Κάθε 26 του Ιανουαρίου είναι διαφορετική για τον χώρο του αθλητισμού και όχι μόνο. Πέντε χρόνια δίχως τον Κόμπι Μπράιαντ. Ο «Black Mamba» δεν είναι εδώ αλλά το «Mamba Mentality» είναι αθάνατο.
Πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια. Το ημερολόγιο έγραφε 26 Ιανουαρίου στο πρώτο έτος της καινούργιας δεκαετίας, όταν όλος ο πλανήτης «πάγωσε» στο άκουσμα του θανάτου του Κόμπι Μπράιαντ.
Ο θρύλος του ΝΒΑ και των Λος Άντζελες Λέικερς, των οποίων φόρεσε αποκλειστικά τη φανέλα στην εντυπωσιακή καριέρα του, έχασε τη ζωή του μετά την πτώση του ελικοπτέρου, που συνετρίβη στη Νότια Καλιφόρνια. Μαζί του «έφυγε» από τη ζωή και η κόρη του Τζίτζι, καθώς και επτά άτομα που επέβαιναν το ελικόπτερο.
Ο «Black Mamba» πρόλαβε να ζήσει για μόλις 41 χρόνια. Ωστόσο κατάφερε να αφήσει το όνομά του για πάντα χαραγμένο στην ιστορία του μπάσκετ, αλλά και του αθλητισμού γενικότερα.
Όχι απλώς για τα τεράστια και αμέτρητα επιτεύγματά του, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, αλλά κυρίως, διότι διέθετε μία μοναδική νοοτροπία, που τον καθοδηγούσε σε κάθε κομμάτι της ζωής του και πλέον έχει γίνει δημοφιλής σε όλον τον κόσμο, γνωστή ως «Mamba Mentality».
Ο Κόμπι «έφυγε». Το «Mamba Mentality» όμως, είναι εδώ και έχει μαθευτεί σε όλον τον πλανήτη. Παραμένει ζωντανό και μας υπενθυμίζει τον σπάνιο χαρακτήρα που «κουβαλούσε» ο Αμερικανός, βγαλμένο από μία διαφορετική, μακρινή εποχή.
Ένα απλό παράδειγμα στην, γεμάτη ιστορίες, καριέρα του Κόμπι Μπράιαντ, είναι αυτό των προπονήσεων του τα ξημερώματα, όταν όλοι οι άλλοι κοιμόντουσαν. Εκείνος ήταν ξύπνιος και πήγαινε να προπονηθεί μόνος του, πολλές φορές και στο σκοτάδι.
Ο Μπάιρον Σκοτ είδε με τα μάτια του τον 18χρονο, τότε, Κόμπι να προπονείται ολομόναχος στο… σκοτάδι! Εκείνη τη χρόνια ήταν η τελευταία του στους Λέικερς, ενώ ο «Black Mamba» βρισκόταν στην rookie σεζόν του.
Μιλώντας στο «Business Insider», ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού (1997-98) θυμάται: «Άκουσα την μπάλα να σκάει. Δεν υπήρχαν φώτα αναμμένα. Η προπόνηση θα ξεκινούσε στις 11. Όταν πήγα ήταν γύρω στις 9-9:30. Βγαίνω στο γήπεδο και κοιτάζω. Εκεί είναι ο Κόμπι Μπράιαντ. Σουτάρει στο σκοτάδι! Στεκόμουν ‘παγωμένος’ πιθανότατα για δέκα δευτερόλεπτα και είπα “αυτό το παιδί, θα γίνει σπουδαίο”».
Ο Κόμπι Μπράιαντ λείπει όσο κανείς άλλος. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πάρα πολλά παιδιά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο τρόπος σκέψης του και η οπτική του στη ζωή τον ξεχώρισαν από οποιονδήποτε άλλο αθλητή συνάντησε ποτέ το ΝΒΑ. Μοναδικός και ξεχωριστός από την αρχή της καρίερας του, ως και τη δύση της το 2016, ο Κόμπι πέρασε στην αιωνιότητα.