Ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει την Εφές στα playoff της Ευρωλίγκας, με τις δύο ομάδες να παλεύουν για το πολυπόθητο εισιτήριο για το Φάιναλ-4. Οι Τούρκοι, μπορεί να μην ξεκίνησαν καλά την χρονιά, όμως με τις αλλαγές που έκαναν στην προπονητική ηγεσία αλλά και την προσθήκη του Ντοζίερ, κατάφεραν να αντιστρέψουν εντελώς την κατάσταση και να τρέξουν ένα σερί οκτώ νικών και εννιά στα τελευταία 10 παιχνίδια, ώστε να πάρουν έκτη θέση.
Πολλές φορές, όταν χρειάζεται να σχολιάσουμε τα ζευγάρια των playoff βλέπουμε τι έχουν κάνει οι ομάδες στην κανονική περίοδο, όμως το πρόβλημα με την Εφές είναι διαφορετικό. Τους τελευταίους δύο μήνες, είναι μια εντελώς διαφορετική ομάδα, η οποία έχει εκμεταλλευτεί το πολύ μεγάλο ταλέντο κάποιων παικτών της και πλέον βρίσκεται στο πικ της απόδοσης της. Αυτό είναι ίσως και το πιο ανησυχητικό, αφού έχουμε πει πολλές φορές, το σημαντικό σε αυτήν την περίοδο του χρόνου δεν είναι τι έχεις κάνει τους προηγούμενες επτά μήνες, αλλά όταν πρέπει να έχεις φτάσει την απόδοση της ομάδας στο μάξιμουμ.
Η Εφές το έκανε αυτό και το τελευταίο διάστημα είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης, κάτι που δεν μπορούμε να το πούμε για τον Παναθηναϊκό, που έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Παρακάτω θα αναλύσουμε την Τουρκική ομάδα και γιατί επέμενα όλο το προηγούμενο διάστημα ότι θα είναι ο χειρότερος αντίπαλος για όποιον την πετύχει στα playoffs.
Η Εφές στην αντεπίθεση που έκανε το τελευταίο διάστημα, βασίστηκε πολύ στην επίθεση της και στην ικανότητα των ποιοτικών της παικτών. Τελικά τερμάτισε δεύτερη σε όρους επιθετικής παραγωγής, με ελάχιστη διαφορά από τον πρώτο Παναθηναϊκό και λίγο πιο πάνω από τον τρίτο Ολυμπιακό. Στις επιμέρους καταστάσεις της επίθεσης όμως είναι σχεδόν σε όλες τοπ-3 στην Λίγκα και αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στον αντίπαλο. Σε καταστάσεις μισού γηπέδου, δηλαδή στο πέντε εναντίον πέντε η Εφές είναι η καλύτερη επίθεση στην Λίγκα, ενώ ταυτόχρονα είναι δεύτερη και στο transition. Με λίγα λόγια, δεν έχει κανένα πρόβλημα να παίξει σε οποιοδήποτε ρυθμό, σε χαμηλό ή υψηλό σκορ.
Είναι μια ομάδα που έχει ως πυλώνα της το πικ εν ρολ, χωρίς αυτό όμως αναγκαστικά να είναι το κύριο της επιθετικό όπλο, αφού μέσω αυτού δημιουργεί στατικά σουτ στην περιφέρεια ή σκοράρει από κοψίματα και δευτερεύουσες δράσεις. Οι Τούρκοι είναι η δεύτερη καλύτερη ομάδα σε πόντους ανά κατοχή σε spot εκτελέσεις με 1.26 ppp, ένα νούμερο που μπορεί να αποβεί μοιραίο αν δεν περιοριστεί από την άμυνα των πρασίνων. Ταυτόχρονα όμως, μπορεί εύκολα να βρίσκει τους ψηλούς της στα εσωτερικά μισμάτς και εκείνοι να τελειώνουν αποτελεσματικά τις φάσεις με τον Οτούρου και τον Πουαριέ.
Ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι και κάτι που είναι βέβαιο ότι θα χτυπήσει τον Παναθηναϊκό είναι οι δράσεις της Εφές μακριά από την μπάλα. Οι Τούρκοι είναι η τρίτη καλύτερη ομάδα σε πόντους ανά κατοχή από off screen καταστάσεις με 1.13 ppp, όμως αν σκεφτούμε ότι ταυτόχρονα ο Παναθηναϊκός είναι η χειρότερη άμυνα της Ευρωλίγκας σε αυτήν την δράση, καταλαβαίνει κάποιος, ότι εκεί θα πρέπει να υπάρξει πολύ μεγάλη προσοχή και προσπάθεια για να περιοριστεί. Θετικό για τους πράσινους, ότι θα λείπει ο καλύτερος παίκτης για αυτές τις καταστάσεις, ο Μπομπουά, που εκτός από την πρωταθληματική προσωπικότητα που έχει, σε λίγο χρόνο, έβαζε πόντους με εξαιρετική αποτελεσματικότητα.
Φυσικά το μεγάλο όπλο της Εφές είναι ότι διαθέτει γκαρντ, όπως και ο Παναθηναϊκός που έχουν δημιουργία, εκτέλεση και σκορ σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ο Λάρκιν μπορεί να μην είναι ο παίκτης των προηγούμενων χρόνων, αλλά μπορεί σε ένα βράδυ να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα, ο Τόμπσον έχει ανέβει πολύ και παρουσιάζει σοβαρή βελτίωση στο σουτ του (44% 3Ρ%), όμως ο ηγέτης αυτής της ομάδας είναι ο εκπληκτικός Ελάιζα Μπράιαντ. Ο Αμερικανός, είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, μπορεί να παίξει τρεις θέσεις και είναι αυτός που παίρνει την μπάλα όταν αυτή «καίει».
Η κίνηση που έκανε με τον Ντοζίερ αποδείχτηκε ματ, καθώς από την ώρα που μπήκε στην εξίσωση ο παίκτης, μεταμόρφωσε την Εφές με τον 2-way χαρακτήρα του. Αν για την άμυνα ξέραμε την ικανότητα του, το 58.5% 2Ρ, 55.6% 3Ρ και 93.3% στις βολές σίγουρα ήταν μια μεγάλη έκπληξη και ένας μεγάλος πονοκέφαλος για τους αντιπάλους, που στην ήδη φορτωμένη γραμμή γκαρντ, μπήκε άλλος ένας παίκτης που κάνει διαφορά σε άμυνα και επίθεση.
Από εκεί και πέρα η Εφές, διαθέτει versatile ψηλούς, με τον Πουαριέ και τον Οτούρου να κάνουν καλή δουλειά στα τελειώματα μέσα στην ρακέτα, ενώ και ο Σμιτς με τον Οσμάνι, μπορούν να φέρουν stretch στοιχεία στην frontline.
Ο Παναθηναϊκός για να μπορέσει να περάσει την Τουρκική ομάδα, θα πρέπει να είναι πολύ solid στο αμυντικό κομμάτι. Έχουμε δει, πρόσφατα μάλιστα στο Μονακό, ότι όταν οι πράσινοι θέλουν ένα παιχνίδι, μπορούν να βάζουν την αμυντική τους πανοπλία και να κλειδώνουν τον αντίπαλο. Απέναντι στην Έφες θα πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι γιατί όπως είδαμε παραπάνω, η Εφές μπορεί να παίξει σε όλα τα στυλ και να εκτελέσει σε διαφορετικές καταστάσεις, οπότε δεν φτάνει μόνο να σταματήσει για παράδειγμα τις σποτ εκτελέσεις των Τούρκων. Πρέπει να προσέξει τις επιστροφές του, να παίξει καλή πικ εν ρολ άμυνα, να έχει γρήγορες περιστροφές και να μην αφήσει παίκτες κλειδιά να βρουν ρυθμό από νωρίς.
Στα θετικά, ότι ο κόουτς Αταμάν, ξέρει τα πάντα για την πρώην ομάδα του, ξέρει τις συνήθειες των περισσοτέρων παικτών, αλλά και μπορεί να προετοιμάζει πνευματικά τους δικούς του παίκτες για ματς που έχουν την ταμπέλα do or die. Οι πράσινοι, θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν μία ομάδα που έχει εξαιρετικό ρυθμό αυτήν την περίοδο, οι συνεχόμενες νίκες της έχουν δώσει τρομερή αυτοπεποίθηση και διαθέτει παίκτες πρωταθλητές με ισχυρή προσωπικότητα, που πάντα μετράει σε τέτοια παιχνίδια. Ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί στην σειρά, έχει το ΟΑΚΑ, όμως θα πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα από ότι κάνει τον τελευταίο καιρό.
