Η Ευρώπη γέμισε φέτος από… ΟΦΗ. Ήτοι αουτσάιντερ που έφτασαν έως την πηγή (βλ. τελικό Κυπέλλου). Το Copa del Rey, με τελικό των 7 γκολ (Μπάρτσα – Ρεάλ 4-3) ήταν η εξαίρεση.
Η πλειονότητα εξ αυτών των αουτσάιντερ όμως, ίσως ούτε τίτλο πανηγυρίσει ούτε δει το όνειρο της Ευρώπης να πραγματοποιείται. Τούτο ορίζει η λογική – όση υπάρχει στο ποδόσφαιρο και, δη, σε νοκ άουτ αγώνα.
My view, το παλιό σύστημα, ήτοι να ευνοείται ο εκάστοτε χαμένος του τελικού Κυπέλλου με ευρωπαϊκό εισιτήριο, δεν ήταν τελείως άδικο. Το κατήργησε η UEFA δίνοντας το bonus στα πρωταθλήματα. Γιατί ο ΟΦΗ και ο κάθε ΟΦΗ να μην επιβραβευτεί για την κυπελλική του πορεία; Ή, ως θα δείτε κάτωθι, κάμποσες άλλες που φέτος έκαναν υπέρβαση;
Πρώτη, που λέτε, η Γκο Αχέντ Ιγκλς: το μακρινό 1966 φιναλίστ, φέτος απέναντι στην ΑΖ Αλκμααρ ντο «Ντε Κάιπ»: ισοφάρισε με πέναλτι στο 99’, το πήρε στα πέναλτι. Αουτσάιντερ – φαβορί, άνοιξε το σκορ, 1-0, άνοιξε και για πρώτη φορά η τροπαιοθήκη των GAE.
Κλοπή μεν, αλλά το σκορ έγινε 2-0 καθότι στην Αυστρία αναμετρήθηκαν Βόλφσμπεργκερ και Χάρτμπεργκ στο Κλάγκενφουρτ, αμφότερες απρόσμενες παρουσίες.
Ακολουθεί, ως μια φυσική συνέχεια της παρουσία της στη league phase του Champions League, η Μπολόνια απόψε ενάντια στην μπαρουτοκαπνισμένη σε τέτοια ματς, Μίλαν, στο Ολίμπικο, για το πρώτο της τρόπαιο μετά το Coppa Italia του 1974.
Ο Πεπ και ο Μιρτσέα…
Και έπεται το Μεγάλο Σάββατο στο Νησί, ως είθισται να είναι ετησίως ο τελικός του FA Cup στο εμβληματικό Γουέμπλεϊ. Μονάχα στον αιώνα τούτο έφτασαν ως τον πηγή ομάδες τύπου Μίλγουολ, Σάουθαμπτον, Κάρντιφ, Στόουκ, Χαλ, Γουόφορντ, η Κρίσταλ Πάλας το ’16 και ξανά φέτος η Πάλας. Ξανά μανά ενάντια στο Μάντσεστερ. Τότε λύγισε στην παράταση απέναντι στη Γιουνάιτεντ του Λουίς φαν Χάαλ, φέτος καλείται να δαμάσει τη δίψα της Σίτι να ρεφάρει κάπως τη σεζόν με ένα τρόπαιο.
Παρένθεση. Αν όντως η Μάντσεστερ Σίτι κατακτήσει το φετινό αγγλικό Κύπελλο, θα είναι ο υπ’ αριθμόν 40 τίτλος στην προπονητική καριέρα του Πεπ Γκουαρδιόλα, αφήνοντας κι άλλο πίσω τον πατέρα του Ραζβάν, Μιρτσέα Λουτσέσκου. Με Ντινάμο Βουκουρεστίου, με Ραπίντ Βουκουρεστίου, με Γαλατασάραϊ, με Μπεσίκτας, με Σαχτάρ, με Ζενίτ, με Ντινάμο Κιέβου, κατέκτησε τίτλο με σχεδόν όλες όσες κοουτσάρισε.
Ο Ρουμάνος είχε, με τη σειρά του, αφήσει στην 4η θέση τον δάσκαλο όλων Βαλερί Λομπανόφσκι που έφτασε τους (οι 30 με την Ντινάμο Κιέβου) αλλά ουδείς έχει ξεπεράσει ακόμη τον σερ. Ο Αλεξ Φέργκιουσον, που ως με την Αμπερντίν κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο, μετρά συνολικά 49 τρόπαια.
Γαλατικό χωριό…
Στις 18:30 το Σάββατο η σέντρα στο Γουέμπλεϊ, στις 20:00 η σέντρα στο ΟΑΚΑ για το Ολυμπιακός – ΟΦΗ. Η μοίρα των Κρητικών τους φέρνει στον πρώτο τους τελικό Κυπέλλου μετά από 35 χρόνια ξανά στο ΟΑΚΑ, ξανά απέναντι στον Ολυμπιακό. Τότε, ίσως στο ματς της… ζωής του Γιώτη Τσαλουχίδη, σε παιχνίδι 6 γκολ προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού (2-0 στο 29’, 2-2 στο 54’, 4-2 τελικό).
Ο χορός των αουτσάιντερ ωστόσο δεν σταματά. Ένα γαλατικό -ποδοσφαιρικά- χωριό ονόματι Μπίλεφελντ αποδείχθηκε εξόχως αφιλόξενο στη σεζόν για Ανόβερο, Ουνιόν Βερολίνου, Φράιμπουργκ, Βέρντερ Βρέμης μα και Λέβερκουζεν, αποκλείοντάς τες όλες και δίκαια η Αρμίνια.
Σημειολογία, επί του συστήματος διεξαγωγής: καθότι ομάδα γ’ κατηγορίας, έδωσε όλα τα παιχνίδια εντός. Ως έπρεπε.
Απέναντι στην Αρμίνια, στον παρθενικό τελικό της ιστορίας της, θα τεθεί στις 24 τρέχοντος στο Βερολίνο η Στουτγκάρδη. Όχι δα και η πιο… κυπελλική ομάδα της χώρας: έξι παρουσίες, τρεις κατακτήσεις με τελευταία το 1997 έχοντας τότε πρωταγωνιστή τον Ζιοβάνι Ελμπερ με δύο γκολ.
Η ειρωνεία; Πως και τότε, το ’97, η Στουτγκάρδη είχε την τύχη να αντιμετωπίσει ξανά ομάδα… γ’ κατηγορίας, την Ενεργκί Κότμπους. Ας παίξουν και κάνα τζόκερ εκεί στη Σουηβία…
Ειρήσθω εν παρόδω υπάρχει και η Μπιέλ Μπιέν, επίσης ομάδα 3ης κατηγορίας, ενάντια στη Βασιλεία, στην Ελβετία (1/6 στη Βέρνη).
Και η καταμέτρηση κλείνει με τη Ρεμς. Στη συνείδηση εκτός Γαλλίας, μια μικρομεσαία ομάδα (προς το «μικρό»). Στον Γάλλων, ένας κοιμώμενος (εδώ και δεκαετίες) γίγαντας. Διότι η Ρεμς και πρωταθλήματα έχει πάρει, έξι με τελευταίο το 1962, και Κύπελλα (δύο, με τελευταίο το 1958) μα και τελικό Πρωταθλητριών έπαιξε. Δις, το ’56 και το ’59 πέφτοντας πάνω στην ανίκητη Ρεάλ του Πούσκας και του Ντι Στέφανο.
Το αρνητικό, ότι παίζει με την Παρί Σεν Ζερμέν. Το θετικό, ότι θα την αντιμετωπίσει επτά 24ωρα πριν από τον τελικό του Champions League…
