Ήρθε η ώρα της αλήθειας. Η ώρα που περιμένουν οι ομάδες όλη την σεζόν. Το χρονικό διάστημα που όλα κρίνονται στην λεπτομέρεια, στην κλάση, στην ποιότητα.
Υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες βέβαια που παίζουν ρόλο στα πλέι-οφ της Euroleague. Οι έδρες είναι ακόμα πιο πύρινες από ότι στην κανονική διάρκεια. Η φανέλα, η εμπειρία, ακόμα και τα σφυρίγματα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην τελική ευθεία.
Άμπου-Ντάμπι μέσω… Πόλης
Για τον Παναθηναϊκό, η διαδρομή προς το Άμπου-Ντάμπι περνάει από την Κωνσταντινούπολη. Με ένα εκπληκτικό ντεμαράζ στο τέλος και 10 νίκες στα τελευταία 11 παιχνίδια η Έφες κατάφερε να σκαρφαλώσει ως την 6η θέση και να βρεθεί αντίπαλος του Παναθηναϊκού σε μία σειρά που θα κριθεί στις τρεις νίκες.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό, πολύ πριν εξασφαλιστεί το πλεονέκτημα έδρας, ο Εργκίν Αταμάν είχε πει προφητικά πως «αν δεν χάσουμε ξανά στο ΟΑΚΑ», τότε θα είμαστε στο Final-4.
Αυτό το γήπεδο -ειδικά στα πλέι-οφ- μοιάζει απόρθητο και θα είναι η μεγάλη δύναμη των πράσινων στην προσπάθεια τους να λυγίσουν μία πολύ ποιοτική ομάδα, με πληρότητα σε όλες τις θέσεις, που βρήκε χημεία προς το τέλος της σεζόν υπό την ηγεσία του Λούκα Μπάνκι.
Πιθανώς και να είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος για το τριφύλλι, ωστόσο η σειρά έχει ξεκάθαρο φαβορί και αυτό είναι το τριφύλλι, που ενδέχεται μέσα στην σειρά να δουν και τον Ματίας Λεσόρ να επιστρέφει!
Κλειδί εδώ θα είναι τα δύο πρώτα παιχνίδια. Αν οι πρωταθλητές Ευρώπης πάνε με 2-0 στην Κωνσταντινούπολη, τότε είναι πολύ πιθανό η σειρά να μην ξαναγυρίσει στην Αθήνα.
Για να συμβεί όμως αυτό θα χρειαστεί πολύ καλύτερη ομαδική άμυνα από ότι αυτή των τελευταίων εβδομάδων και η αφύπνιση του Κώστα Σλούκα, ο οποίος έχει κατεβάσει στροφές το χρονικό διάστημα.
Στα πλοκάμια της… βασίλισσας
Σε ότι αφορά τον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι εξίσου περίπλοκα. Οι ερυθρόλευκοι μόχθησαν τόσο πολύ για την πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας, μόνο που αυτή δεν έφερε κάποιον αδύναμο, μα το μεγαθήριο που λέγεται Ρεάλ Μαδρίτης!
Όλοι ξέρουν πια είναι η «βασίλισσα» της Ευρώπης, αλλά ειδικά ο Ολυμπιακός την ξέρει μόνο από την ανάποδη. Διότι είναι η ομάδα που τον κέρδισε στον περσινό ημιτελικό του Final-4, η ομάδα που τον κέρδισε στον προπέρσινο τελικό με εκείνο το τρελό… μανταρίνι του Σερχιο Γιούλ μπροστά στα απλωμένα πλοκάμια του Φαλ.
Βέβαια, είναι άλλο πράγμα ένας μονός αγώνας και άλλο μία σειρά στις τρεις νίκες, όπου ο Ολυμπιακός έχει και το πλεονέκτημα έδρας.
Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι το φόβητρο άλλων ετών, θα έλεγε κανείς πως είναι σε μία μεταβατική γενιά, μετά από μία πενταετία που σκόρπιζε τον τρόμο στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Εξακολουθεί να έχει παίκτες πρώτης γραμμής όπως ο Καμπάτσο, ο Ταβάρες, ο Χεζόνια και ο Μούσα, ωστόσο δεν έχει το βάθος άλλων ετών, ειδικά στους γκαρντ, όπου φέτος δεν έκανε τις καλύτερες επιλογές σε Αμερικανούς.
Μια σειρά που, όμως, εξαρτάται από τον Ολυμπιακό, ο οποίος βλέπει τους τραυματίες να επιστρέφουν σιγά – σιγά την κατάλληλη ώρα.
Οι δύο αιώνιοι παραμένουν και τα δύο μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση της διοργάνωσης, αν και πλέον οι μπουκ τους δίνουν ίδιες αποδόσεις για την κατάκτηση της κούπας που κυμαίνονται από το 3,00 έως το 3,50, μπροστά από Φενέρ, Μονακό που έπονται στις προτιμήσεις.
