Η τελευταία διακοπή του πρωταθλήματος έκανε ενδεχομένως… ζημιά. Στο διάστημα δύο βδομάδων είχε δημιουργηθεί ένας υπέρμετρος ενθουσιασμός στις τάξεις του κόσμου της ΑΕΚ για το ντέρμπι με το ΑΠΟΕΛ, που το ματς αυτό ταυτίστηκε ακόμη και με την κατάκτηση του τίτλου.
Λανθασμένα; Με μια ψυχρή ματιά, ο καθένας θα μπορούσε να πει «ναι». Με οποιαδήποτε άλλη, η απάντηση είναι «όχι». Είναι τόσο μεγάλη η δίψα για ένα πρωτάθλημα, που ενίοτε δεν επιτρέπει τη σωστή διαχείριση των συναισθημάτων. Για κάποιους λοιπόν λανθασμένα, για άλλους (και για μένα προσωπικά) δικαιολογημένα.
Η ήττα ωστόσο, όπως ήταν φυσιολογικό σίγησε τον ενθουσιασμό. Κάποιος απογοητεύτηκε, άλλος ξενέρωσε, ο δίπλα στεναχωρήθηκε, ο παραδίπλα έκλαψε. Ο ενθουσιασμός ωστόσο, πάει κι έρχεται. Με μια ήττα… limit down, με μια νίκη limit up.
Τώρα βέβαια, ενδεχομένως να υπάρχει μία μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση. Δεν είναι κακό. Το σημαντικό δεν είναι αν σίγησε ή αν χάθηκε ο ενθουσιασμός, αλλά να διατηρηθεί η δίψα για το πρωτάθλημα. Προφανώς τα συναισθήματα δεν αλλάζουν με το πάτημα ενός κουμπιού. Χρειάζεται χρόνος και αποτελέσματα. Μια νίκη το Σάββατο επί της Πάφος FC, για αλλάξει λίγο το κλίμα και προπαντός, να διατηρήσει την ελπίδα.
Μα πάνω απ’ όλα, να κρατήσει τη δίψα γι’ αυτό που επιθυμούν όλοι στη Λάρνακα να γίνει πραγματικότητα. Να χάσεις δικαιούσαι, να τα παρατήσεις όχι!
Ανδρέας Βεντούρης
