Στο σύνολο τους, παίρνουν κάτω από την βάση, καθώς δεν μπόρεσαν να δώσουν τις απαραίτητες βοήθειες πλην ελαχίστων περιπτώσεων.
Επί της ουσίας, υπήρξαν «εκλάμψεις προσφοράς», το οποίο προφανώς δεν ήταν/είναι αρκετό. Η Ένωση, πήρε κάποια πράγματα μέσα στην χρονιά από τις νέες προσθήκες, αλλά όχι αυτά που προσδοκούσε. Όχι, στον βαθμό και στην συχνότητα που θα έπρεπε. Όχι, αυτά που θα περίμενε κάποιος, στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου.
Αλμπέρτο Μπρινιόλι – Θωμάς Στρακόσα
Η ΑΕΚ λειτουργώντας απόλυτα λογικά, καθώς Στάνκοβιτς-Αθανασιάδης απέτυχαν πέρυσι να παράσχουν βοήθειες, με τον δεύτερο θυμίζουμε να «κρεμάει» την ομάδα σε πολύ κομβικά παιχνίδια Πρωταθλήματος όπως στις Σέρρες και στην Τούμπα, πήγε σε ριζικές αλλαγές.
Επιχειρώντας μια αναβάθμιση στον άσο, αγοράζοντας τον Στρακόσα από την Μπρέντφορντ που είχε μια εξαετία στη Λάτσιο ως βασικός και κλείνοντας ως ελεύθερο τον Μπρινιόλι, ο οποίος αποτελούσε έναν από τους καλύτερους γκολκίπερ της Super League με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Στα χαρτιά, η αναβάθμιση ήταν γεγονός. Στην πράξη, αυτό δεν συνέβη ποτέ! Με την ΑΕΚ, να πληρώνει λάθη που έκαναν και οι δύο μέσα στην χρονιά και τα οποία στοίχισαν -σε μεγάλο βαθμό- έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό και βαθμούς στο πρωτάθλημα!
Ρομπέρτο Περέιρα – Ερικ Λαμέλα – Αντονί Μαρσιάλ
Κεφάλαιο «μεγάλα ονόματα». Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος το καλοκαίρι στο άκουσμα του ερχομού των: Περέιρα, Λαμέλα και Μαρσιάλ. Και οι τρεις τους ωστόσο, είχαν «εκλάμψεις προσφοράς».
Ενδεχομένως ο Ερικ Λαμέλα, να είναι αυτός που έχει δείξει μια μεγαλύτερη σταθερότητα μέσα στην χρονιά. Αλλά και αυτός, που έχει μπει περισσότερο στο κλίμα και στην ψυχοσύνθεση του Club, βγάζοντας μια «λύσσα» μέσα στο γήπεδο ακόμα και σε αγώνες που δεν τράβηξε, προσφέροντας μέχρι τώρα: 5 γκολ και 3 ασίστ σε 28 παιχνίδια.
Από την μεριά του ο Μαρσιάλ, που πράγματι αποτελεί την πιο αποτελεσματική μονάδα του γκρουπ, καταγράφοντας: 9 γκολ σε 22 συμμετοχές (σκοράρει ανά 167’ λεπτά συμμετοχής) δυστυχώς μετά τον τραυματισμό του, είναι σαν να μην έχει επιστρέψει ποτέ. Δεν μπόρεσε να βοηθήσει ούτε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ούτε σε αυτό με τον Ολυμπιακό. Μοιάζοντας, ανέτοιμος στο πιο κρίσιμο σημείο.
Ο Περέιρα την ίδια στιγμή, που επίσης έχει επιστρέψει από τραυματισμό, δεν έχει συνεισφορά σε αριθμούς (γκολ-ασίστ) ενώ έχουν υπάρξει παιχνίδια, όπως αυτά στο Καραϊσκάκη, που δεν ανταποκρίθηκε, μη μπορώντας εμφανώς να ακολουθήσει αυτούς τους απαιτητικούς ρυθμούς. Από την άλλη, για μια περίοδο, συμπλήρωνε την τριάδα του άξονα μαζί με Γιόνσον-Πινέδα που δούλεψε καλύτερα από κάθε άλλη φέτος στο διάστημα τέλη Γενάρη μέχρι μέσα Φλεβάρη. Είναι η περίοδος θυμίζουμε, που η ΑΕΚ πέτυχε το καλύτερο σερί της. Ήταν όμως, μια «έκλαμψη προσφοράς» από τον Αργεντινό μέσο που ήρθε από το Καμπιονάτο και την Ουντινέζε με μεγάλες περγαμηνές.
Μόουζες Οντουμπάτζο
Αποτέλεσε την επιλογή του Ματίας Αλμέιδα το καλοκαίρι για να συνθέσει ένα δίδυμο στα δεξιά μαζί με τον Λάζαρο Ρότα. Στην ουσία, αποκτήθηκε για να είναι η εναλλακτική λύση. Αν εξαιρέσουμε το γκολ στην Τούμπα στην παράταση, στην ρεβάνς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, η συνεισφορά του έχει κυμανθεί σε χαμηλά επίπεδα.
Αμπουμπακαρί Κοϊτά
Η ΑΕΚ έκανε μια μεγάλη επένδυση το καλοκαίρι αρπάζοντας μέσα από τα χέρια της Άντερλεχτ τον διεθνή εξτρέμ από την Μαυριτανία που ουσιαστικά έφτιαξε το όνομα του μετά τα περσινά του όργια στην Jupiler League στο Βέλγιο με την φανέλα της Σεντ Τρούιντεν (15 γκολ σε 38 παιχνίδια!). Προφανώς, αυτά τα νούμερα, δεν έχουν καμία σχέση με της πρώτης του χρονιάς στην Ελλάδα. Με τον Ματίας Αλμέιδα, να μην έχει μπορέσει να τον αξιοποιήσει και να προσαρμόσει τα στοιχεία του στους τακτικούς μηχανισμούς του γκρουπ, ενώ και ο ίδιος ο Κοϊτά, δεν έχει καταφέρει να δείξει μέσα στο γήπεδο αυτά για τα οποία αποκτήθηκε. Χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει κάτι για το μελλον. Καθώς το πρότζεκτ Κοϊτά των 4.500.000 € είναι σημαντικό για την ΑΕΚ…
Φραντζί Πιερό
Αποκτήθηκε το καλοκαίρι για να συμπληρώνει τον Λιβάι στην επίθεση και ξαφνικά βρέθηκε να είναι ο βασικός φορ της ΑΕΚ. Είναι προφανές, πως δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τον ρόλο ούτε να κουμπώσει σε αυτό που παίζει η ΑΕΚ με τα στοιχεία που έχει τα οποία περισσότερο είναι χρήσιμα για παιχνίδια ειδικών συνθηκών, αλλά η Ένωση είναι αναγκασμένη να βγάλει την χρονιά με αυτές τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, καθώς η πώληση του Γκαρσία τον Γενάρη ήταν μονόδρομος λόγω της τεράστιας προσφοράς και της επιθυμίας του παίκτη να πάει στην Σπαρτάκ. Όσο για την προσφορά του Πιερό, είναι ελάχιστη φέτος μετρώντας μόλις 6 γκολ στο πρωτάθλημα ενώ έχει να σκοράρει δυο μήνες, με την σεζόν μάλιστα να βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο…
Σωτήρης Τσιλούλης
Μικρή η συμμετοχή του, ελάχιστη η προσφορά του. Πέντε συμμετοχές στο πρωτάθλημα και μια στο Κύπελλο μετρά ο πρώην επιθετικός της Λαμίας έχοντας στο σύνολο μόλις 98’ λεπτά συμμετοχής.
Συμπερασματικά…
Το σύνολο των μεταγραφών της ΑΕΚ βάζοντας στη ζυγαριά τις προσδοκίες που υπήρχαν και την προσφορά, παίρνει κάτω από την βάση. Όπως κάτω από την βάση παίρνουν και εκείνοι που αποφάσισαν να μην γίνουν προσθήκες τον Γενάρη για να διορθωθούν τα λάθη. Με αποκορύφωμα, την μη απόκτηση αριστερού μπακ. Μια λανθασμένη εκτίμηση των υπευθύνων που η ομάδα την πληρώνει σοβαρά, έχοντας μια μεγάλη τρύπα η οποία δεν μπορούσε -και δεν μπορεί- να καλυφθεί ούτε από τον Χατζισαφί, ούτε από τον Πήλιο και προφανώς, ούτε από τον Γκατσίνοβιτς!
