Μετά το ντέρμπι με την Ομόνοια, δεν είχα διστάσει να ασκήσω αυστηρή κριτική στον Χένινγκ Μπεργκ, κυρίως για τη δήλωσή του πως ήταν «ΟΚ» το αποτέλεσμα. Διαφώνησα, καθώς απέναντι σε μια ομάδα που αγωνιζόταν με αριθμητικό μειονέκτημα για πενήντα και βάλε λεπτά, δεν θα έπρεπε να ήταν… ΟΚ.
Κόντρα στον Απόλλωνα, ο Νορβηγός τεχνικός είπε το αυτονόητο, ότι δηλαδή είναι απογοητευμένος με το αποτέλεσμα. Ισοπαλία τότε στο ΓΣΠ, ισοπαλία και στη Λεμεσό, με το ίδιο σκορ.
Θα εξηγήσω το σκεπτικό μου, με το οποίο ασφαλώς ο καθένας μπορεί να διαφωνήσει. Θα πει κανείς, σημασία έχουν τα λόγια; Ναι, έχουν, διότι πολλές φορές, τα λόγια καταδεικνύουν το σκεπτικό σου, τη φιλοσοφία σου και τη νοοτροπία σου.
Αν ο (οποιοσδήποτε) προπονητής δηλώνει ευχαριστημένος με μια ισοπαλία απέναντι σε μια ομάδα (μεγάλη μεν αλλά) με αριθμητικό μειονέκτημα, τότε περνάει και το ανάλογο μήνυμα στα αποδυτήρια.
Από τον Χένινγκ Μπεργκ, περιμένω το κάτι διαφορετικό για τον εξής λόγο: πρόκειται ενδεχομένως για τη μεγαλύτερη προσωπικότητα που πέρασε από τον πάγκο της ΑΕΚ. Με θητεία στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ως ποδοσφαιριστής έχοντας ως προπονητή τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, με εμπειρία πρωταθλητισμού έχοντας ήδη κατακτήσει ένα πρωτάθλημα στην Κύπρο, θα αναμένει κανείς (κι εγώ προσωπικά) πως είναι ένα άτομο που μπορεί να προσδώσει στην ομάδα της Λάρνακας τα στοιχεία που χρειάζονται στο κεφάλαιο της σωστής νοοτροπίας.
Δεν είναι κακό να είσαι ικανοποιημένος μετά από μια ισοπαλία, το θέμα είναι καθαρά σε ποιο ματς (και με ποιες συνθήκες διεξήχθη) δηλώνεις ευχαριστημένος. Εν ολίγοις, από τον Νορβηγό περιμένω να τραβήξει αυτός την ΑΕΚ προς τη δική του πλευρά σε θέμα φιλοσοφίας και νοοτροπίας.
Στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ», ήταν… Μπεργκ. Ο νοών νοείτο, όπως συνηθίζει να λέει κι ένας καλός φίλος. Παρότι η παρουσία της ομάδας ήταν ομολογουμένως ικανοποιητική, ο ίδιος δήλωσε απογοητευμένος από το αποτέλεσμα -κι έτσι πρέπει να ισχύει. Στη Λεμεσό ο κόουτς διάβασε άριστα το παιχνίδι, επί της ουσίας δεν επέτρεψε στον Απόλλωνα να φανεί ιδιαίτερα απειλητικός πέραν από κάποια σουτ, ενώ η ομάδα του ήταν αυτή που είχε τις ξεκάθαρες ευκαιρίες για να πετύχει περισσότερα γκολ από ένα, αλλά ας όψεται η γνωστή φετινή… παθογένεια.
Όσον αφορά τις αλλαγές, ουδείς μπορεί να πει αυτή τη φορά ότι δεν ήταν σωστές. Το αντίθετο. Θα επαναλάβω ωστόσο αυτό που σημείωσα χθες, αυτή τη φορά σε μορφή (ρητορικής) ερώτησης: πόσοι πραγματικά μπορούν να έρθουν από τον πάγκο και να αλλάξουν την αγωνιστική εικόνα της ΑΕΚ κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού ή να την κρατήσουν σε ένα ψηλό επίπεδο;

Ανδρέας Βεντούρης