Στον ΑΝΔΡΕΑ ΒΕΝΤΟΥΡΗ

Η εμφάνιση της Αλκής στο προσκήνιο δεν πέρασε απαρατήρητη. Πρόκειται άλλωστε για ένα ιστορικό σωματείο, η «αθάνατη» του κυπριακού ποδοσφαίρου και μπορεί να πέρασε από χίλια μύρια κύματα, ωστόσο επανέρχεται δικαιώνοντας το προσωνύμιο που τη συνοδεύει. Ο άνθρωπος που… τρέχει μέρα-νύχτα γι’ αυτήν, ο πρόεδρός της Μάριος Παρασκευά, σε συνέντευξή του στο balla αποκαλύπτει το πώς ξεκίνησε η ιστορία της επιστροφής της Αλκής, την πορεία της, τα εμπόδια που συνάντησε, τους στόχους και το πώς βλέπει την ομάδα στο άμεσο μέλλον, μιλώντας πρωτίστως με ρεαλισμό…

-Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πώς προέκυψε η ιδέα της επανίδρυσης της Αλκής;
«Ουσιαστικά πρόκειται για ένα νέο σωματείο. Με νέο αριθμό εγγραφής μητρώου, ονομάζεται Αλκή 1948 Λάρνακας. Κάποιοι άνθρωποι, μια ομάδα πρωτοβουλίας, είδε ότι υπήρχε κόσμος που αγαπά την Αλκή. Για μας δεν είναι απλά ποδόσφαιρο, είναι η… αθάνατη ιδέα. Έκαναν διάφορες προσεγγίσεις ώστε να ξεκινήσει μια ομάδα από το αγροτικό. Στην πρώτη συνάντηση ήμουνα καλεσμένος αλλά δεν κατάφερα να παρευρεθώ. Είχα πει ότι θα μπορούσα να βοηθήσω, αλλά από μακριά. Ήμουν τιμ μάνατζερ κι εκπρόσωπος Τύπου στην Αγία Νάπα. Όταν πήγα στην πρώτη συγκέντρωση, το σωματείο ήταν γεμάτο, ίσως είχε 350-400 άτομα. Καταλάβαμε ότι αυτό δεν είχε σβήσει ποτέ. Στη συζήτηση είχαν προκύψει κάποιες διαφωνίες. Έκανα τότε μία παρέμβαση, κάπου είχε λυθεί το πρόβλημα. Η διαφωνία ήταν στο πώς θα προχωρούσε η όλη κατάσταση, δεν υπήρχε ένα πλάνο που θα μπορούσε να πείσει τον κόσμο ότι αυτή η προσπάθεια δεν θα είχε ανεπιτυχές αποτέλεσμα, όπως κι ότι επειδή δεν παρουσιάστηκε ένα καταστατικό, κατά πόσον ήταν παράνομο κάτι τέτοιο. Διότι δεν σήκωνε να κλείσει για τρίτη φορά. Όταν έγιναν διάφορες προσεγγίσεις για να βρεθεί πρόεδρος και να ηγηθεί του σωματείου, υπήρξαν δυσκολίες. Εγώ στην αρχή δεν ήθελα να εμπλακώ. Ήμουν η έσχατη λύση. Παρά να μην υλοποιηθεί όμως αυτή η προσπάθεια, τελικά ο κλήρος έπεσε σε μένα για να αναλάβω. Θεωρώ ότι αν δεν προχωρούσαμε στη γενική συνέλευση, ίσως να μην προχωρούσαμε και ποτέ».

-Ποια άτομα είχαν αναλάβει αρχικά την πρωτοβουλία;
«Ο τωρινός γενικός αρχηγός, Σταύρος Νικολαΐδης, ο αντιπρόεδρος Κωνσταντίνος Νικολαΐδης, ο επίσης αντιπρόεδρος Ανδρόνικος Δαμιανού, το μέλος του δ.σ Φώτης Ηλία, ο πρώην αρχηγός της Αλκής, ο Νικόλας Μανώλη ο οποίος αγωνίζεται στην Ορμήδεια και το μέλος του δ.σ Πέτρος Θεοδοσίου».

-Γιατί κάποιος εξ αυτών που είχαν αναλάβει την πρωτοβουλία, δεν ανέλαβε και την προεδρία και το πράξατε εσείς;
«Ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν και εθελοντικά και οικονομικά, κάτι που κάνουν μέχρι στιγμής, αλλά δεν είχαν τόσο ελεύθερο χρόνο για να τρέξουν τα πράγματα. Όσοι είχαν προσεγγιστεί αρχικά, είπαν ότι θα είναι δίπλα στην προσπάθεια, θα βοηθήσουν οικονομικά αλλά δεν μπορούσαν να μπουν στο πόστο του προέδρου. Ένας εξ αυτών ήταν και ο τωρινός αναπληρωτής πρόεδρος, Ξενής Ξενή. Μας είπε ότι θα είναι δίπλα μας, αλλά δεν μπορεί να αναλάβει τη θέση του προέδρου διότι δεν γνωρίζει καλά το αντικείμενο. Στο τέλος της ημέρας με εμπιστεύτηκαν εμένα για να προχωρήσουμε».

-Ποιες ήταν οι αντιδράσεις που υπήρξαν αρχικά, θετικές κι αρνητικές;
«Η σωστή σειρά είναι μια ομάδα να έχει καταστατικό, να γίνει γενική συνέλευση, να εκλεγεί διοικητικό συμβούλιο και μετά να γίνει προγραμματισμός. Στην περίπτωση μας έγιναν διαφορετικά τα πράγματα, λόγω χρόνου. Έπρεπε να εγγραφεί το σωματείο, να γίνει το δ.σ, να βρούμε γήπεδο, ποδοσφαιριστές. Δεν είχαμε ούτε έναν. Δεν είμαστε ένα χωριό που έχει παίκτες από την κοινότητά του. Σιγά σιγά όμως τα καταφέραμε. Επειδή η Αλκή είναι ιστορία, η προσπάθεια αγκαλιάστηκε, τόσο από άλλες ομάδες αλλά κι οργανωμένα σύνολα. Να ευχαριστήσω τη Νέα Σαλαμίνα που μας έδωσε γήπεδο προπονήσεων, τον ΑΣΙΛ που μας παραχώρησε το γήπεδο του για να αγωνιζόμαστε, τους ανθρώπους της ΑΕΚ που στάθηκαν και στέκονται δίπλα μας, την Ανόρθωση, την Αγία Νάπα. Έχουμε πάρει βοήθεια από αρκετούς. Ακόμη κι από την Ορμήδεια, τον Αχυρώνα/Ονήσιλο. Για μας είναι μεγάλη επιτυχία». 

-Ποιες ήταν οι δυσκολίες που συναντήσατε;
«Ήταν πάρα πολλές. Ξεκινήσαμε επαφές με ποδοσφαιριστές, στην αρχή δεν ερχόταν κανένας λόγω του κακού παρελθόντος. Είχαμε πόλεμο κι από ομάδες του αγροτικού διότι μας έβλεπαν ανταγωνιστικά. Έπρεπε να ολοκληρώσουμε τη συμφωνία για την έδρα, να εγκριθεί το καταστατικό από τον έφορο σωματείων για να πάρουμε αριθμό μητρώου και να εγγραφούμε σε ομοσπονδία. Αποταθήκαμε σε ένα κοινό πρωτάθλημα ομοσπονδιών και δεν αποδέχθηκαν τη συμμετοχή μας. Μετά αποταθήκαμε σε άλλη ομοσπονδία, η οποία μας αγκάλιασε, είναι γνωστό ότι αγωνιζόμαστε στην ΠΟΑΛ (σ.σ Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αμμοχώστου Λάρνακας) και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό. Ακόμη και τότε μπήκαν κάποιοι να χαλάσουν την προσπάθεια μας. Ξέρουμε ονόματα και καταστάσεις, αλλά δεν θέλω να επεκταθώ. Σιγά σιγά, όταν ήρθαν οι πρώτοι ποδοσφαιριστές, εκεί που δυσκολευόμασταν μετά ήθελαν από μόνοι τους να έρθουν στην ομάδα μας. Αντιλαμβάνεστε ότι με αυτά τα ονόματα που ήρθαν, η αξία της ομάδας και το μπάτζετ δεν είναι ομάδας αγροτικού. Προτιμώ να μην αναφερθώ σε ποσά. Έπρεπε να εξευρεθούν οι οικονομικοί πόροι. Όταν ανέλαβα επίσημα την προεδρία, ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε. Ήξερα ότι οι άνθρωποι που ήταν δίπλα στο δ.σ θα συνεισφέρουν και μετά ξεκινήσαμε… σαν τους πωλητές, από πόρτα σε πόρτα».

-Έχουν εξασφαλιστεί οι οικονομικοί πόροι για να βγει η χρονιά;
«Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως ο προϋπολογισμός της φετινής σεζόν είναι εξασφαλισμένος. Οι ποδοσφαιριστές μας πληρώνονται στις 21-22 του μήνα. Κάποιοι είχαν τους ενδοιασμούς τους για τα ποσά, αντιδρούσαν και κάποιοι ακόμη αντιδρούν. Σου λέω με βεβαιότητα ότι η Αλκή θα κλείσει τη σεζόν με θετικό πρόσημο. Θα έχει πλεόνασμα. Ένα καλό… κομπόδεμα για του χρόνου. Φυσικά προτιμώ να μην έχω κομπόδεμα και να δω την ομάδα στην Επίλεκτη Κατηγορία. Το να ανέβουμε φέτος, είναι το… άλφα και το ωμέγα. Αν ανέβω φέτος κι όχι του χρόνου στην Επίλεκτη, δεν είναι ζημιά. Το να μην ανέβουμε φέτος, θα είναι. Θα υπάρξουν τριγμοί, πρόβλημα στη συσπείρωση των οπαδών και όσων πιστεύουν στην προσπάθεια μας».

-Ποιο ήταν το ποσό που χρειαζόταν αρχικά για να ξεκινήσετε;
«Δεν γινόταν να σκεφτόμαστε όπως οι ομάδες του αγροτικού, διότι είμαστε η Αλκή. Ναι μεν παίζουμε στο αγροτικό, αλλά δεν γινόταν να έχουμε στόχους όπως οι πλείστες ομάδες. Ακούστηκαν διάφορα ποσά, εγώ ευθύς εξαρχής είχαν μιλήσει για 95.000 ευρώ. Αρκετοί αντέδρασαν, κάποιοι ήθελαν να βάλω προσωπικές εγγυήσεις στην τράπεζα. Εγώ δεν είμαι πρόεδρος με κοστούμι, γραβάτα, πούρο και ακριβό αυτοκίνητο. Ούτε επιχειρηματίας. Είμαι ένας άνθρωπος που ζω και αναπνέω για την Αλκή, έχω τα όνειρά μου για την ομάδα και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα πετύχουμε τους στόχους μας. Πιστεύω ότι μπορεί να λειτουργήσει αυτό το πλάνο».

-Έχετε τη στήριξη παλιών παραγόντων; Υπάρχουν και νέα πρόσωπα που ενδιαφέρθηκαν;
«Και παλιούς και νέους. Έχουμε αρκετούς φίλους. Ο Άντης Λόππας μέσω του Alexander College είναι ο μέγας χορηγός της ομάδας, με τη διαφήμιση στο μπροστινό μέρος της φανέλας. Είναι κοντά μας οικονομικά, ηθικά και εξωδιοικητικά. Ήταν σκοπός μας να μην είναι πολλοί παλιοί στο διοικητικό συμβούλιο. Να αποκαλύψω κάτι. Υπάρχει άτομο που ενδιαφέρεται να εμπλακεί διοικητικά. Δεν είναι σωστό από φέτος από τη στιγμή που υπάρχει διοίκηση, αλλά από του χρόνου, με τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων».

-Πόσα διαρκείας έχετε διαθέσει;
«Πέραν των οκτακοσίων! Μιλάμε για μια ομάδα του αγροτικού, είναι πολύ σημαντικό. Θεωρώ ότι πάμε εξαιρετικά. Στο οικονομικό, στο αγωνιστικό και στο επικοινωνιακό. Για μας είναι πολύ σημαντικό κι αυτό. Το πρώτο βίντεο της Αλκής από τον πρώτο εντός έδρας αγώνα, είχε 56 χιλιάδες views. Ακόμη και στα στιγμιότυπα των εντός έδρας αγώνων μας, έχοντας κάνει μία συμφωνία για την προβολή τους, διαθέτουμε χορηγούς».

-Το γεγονός ότι οπαδοί διαφόρων ομάδων έχουν προμηθευτεί διαρκείας της Αλκής για να σας στηρίξουν, τι σημαίνει για σας; Τι σας έλεγαν;
«Είναι μεγάλη τιμή και κάποιες φορές είχα συγκινηθεί. Η Αλκή, όπως είναι για εμάς, είναι και για τους άλλους αγαπητή. Για μας είναι σίγουρα διαφορετική. Είναι σαν την δεύτερη μας μάνα. Κάτι άλλο που θέλω να πω. Η ιστορία δεν σβήνει, όμως προσπαθούμε να μην έχουμε κομματική εμπλοκή στα διοικητικά μας. Πιστεύω ότι το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να έχει σχέση με την πολιτική, εμείς προσπαθούμε να απεμπλακούμε».

-Η Αλκή ήταν μια ομάδα που ήταν ταυτισμένη με την Αριστερά.
«Μάλιστα. Δεν μπορώ όμως να αποτρέψω φιλάθλους ή άτομα του διοικητικού συμβουλίου να είναι δίπλα στην προσπάθεια μας λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Ο καθένας μπορεί να έχει τις δικές του, φτάνει να μην υπάρχουν ακρότητες. Αυτό δεν το θέλουμε».

-Ποιοι είναι οι στόχοι σας;
«Βάσει των τωρινών οικονομικών δεδομένων, η Αλκή μπορεί να έχει μια ομάδα μάξιμουμ μέχρι την τρίτη κατηγορία. Δεν μπορεί για πιο πάνω. Αν προσπαθήσει να κάνει κάτι περαιτέρω όσον αφορά το οικονομικό, θα υπάρξει πάλι πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Τώρα, αν κάποια χρονιά μπορεί να έχει ανταγωνιστική ομάδα και να έχει τη δυνατότητα να βγει ακόμη και στη δεύτερη κατηγορία χωρίς να κάνει… τρέλες, καλώς. Δεν μπορούμε να φτάσουμε στα μπάτζετ της β’ κατηγορίας, των 500 και 600 χιλιάδων ευρώ. Με τίποτα. Ο πιο σημαντικός στόχος που έχουμε αυτή τη στιγμή, είναι ένα κομμάτι γη για να έχουμε ένα γήπεδο για προπονήσεις. Νομίζω ότι το δικαιούμαστε. Σίγουρα έγιναν λάθη. Είχαμε και το χάσαμε. Χτυπήσαμε διάφορες πόρτες, αυτή η προσπάθεια δεν θα σταματήσει. Με ένα γήπεδο προπονήσεων, θα μπορέσουμε να έχουμε και ακαδημίες, μικρά παιδιά να προπονούνται».

-Επειδή η Αλκή κουβαλάει ένα βαρύ όνομα, αρκετοί ίσως να θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου να την δούμε ξανά στην πρώτη κατηγορία.
«Μόνο αν έρθει κάποιος άνθρωπος που θέλει να επενδύσει, αλλά θα πρέπει να μπουν ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος. Επίσης, η απόφαση θα πρέπει να παρθεί από τη γενική συνέλευση κι όχι από το διοικητικό συμβούλιο, για να έχει άποψη ο κόσμος και η ευθύνη να βαραίνει όλους».

-Πώς αισθανθήκατε όταν στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι σας, υπήρχε τόσος κόσμος στην εξέδρα;
«Ήταν σχεδόν γεμάτη. Δεν το περίμενα. Η εξέδρα χωράει 700 άτομα, εμείς είχαμε κοντά στους 600. Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα τους μισούς. Ήταν πολύ σημαντικό που είδαμε μικρά παιδιά, όμως υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα στον κόσμο μας. Έχουμε μικρά παιδιά και ηλικιωμένους. Από τα 18 ως τα 35, λόγω της κακής πορείας της Αλκής κι ότι έκλεισε δύο φορές, ο κόσμος έφυγε, υποστηρίζουν άλλες ομάδες. Υπάρχουν και κάποιοι που απογοητεύτηκαν».

-Είστε αλάνθαστοι στο πρωτάθλημα του αγροτικού. Θεωρείτε ότι θα επιτευχθεί εύκολα η άνοδος;
«Όλοι μας χρίζουν ως το πρώτο φαβορί, αλλά υπάρχουν καλές ομάδες. Τα Μανδριά, που έχουν πιο ψηλό μπάτζετ από εμάς, η Παρεκκλησιά. Η φάση των 32 και των 16, είναι αγώνας νοκ άουτ και μπορεί να συμβούν τα πάντα. Οφείλουμε να έχουμε το ανάλογο ρόστερ και να είμαστε προσεκτικοί για να τα καταφέρουμε. Οι ποδοσφαιριστές που επιλεγήκαν φέτος, είχε σκοπό να διατηρήσουμε ένα βασικό κορμό και του χρόνου. Ο στόχος είναι να ανέβουμε στην Επίλεκτη ΣΤΟΚ, να μείνουμε για κάποιο διάστημα και βλέπουμε».

-Να πιστέψω ότι δεν ονειρεύεστε να δείτε ξανά την Αλκή στην πρώτη κατηγορία;
«Δεν είμαι 18 ετών για να ονειρεύομαι. Δεν πιστεύω στον… Άγιο Βασίλη. Ήρθαν πολλοί Άγιοι Βασίληδες στην ομάδα, με σακούλες γεμάτες δώρα αλλά οι σακούλες ήταν τρύπιες και τα δώρα χάθηκαν. Μακάρι να συμβεί. Εγώ είμαι ρεαλιστής, δεν μπορώ να είμαι πρόεδρος της Αλκής πάνω από την τρίτη κατηγορία, με τις οικονομικές δυνατότητές μου. Αν έχει κάποιον που θέλει να επενδύσει τα χρήματά του και θέλει να τον βοηθήσω, πολύ ευχαρίστως».

-Μπορεί αυτή η προσπάθεια να σταθεί σε βάθος χρόνου και να μην καταρρεύσει όπως και οι προηγούμενες που υπήρξαν τα τελευταία χρόνια;
«Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι αν λειτουργούμε συνετά, συνεσταλμένα και βάζουμε τον πήχη μέχρι εκεί που φτάνουμε όπως κάνουμε τη δεδομένη στιγμή, δεν θα υπάρξει το οποιοδήποτε ρίσκο ή κίνδυνος. Φυσικά, το τι μέλλει γενέσθαι δεν μπορεί κανένας να το ξέρει. Εδώ βλέπουμε παραδοσιακά μεγάλες ομάδες να αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Αυτά είναι τεράστια καράβια κι εμείς μια βαρκούλα».

-Ποια άλλα προβλήματα αντιμετωπίσατε ή αντιμετωπίζετε;
«Αυτή τη στιγμή συνεδριάζουμε στο σωματείο του Προμηθέα. Το σωματείο της Αλκής ανήκει σε κάποιους μετόχους, σε εταιρεία. Ένας επιχειρηματίας έχει το μεγαλύτερο ποσοστό των μετοχών. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες κτιριακές εγκαταστάσεις για να συνεδριάζουμε εκεί. Ελπίζουμε να βρεθεί μια λύση για να επιστρέψουμε στο σωματείο μας».

-Πόσο χρόνο καταναλώνετε για χάρη της Αλκής;
«Πίστεψε με, υπάρχουν μέρες που πηγαίνω σπίτι μόνο για ύπνο».

-Γιατί… Αλκή;
«Είχα ζήσει και μεγαλώσει στη γειτονιά του Προδρόμου στη Λάρνακα. Ο αδελφός μου αγωνιζόταν στα δεύτερα της Αλκής, η οικογένειά μου την υποστήριζε αν και ο πατέρας μου δεν ήταν ποδοσφαιρόφιλος. Τότε βέβαια ήταν κομματικά τα πράγματα. Ήσουν αριστερός, θα ήσουν και Αλκαίος. Όταν είδα το πρώτο παιχνίδι στο παλιό ΓΣΖ, τότε υποστήριζα σταθερά την ομάδα».

-Θεωρείτε ότι ήταν λάθος, με την πάροδο των χρόνων, που η Αλκή δεν συμμετείχε στην ενοποίηση του Πεζοπορικού και της ΕΠΑ;
«Πρώτα απ’ όλα είμαι Σκαλιώτης! Δεν έχανα παιχνίδι του Πεζοπορικού στο μπάσκετ. Έπαιξα για λίγο ποδόσφαιρο, στα τσικό της ΕΠΑ. Θυμάμαι όταν ανακοινώθηκε η ενοποίηση, ήμουν παρών και είχα θέσει ερώτηση αν είχε γίνει πρόταση και στην Αλκή για να ενοποιηθούν και οι τρεις ομάδες. Μου απάντησαν τότε ότι ήταν πολύ πιο δύσκολο να γίνει ενοποίηση τριών ομάδων. Ήταν πιο εύκολο πιστεύω να γίνει το 1994 παρά αργότερα, όταν υπήρχε ήδη η ΑΕΚ. Αν ήταν μαζί ο Πεζοπορικός, η ΕΠΑ και η Αλκή, θα ήταν πιο εύκολο. Σαν Μάριος, δεν θα είχα πρόβλημα τότε. Να έβλεπα μια ομάδα της πόλης που να πρωταγωνιστεί. Τώρα βέβαια είναι πολύ πιο δύσκολο».

-Πώς βλέπετε το κυπριακό ποδόσφαιρο γενικότερα;
«Στην Ευρώπη έχουμε κάνει τεράστια βήματα προόδου σαν σύλλογοι, αλλά η Εθνική μας κάνει βήματα προς τα πίσω. Να πιστώσουμε τον Σωφρόνη που μόλις ανέλαβε, αλλά κάτι πάει λάθος. Δεν δίνονται κίνητρα και ευκαιρίες στον Κύπριο ποδοσφαιριστή να ανελιχθεί. Έως ότου δεν βάζουμε υποχρεωτική συμμετοχή Κυπρίων, δεν θα μπορέσει να ανελιχθεί».

-Ποια η άποψή σας για το πρωτάθλημα της α’ κατηγορίας;
«Φέτος είναι πιο ανταγωνιστικό, γιατί ήρθε από την εξωτερική η Πάφος FC. Μέχρι τώρα πάλευε κυρίως για την Ευρώπη, με τα υφιστάμενα δεδομένα όμως είναι το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Αν κερδίσει τα δύο ντέρμπι που έχει μπροστά της, θα είναι… γκράντε φαβορί. Δεν μπορείς όμως να ξεγράψεις το ΑΠΟΕΛ, την Ομόνοια, τον Άρη ή την ΑΕΚ. Για μένα είναι λυπηρό η θέση που βρίσκεται η Ανόρθωση. Είναι ένα ιστορικό σωματείο και με στενοχωρεί».