Ο Φαμπιάνο παραχώρησε συνέντευξη στο ΟΜΟΝΟΙΑ TV και μίλησε για την πορεία του στην ομάδα, τις κορυφαίες στιγμές στον σύλλογο και το ποδοσφαιρικό του μέλλον σε μια κατάθεση ψυχής για την αγαπημένη του… Ομόνοια.

Αναλυτικά:

Για την πορεία του στην ομάδα μέχρι τώρα: «Νιώθω προνομιούχος που βρίσκομαι εδώ, είμαι χαρούμενος και εγώ και η οικογένεια. Όταν ήρθα Κύπρο και κατάλαβα τι είναι η Ομόνοια, ένιωσα…ένα με αυτή την ομάδα. Ήξερα ότι ερχόταν μια μεγάλη ευκαιρία στη ζωή μου όταν ήρθε η πρόταση από την Ομόνοια. Μέρα με τη μέρα, βδομάδα παρά βδομάδα ένιωθα και πιο χαρούμενος εδώ».

Για τον μέχρι πρότινος προπονητή του: «Πάντα θα είμαι ευγνώμων στον Ανδρέα Λουγκρίδη, με βοήθησε πάρα πολύ από την πρώτη ημέρα».

Για την ζωή στην Κύπρο: «Σε όλα τα κλαμπ που αγωνίστηκα δούλευα σκληρά και γι’ αυτό έμενα καιρό. Η Κύπρος είναι η χώρα που ένιωσα να προσαρμόζομαι καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα δούλεψα».

Για τις επιτυχίες του με την Ομόνοια: «Το 2020 ήταν μια στιγμή μεγάλης χαράς για μένα. Από εκείνη τη στιγμή κερδίσαμε πρωταθλήματα, προκρίσεις. Ήταν η ιδανική στιγμή να προσφέρουμε χαρά στον κόσμο. Είναι σημαντικό να πούμε ότι δεν είναι μόνο ο Φαμπιάνο, είναι ομαδική δουλειά, η Ομόνοια είναι φτιαγμένη από όλους».

Για την πρόκριση για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκούς ομίλους: «Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι στο παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα, ήταν η πρώτη φορά που η Ομόνοια έμπαινε σε Ευρωπαϊκό όμιλο, τους έβλεπα όλους να έρχονται πάνω μου, το Γιαν, το Λανγκ και δεν ήξερα τι είχε γίνει».

Για το εάν είχε προτάσεις από άλλες ομάδες: «Υπήρξε ενδιαφέρον από άλλες Κυπριακές ομάδες αυτά τα πέντε χρόνια που είμαι εδώ. Ξεκάθαρα όμως στο μυαλό μου ο δρόμος μου πάντα είναι στην Ομόνοια».

Για το πότε θα…βάλει τέλος στην καριέρα του: «Δεν σκέφτομαι το τέλος της καριέρας μου έχω ακόμη πολλά να προσφέρω. Ευχαριστώ τον πρόεδρο και όλο το προσωπικό για την εμπιστοσύνη. Προς το παρόν θα είμαι μέχρι τα 38 αλλά γιατί όχι και περισσότερο».

Καταληκτικό σχόλιο και μήνυμα: «Αυτή την ομάδα την αγαπώ και είμαι ερωτευμένος με την Ομόνοια, να ευχαριστήσω όλους τους προπονητές μου, το πρόεδρο τους, τους οπαδούς και την οικογένεια μου που με βοήθησε να είμαι εδώ και είμαι ευγνώμων. Κλείνω με μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους. Η Ομόνοια δεν είναι η ομάδα μου, αλλά η οικογένεια μου».