Σπάνια οι τερματοφύλακες απολαμβάνουν μεγάλη δόξα στο ποδόσφαιρο, καθώς είναι αυτοί που εμποδίζουν την επίτευξη τερμάτων. Ο Λεβ Γιασίν όμως κατάφερε να γίνει πιο… διάσημος από τους επιθετικούς της εποχής του, καθώς αναδείχτηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας όλων των εποχών.

Και όχι άδικα, καθώς απέκρουσε στην καριέρα του 151 πέναλτι, ενώ κράτησε απαραβίαστη την εστία του στα 480 από τα 812 παιχνίδια που αγωνίστηκε.

Ο Γιασίν πέθανε σαν σήμερα 20 Μαρτίου το 1990 σε ηλικία 60 ετών, από επιπλοκές σε χειρουργική επέμβαση στο πόδι. Το 1986 ένας τραυματισμός στο γόνατο είχε ως αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του ενός του ποδιού και τέσσερα χρόνια αργότερα έφυγε από τη ζωή.

Ο Γιασίν γεννήθηκε στη Μόσχα σε οικογένεια βιομηχανικών εργατών το 1929 και μόλις 12 ετών, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να δουλεύει ως βοηθός σε εργαστήριο μετάλλου. Η αθλητική του καριέρα ξεκίνησε όταν έπαιζε ως τερματοφύλακας χόκεϊ επί πάγου στην ομάδα του εργοστασίου, κερδίζοντας μάλιστα και ένα πρωτάθλημα. Στα 17 έπρεπε να αντικαταστήσει τον τερματοφύλακα της ομάδας ποδοσφαίρου, κάνοντας τα πρώτα του βήματα στο άθλημα.

Το 1949 προσχώρησε στην ομάδα Ντιναμό Μόσχας που σχετίζεται με το σοβιετικό υπουργείο αστυνομίας και ασφάλειας, στην οποία συνέχισε σε ολόκληρη την καριέρα του. Αρχικά ήταν αναπληρωματικός και παρέμεινε στον πάγκο για περίπου τέσσερα χρόνια και η απογοήτευση του ήταν μεγάλη σε σημείο που σκόπευε να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο προτιμώντας το χόκεϊ.

Το 1953 ο τραυματισμός του βασικού τερματοφύλακα της ομάδας του έδωσε την ευκαιρία να δείξει την αξία του, κερδίζοντας 5 πρωταθλήματα Σοβιετικής Ένωσης και τρία Κύπελλα. Στη Ντιναμό απέδειξε το εκπληκτικό ταλέντο του και αυτό τον οδήγησε στην εθνική όπου από εκεί τον έμαθε και ο υπόλοιπος κόσμος.

Ο Γιασίν συνήθιζε να αγωνίζεται με μαύρη εμφάνιση και μαύρα γάντια. Από το γεγονός αυτό του έδωσαν παρατσούκλια όπως μαύρη αράχνη, μαύρο χταπόδι, μαύρος πάνθηρας, με τα πρώτο να τον ακολουθεί.

Το ντεμπούτο του με την εθνική της ΕΣΣΔ το έκανε το 1954. Το 1956 κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το χρυσό μετάλλιο δεχόμενος, δύο γκολ σε πέντε αγώνες και το 1960 κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

https://www.youtube.com/watch?v=8VPJoXT4tmU

Σαν μέλος της ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης πήρε μέρος στις διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958, 1962 και 1966. Το 1970 ταξίδεψε στις ΗΠΑ για το Παγκόσμιο Κύπελλο, όμως ήταν 40 ετών και ο ρόλος του ήταν πιο πολύ αυτός του βοηθού προπονητή παρά του παίκτη. Συνολικά συμμετείχε σε 13 αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου και δέχθηκε 17 γκολ (4 παιχνίδια χωρίς να δεχτεί γκολ). Κλείνοντας την διεθνή του σταδιοδρομία είχε 78 συμμετοχές έχοντας δεχτεί 70 τέρματα.

Αν και ήταν ιδιαιτέρα αθλητικός όταν ρωτήθηκε για το μυστικό της επιτυχίας του δήλωσε: «Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες».

Διακρίσεις του Γιασίν

  • Το 1963 αναδείχτηκε Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς.
  • Τρεις φορές αναδείχτηκε καλύτερος τερματοφύλακας της ΕΣΣΔ (1960,1963,1966).
  • Το 1967 του απονεμήθηκε το Τάγμα του Λένιν.
  • Το 1986 του απονεμήθηκε το Αργυρό Ολυμπιακό Τάγμα.
  • Το 1988 έβαλε το χρυσό Τάγμα της FIFA για την Αρετή (1988)
  • Το 1989 του απονεμήθηκε το χρυσό μετάλλιο «του σφυριού και του δρεπανιού» του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργατιάς μαζί με το Τάγμα του Λένιν (ισάξιο με το στρατιωτικό βραβείο «Ήρωας της ΕΣΣΔ»).
  • Το 2000 η FIFA τον ανακήρυξε σε «Τερματοφύλακα του 20ού Αιώνα», μια τιμή που αναγνώρισαν και οι αντίπαλοί του.
  • Το 2003 επελέγη από την Ρωσική Ποδοσφαιρική Ένωση ως ο «χρυσός παίκτης» της χώρας για τον εορτασμό των 50 χρόνων της UEFA.
  • Το 2011 ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας που έγινε μέλος και από τα 15 πρώτα μέλη που εισήχθησαν στην Αίθουσα Φήμης του Ποδοσφαίρου (Hall of Fame) στην Πατσούκα.
  • Η EA Sports εγκαθίδρυσε το βραβείο Λεβ Γιασίν για τον καλύτερο τερματοφύλακα σε κάθε τελική διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.