α μαχητικά του Ισραήλ που απογειώθηκαν εχθές αργά το απόγευμα από βάσεις στα Νότια της χώρας χτύπησαν και πάλι συριακά εδάφη όπως και πριν από δύο ημέρες.
Το Ισραήλ που έχει βάλει «φωτιά» στα διπλωματικά και στρατιωτικά επιτελεία τόσο του Ιράν όσο και των ΗΠΑ με τις κινήσεις του και το «κρυφτό» αναφορικά με την επικείμενη επίθεση – απάντηση στην Τεχεράνη, ξεδιπλώνει και πάλι ένα κλιμακωτό σχέδιο στα πεδία.
Το σχέδιο του Ισραήλ σήμερα φαίνεται να είναι να «ξεδοντιαστεί» όλο το δίκτυο του Ιράν σε χώρες με τις οποίες η Τεχεράνη έχει χτίσει τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια αγαστές σχέσεις και συμμαχίες. Η Συρία του Άσαντ, αλλά και του Πούτιν, είναι δεδομένα μία από αυτές. Οι βάσεις της Τεχεράνης και συγκεκριμένα αυτές που οι Φρουροί της Επανάστασης μαζί με στελέχη της Χεζμπολάχ έχουν στήσει εντός της Συρίας είναι αρκετές – μεγάλες και το σημαντικότερο κομβικής σημασίας για τον εφοδιασμό με χρήματα και όπλα της σιιτικής οργάνωσης στον Λίβανο. Χτυπώντας αυτά τα σημεία το Ισραήλ παράλληλα εξουδετερώνει και συστήματα τα οποία το Ιράν την περασμένη Τρίτη φαίνεται να ενεργοποίησε προκειμένου να χτυπηθεί με βαλλιστικούς πυραύλους η ισραηλινή επικράτεια από κοντινότερη απόσταση έστω κι αν αυτό αποκάλυψε τις θέσεις των πυραύλων.
Εχθές ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, κάνοντας χρήση του Συνταγματικού του δικαιώματος απαγόρευσε στον υπουργό Άμυνάς του, να φύγει για τις ΗΠΑ εάν δεν ψηφίσει την πρόταση που ο Νετανιάχου προτάσσει. Για τον Γκάλαντ άλλωστε, φαίνεται πως κλήθηκε εσπευσμένα στο Τελ Αβίβ, και το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο. Ανάμεσα στα όσα συζητήθηκαν φαίνεται να ήταν η στάση του κυβερνητικού εταίρου αλλά όχι και κομματικά ομόσταυλου Γκάλαντ όλο το τελευταίο διάστημα και για την ακρίβεια από τις αλυσιδωτές εκρήξεις βομβητών και μετά.
Ο υπουργός Άμυνας που πριν από έναν μήνα έφτασε πολύ κοντά στο να αποπεμφθεί και να αντικατασταθεί στην Κυβέρνηση Συνασπισμού, σήμερα φαίνεται πως έχει κερδίσει περισσότερα από όσα ο «Μπίμπι» μπορεί να διαχειριστεί ειδικά στο στρατιωτικό επιτελείο της χώρας. Την ίδια στιγμή υπάρχουν έντονοι «ψίθυροι» πως ο Γκάλαντ έχει συνταχθεί ανοιχτά με τις προτάσεις των ΗΠΑ πως σήμερα δεν είναι καλή συγκυρία για νέα κλιμάκωση και ολοκληρωτικό πόλεμο με την Τεχεράνη. Ο Νετανιάχου που δεδομένα πιέζεται προς την κατεύθυνση της εξαφάνισης του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης δεν έχει την πολυτέλεια να αποπέμψει έναν ξεκάθαρα επιτυχημένο και με μεγάλο εκτόπισμα δημοφιλίας υπουργό του.
Τελικώς την απόφαση θα την πάρει ο Νετανιάχου όπως έχει συμβεί εκατοντάδες φορές τον τελευταίο χρόνο. Αυτό που δεν θέλει ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι να μην υπάρχει δίπλα του στην ευθύνη ένα ανάλογο διαμέτρημα καθώς οι ακροδεξιοί, εθνικιστές εταίροι του θεωρούνται από την κοινωνία αναλώσιμοι και έχουν «κάψει» τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος τον οποίο επί μήνες υπηρέτησαν στην αρχή ειδικά της κρίσης.
