Όταν ξεκίνησε η φετινή σεζόν του NBA, λίγοι θα προέβλεπαν τους Τελικούς που έχουμε μπροστά μας. Όχι, φυσικά, λόγω της παρουσίας των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, τους οποίους όλοι θεωρούσαν στην αρχή της χρονιάς το απόλυτο φαβορί. Αλλά κυρίως, γι’ αυτή των Ιντιάνα Πέισερς, που έκαναν διαδοχικές εκπλήξεις και θα διεκδικήσουν την πρώτη κούπα στην ιστορία τους.
Πρόκειται για δύο ομάδες με διαφορετικές μπασκετικές φιλοσοφίες, παρά τα κοινά σημεία τους. Από τη μία, το fast paced παιχνίδι των Πέισερς, της καλύτερης επίθεσης στα playoffs βάσει offensive rating (117,7 πόντοι ανά 100 κατοχές). Και από την άλλη, η σκληράδα των Θάντερ, με την κορυφαία άμυνα στην postseason (104,7 πόντοι ανά 100 κατοχές παθητικό).
Ωστόσο, παρά το διαφορετικό στυλ μπάσκετ που εκπροσωπούν, τα δύο αυτά franchise έχουν πολύ περισσότερα πράγματα που τα ενώνουν, από αυτά που τα χωρίζουν. Το σίγουρο είναι πως μπροστά μας έχουμε μία πολλά υποσχόμενη σειρά, της οποίας ο τελικός νικητής θα γράψει ιστορία στο NBA.
Όχι και… παραδοσιακές δυνάμεις
Το βασικό στοιχείο που καθιστά πολύ ενδιαφέροντες τους επερχόμενους Τελικούς, είναι πως σε αυτούς θα αναμετρηθούν δύο σύλλογοι που δεν το έχουν κάνει και… συνήθεια. Γενικότερα, στην προσπάθεια του NBA να δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια μια ισορροπημένη οικονομικά λίγκα χωρίς τις superteams που ανέκυπταν ανά καιρούς, δόθηκε η ευκαιρία ώστε να πρωταγωνιστήσουν στη λίγκα και ομάδες από μικρότερες «αγορές». Δεν είναι τυχαίο, πως φέτος θα έχουμε για έβδομη συνεχόμενη χρονιά διαφορετικό πρωταθλητή (Ράπτορς, Λέικερς, Μπακς, Γουόριορς, Νάγκετς, Σέλτικς, Θάντερ ή Πέισερς), κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ μέχρι σήμερα στην ιστορία του NBA.
Η ομάδα από την Ιντιανάπολη θα παίξει Τελικούς NBA για μόλις δεύτερη φορά στην πορεία της στη λίγκα, μετά από 25 χρόνια μετά την τελευταία φορά που υπήρξε φιναλίστ. Είναι, μάλιστα, ένα από τα 9 franchises που δεν έχουν φτάσει ούτε μία φορά μέχρι το τέλος του δρόμου, καθώς το 2000 ηττήθηκαν στα Finals από τους σπουδαίους Λέικερς των Κόμπι Μπράιαντ και Σακίλ Ο’ Νιλ.
Η «προϊστορία» των Θάντερ δεν είναι και πολύ πιο ένδοξη. Με την τωρινή τους ονομασία, την οποία απέκτησαν όταν μετακινήθηκαν στην Οκλαχόμα Σίτι το 2008, έχουν επίσης βρεθεί μόλις μία φορά στους Τελικούς, το 2012. Εκεί, έπεσαν «θύμα» ακόμη μίας superteam, εκείνης των Μαϊάμι Χιτ με ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ντουέιν Γουέιντ και Κρις Μπος. Πριν το 2008, ωστόσο, ως Σιατλ Σουπερσόνικς ήταν φιναλίστ τρεις ακόμη φορές (1978, 1979, 1996), και μάλιστα το 1979 κατέκτησαν το μοναδικό τους πρωτάθλημα, με πρωταγωνιστές τον μετέπειτα «Κέλτη» Ντένις Τζόνσον και τον Τζακ Σίκμα, πατέρα του πρώην «ερυθρόλευκου» Λουκ Σίκμα.
Με άλλα λόγια, ο φετινός τίτλος του NBA θα πάει είτε σε μία ομάδα που θα φτάσει μέχρι την κορυφή για πρώτη φορά στην ιστορία της, είτε σε ένα franchise που θα κατακτήσει τη δεύτερή του κούπα συνολικά, αλλά την πρώτη με τη φετινή ονομασία. Όπως και να ‘χει, θα πρόκειται για μάλλον τις πιο ιστορικές στιγμές των δύο συλλόγων!
Χτισμένοι με τον… δύσκολο τρόπο
Σε αντίθεση με άλλα franchises του NBA που βρίσκονται σε περιοχές-θέλγητρα για τους μεγαλύτερους σταρ της λίγκας, οι Πέισερς και οι Θάντερ δεν ήταν ποτέ οι ομάδες που μπορούσαν να προσεγγίσουν εύκολα τους κορυφαίους free agents. Αυτό σημαίνει πως αμφότεροι χρειάστηκε να «χτίσουν» τα γκρουπ που τους έφεραν σήμερα στους Τελικούς, όχι με τον εύκολο τρόπο, δηλαδή… αγοράζοντάς τα, αλλά με τον δύσκολο, χτίζοντας τα δηλαδή μέσω καλών picks στο Draft και σωστών ανταλλαγών.
Η ομάδα της Ιντιάνα, από την άλλη, πίστεψε στη «μετοχή» του Ταϊρίς Χαλιμπέρτον και δικαιώθηκε πανηγυρικά. Δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει πως για να αποκτήσουν τον Αμερικανό γκαρντ, οι Πέισερς χρειάστηκε να παραχωρήσουν στους Σακραμέντο Κινγκς το τότε πρόσωπο του franchise, τον Ντομάντας Σαμπόνις. Γύρω από τον «Hali», έχτισαν ένα σύνολο όχι με σπουδαίο ταλέντο, αλλά με τα ιδανικά πρόσωπα για να υποστηρίζουν το μπάσκετ που εκπροσωπεί ο ηγέτης τους. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι το franchise εμπιστεύτηκε για αρκετά χρόνια τον σπουδαίο Ρικ Κάρλαϊλ, δείχνοντας γι’ ακόμη μία φορά πως η δουλειά ενός προπονητή φαίνεται σε βάθος χρόνου.
Εξίσου εντυπωσιακό, αν όχι περισσότερο, ήταν το comeback των Θάντερ. Οι «αστραπές» κινήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια με μαεστρικό τρόπο, χρησιμοποιώντας τα απομεινάρια της εντελώς αποτυχημένης superteam των Κέβιν Ντουράντ, Ράσελ Γουέστμπρουκ και Τζέιμς Χάρντεν, έτσι ώστε να χτίσουν το μέλλον τους. Το franchise της Οκλαχόμα Σίτι έδωσε τα κλειδιά στον Σάι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ, τον οποίο εξέλιξε στον MVP του NBA, ενώ μέσω της εξασφάλισης ενός… καραβιού picks, κατάφερε γύρω του να χτίσει την καλύτερη ομάδα της λίγκας, δείχνοντας την απαραίτητη εμπιστοσύνη στον Μαρκ Ντέιγκνολντ από το 2020. Είναι πραγματικά «τρομακτικό» πως οι περισσότεροι πρωταγωνιστές των Θάντερ δεν βρίσκονται καλά καλά ακόμη στο prime τους.
Οι δύο φετινοί φιναλίστ, επομένως, απέδειξαν σε όλες τις ομάδες της λίγκας ότι υπάρχει δρόμος προς την κορυφή, ακόμη και αν δεν μπορείς να τον… αγοράσεις. Ένα πολύτιμο μήνυμα, που δείχνει και τον δρόμο για το μέλλον, σε μία εποχή που οι superteams είναι πλέον αδύνατες.
Η μπάλα στους γκαρντ
Τα παραπάνω δεν ήταν ιδιαίτερα αγωνιστικά, όμως ακόμη και το παιχνίδι των δύο αντιπάλων στο παρκέ, αν και είναι πολύ διαφορετικό, έχει μία μεγάλη ομοιότητα. Και οι δύο ομάδες βασίζονται απόλυτα στους περιφερειακούς τους, και συγκεκριμένα στους Ταϊρίς Χαλιμπέρτον και Σάι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ. Δύο παίκτες που δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί μεταξύ τους, κι ας παίζουν στην ίδια θέση.
Από τη μία πλευρά, ο «Hali» είναι ένας παίκτης με νοοτροπία άλλης εποχής. Η σκληράδα του χαρακτήρα του, ο τρόπος με τον οποίο «μιλάει» στους αντιπάλους αλλά και η vocal ηγεσία του, δίνουν στην παρουσία του μία αύρα που δεν βρίσκει κανείς εύκολα στην τρέχουσα, πιο σοφτ εποχή του NBA. Ο Χαλιμπέρτον έχει κάνει μία απίθανη postseason, λες και βάλθηκε να αποδείξει το λάθος των συναδέλφων του που τον ψήφισαν ως πιο υπερεκτιμημένο παίκτη της λίγκας.
Στην πραγματικότητα, ο Αμερικανός μάλλον θα έπρεπε να κερδίσει στην ακριβώς αντίθετη κατηγορία, αφού είναι απίστευτα υποτιμημένος. Ο Χαλιμπέρτον είναι το «άλφα και το ωμέγα» στην υψηλού ρυθμού επίθεση των Πέισερς, και αποτελεί έναν γκαρντ που κοιτάει πρώτα την πάσα και μετά την εκτέλεση, θέλοντας να κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους. Δύσκολα θα μπορέσει να βρει κάποιος έναν franchise player φιναλίστ ομάδας, που να μη στηρίζεται στο σκοράρισμά του αλλά στη δημιουργία του. Χωρίς, φυσικά, να λέει κανείς πως ο «Hali» δεν μπορεί να σκοράρει. Ίσα ίσα, έχει βάλει τα περισσότερα μεγάλα καλάθια της ομάδας του στην crunch time των playoffs.
Τα ακριβώς αντίθετα ισχύουν για τον Σάι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ. Ο Καναδός γκαρντ είναι η «ήρεμη δύναμη» των Θάντερ, ένας παίκτης που δεν είναι ιδιαίτερα vocal, δεν τρελαίνει στον αντίπαλο στο trash talking ούτε σκέφτεται πως θα πανηγυρίσει πριν καν μπει το καλάθι. Ένας «στυγνός» εκτελεστής, που εξέλιξε εντυπωσιακά το παιχνίδι του μέσα σε λίγες σεζόν.
Ο «SGA» βγήκε δικαιότατα MVP του NBA, όντας ένας παίκτης με τη δυνατότητα να βάλει 30,40 πόντους, έχοντας όμως τεράστια συνεισφορά σε άμυνα και δημιουργία. Σε αντίθεση με τον Χαλιμπέρτον, δεν αποτελεί μία περσόνα που «μαγνητίζει» τον φακό, όμως κάνει τη δουλειά του άψογα και ετοιμάζεται να γράψει ιστορία, μπαίνοντας στον «κλαμπ» των MVP και πρωταθλητών της λίγκας.
Έτοιμοι να αποδείξουν πράγματα
Το τελευταίο, αλλά μεγάλο, κοινό μεταξύ των ομάδων, είναι πως έχουν πολλά να αποδείξουν. Είναι χαρακτηριστικό πως για πρώτη φορά από το 2007, και οι δύο φιναλίστ δεν έδωσαν παιχνίδι την ημέρα των Χριστουγέννων, κατά τη διάρκεια της οποίας αγωνίζονται συνήθως οι πιο δημοφιλείς ομάδες. Αμφότεροι, για διαφορετικούς λόγους, δέχθηκαν μεγάλη αμφισβήτηση.
Από τη μία πλευρά, οι Πέισερς ήταν και πέρυσι στους Τελικούς της Ανατολής. Παρά την εξαιρετική τους πορεία στη σεζόν 2023-24, οι περισσότεροι απέδωσαν την παρουσία τους εκεί στην τύχη και στους τραυματισμούς των αντιπάλων, επομένως κανένας δεν τους υπολόγιζε να τα πάνε ακόμη καλύτερα φέτος. Σύμφωνοι, και φέτος οι αντίπαλοι της Ιντιάνα πλην των Νικς αντιμετώπισαν προβλήματα. Παρόλα αυτά, η κάθε ομάδα καλείται να αποκλείσει αυτόν που βρίσκει μπροστά της, και κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει από τους Πέισερς το σπουδαίο κατόρθωμα της πορείας μέχρι τους Τελικούς, ειδικά με τον τρόπο που αυτή ήρθε.
Οι Θάντερ, από την άλλη, χαρακτηρίζονταν από το καλοκαίρι ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του φετινού NBA. Παρόλο που έκαναν… περίπατο μέχρι εκεί, και ήταν η καλύτερη ομάδα της λίγκας σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, για κάποιο λόγο η συλλογική «αίσθηση» ήταν πως κάποια στιγμή θα τα «θαλασσώσουν». Λίγο η «αντιεμπορικότητα» του Σάι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ, λίγο η απειρία τους και λίγο ο τρόπος με τον οποίο κατάφεραν να διαλύσουν την προηγούμενη υπερομάδα τους, δημιούργησαν στον κόσμο μία τάση προς αμφισβήτηση. Οι «αστραπές» όμως είναι εδώ, έτοιμοι για το πρωτάθλημα και με βάσεις να δημιουργήσουν «δυναστεία» τα επόμενα χρόνια.
Κάπως έτσι, μέσα από όλα τα παραπάνω, προκύπτει ένα απροσδόκητο και εξαιρετικά ενδιαφέρον ζευγάρι Τελικών. Οι Θάντερ είναι δεδομένα το φαβορί, έχοντας κυριαρχήσει επί των ανταγωνιστών τους σε όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Όλοι, ωστόσο, οι αντίπαλοι που αντιμετώπισαν οι Πέισερς έμοιαζαν να έχουν προβάδισμα, και τώρα βρίσκονται στο… Κανκούν. Όπως και να ‘χει, καλούς Τελικούς να έχουμε, και ας κερδίσει ο καλύτερος!
Το πρόγραμμα των NBA Finals 2024:
Game 1: Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ – Ιντιάνα Πέισερς | 6 Ιουνίου, 03:30
Game 2: Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ – Ιντιάνα Πέισερς | 9 Ιουνίου, 03:00
Game 3: Ιντιάνα Πέισερς – Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ | 12 Ιουνίου, 03:30
Game 4: Ιντιάνα Πέισερς – Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ | 14 Ιουνίου, 03:30
Game 5 (αν χρειαστεί): Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ – Ιντιάνα Πέισερς | 17 Ιουνίου, 03:30
Game 6 (αν χρειαστεί): Ιντιάνα Πέισερς – Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ | 20 Ιουνίου, 03:30
Game 7 (αν χρειαστεί): Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ – Ιντιάνα Πέισερς | 23 Ιουνίου, 03:00
ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr
