κατατάχθηκε ανάμεσα στις 10 κορυφαίες σε πόντους ανά αγώνα. Έχει επίσης ένα ασημένιο μετάλλιο σε Eurobasket u17 και ένα ακόμη στο Παγκόσμιο Κύπελλο U-17.
Τη σεζόν 2024-25 είχε δοθεί δανεική στην Γκέρνικα, όμως φέτος δείχνει έτοιμη να επιστρέψει και να διεκδικήσει θέση πρωταγωνίστριας στην ομάδα, αγνοώντας της σειρήνες που ακούγονται από μεγάλα πανεπιστήμια της Αμερικής.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τη θεωρούν ήδη το επόμενο μεγάλο ταλέντο του παγκόσμιου μπάσκετ και μάλιστα αναφέρεται ως η επόμενη μεγάλη σταρ του WNBA.
Η ίδια όταν τη ρωτάνε αν το όνειρό της είναι το WNBA απαντάει ότι παραμένει ταπεινή: «Το πρώτο πράγμα που σκεφτόμουνα ήταν η εθνική ομάδα, το να είμαι παίκτης της ισπανικής εθνικής ομάδας, να παίζω σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, προφανώς, και ελπίζω να πάω στο WNBA, είναι το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο και παίζουν οι ελιτ παίκτριες».
