Τελευταία… πράξη ενός έργου το οποίο το SDNA επισημαίνει εδώ και καιρό. Όχι επειδή έχει προσωπικά με κανέναν, αλλά επειδή το μπάσκετ δεν μπορεί άλλο αντί να προσπαθεί να λύσει προβλήματα, να ανοίγει κι άλλες πληγές στο κορμί του. Για τα συμφέροντα, την μικροπολιτική του καθενός και το αίσθημα… κυριαρχίας που πρέπει να ικανοποιήσει.
Τα δικαστήρια έκριναν παράνομη την ΕΟΚ. Ξανά παράνομη για να το θέσουμε καλύτερα, μέσα σε μερικές εβδομάδες. Δικαιώθηκε η ΟΔΚΕ αναφορικά με την ετσιθελική απόφαση της Ομοσπονδίας, να σφυρίζουν οι διαιτητές φορώντας μια γκρι μπλούζα που θα έχει μόνο το σήμα της ΕΟΚ. Σαν να… φωνάζει δηλαδή, πως είναι πλήρως και απόλυτα εξαρτώμενη από εκείνη. Όργανο για τα θελήματά της.
Αυτή η ιστορία άρχισε στο Final-8 του Κυπέλλου. Εκεί όπου αποδείχθηκε από… γιορτή όπως τη διαφήμιζαν οι διάφοροι επικοινωνιολόγοι της Ομοσπονδίας, στο απόλυτο Βατερλώ της ΕΟΚ. Από κάθε άποψη.
Το ένα είναι η παρανομία με τις εμφανίσεις των διαιτητών από τις οποίες αφαιρέθηκαν οι διαφημίσεις. Αυτό έκριναν τα δικαστήρια.
Το δεύτερο είναι φυσικά η απόφαση του ΑΣΕΑΔ, όπου επίσης έκρινε παράνομη την ΕΟΚ αναφορικά με τον ορισμό της ΚΕΔ. Για την Ομοσπονδία το θέμα έληξε επειδή όρισε ξανά την ίδια παράνομη ΚΕΔ, πριν καν δει το σκεπτικό της απόφασης. Με τη γνωστή ακολουθία μείωσης της σοβαρότητας της κατάστασης από τη γνώριμη επικοινωνιακή στήριξη της Ομοσπονδίας.
Η τρίτη απώλεια της όποιας αξιοπιστίας και σοβαρότητας της ΕΟΚ, αφορούσε την κίνηση του Λιόλιου να δώσει εντολή να απομακρυνθούν φίλαθλοι από το κλειστό και να τους ακυρωθούν και τα εισιτήρια του τελικού. Γιατί έκαναν το… έγκλημα, να ειρωνευτούν τον πρόεδρο. Δεν τον έβρισαν, δεν έκαναν τίποτα το παράνομο, απλά ειρωνεύτηκαν αναφορικά με την ακολουθία λόγου-πράξης του επικεφαλής της Ομοσπονδίας. Αυτόματα έπρεπε να απομακρυνθούν, θυμίζοντας άλλες εποχές ιδιαίτερα ευαίσθητες για την Ελλάδα.
Κι όλα αυτά σε ένα άδειο γήπεδο. Final-8 «γιορτή», με εξέδρες που ούτε καν μισογέμιζαν στα ματς των μεγάλων ελληνικών ομάδων του μπάσκετ. Αυτό κατέστη δυνατό μόνο στον τελικό, με την ΕΟΚ ακόμη να ψάχνει να βρει τί πήγε… λάθος, καθώς ήταν περισσότεροι και εκδηλωτικότεροι οι Παναθηναϊκοί.
Πέμπτη «μάχη» που χάθηκε για να έρθει το απόλυτο Βατερλώ, ήταν η απουσία και των επισήμων πέρα απ’ τους φιλάθλους. Ο μόνος που έκανε την… τιμή στον Λιόλιο να είναι κοντά του, ήταν ο Αυγενάκης. Ο Γιάννης Βρούτσης, αναπληρωτής υπουργός αρμόδιος σε θέματα αθλητισμού, έλαμψε δια της απουσίας του. Η οποία έκανε… κρότο, ειδικά συνδυάζοντας και όσα είπε λίγες μέρες μετά κατά του Λευτέρη Αυγενάκη. Ο πολιτικός επικεφαλής του αθλητισμού, δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με το φιάσκο της ΕΟΚ, της παρανομίας, της απομάκρυνσης φιλάθλων χωρίς λόγο και της διοργάνωσης που έγινε ξανά στην εκλογική περιφέρεια του ανθρώπου που ουσιαστικά «φύτεψε» τον κακό σπόρο και στο μπάσκετ.
Πέρα απ’ όλα αυτά, για την Ομοσπονδία το μεγαλύτερο κακό ήταν η τελική έκβαση του τουρνουά. Το αντιλαμβανόταν κανείς ακόμη κι από την αμηχανία λίγο πριν την απονομή, την οποία ευτυχώς έσωσε η παρουσία του Νίκου Γκάλη.
Μαζεύτηκαν υπερβολικά πολλά. Το Final-8 έγινε το απόλυτο Βατερλώ για μια Ομοσπονδία που βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη και ρωτά τους γύρω της αν είναι η καλύτερη που έχει υπάρξει ποτέ, θεωρώντας πως επειδή την επιβεβαιώνουν οι έχοντες συμφέρον πάσης φύσεως, έτσι θα είναι και τα πράγματα. Μόνο που η πραγματικότητα απέχει. Η τελευταία της ευκαιρία είναι να κάνει επιτέλους αυτοκριτική και να αντιληφθεί πως πρέπει… να το πάρει αλλιώς. Γιατί κανείς όσο δυνατός επικοινωνιακά κι αν είναι, δεν μπορεί να κοροϊδεύει πολλούς για αρκετό καιρό…
Ο γιαλός δεν είναι στραβός όσο κι αν μας το επιβάλλουν οι γνώμες των ίδιων ανθρώπων που συμπτωματικά εκφράζουν τις απόψεις και του Ολυμπιακού. Στραβά αρμενίζει το μπάσκετ.
