Η νίκη επί της ΑΕΛ στη Λεμεσό πιστοποιεί και με…σφραγίδα τη δυναμική και την ποιότητα της φετινής Ανόρθωσης. Η ομάδα της Αμμοχώστου πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και πέτυχε το στόχο της που την ανέβασε μόνη πρώτη στη βαθμολογία.
Στην 6η αγωνιστική μπορεί να μη λέει πολλά πράγματα, αλλά προσφέρει χρόνο, μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ταυτόχρονα την πιστεύει ακόμη περισσότερο ο κόσμος της.
Μπορεί να μην ήταν στον πάγκο ο προπονητής της, αλλά ήταν άψογο το πλάνο του «χτυπώντας» την ΑΕΛ με ταχύτητα στην κόντρα. Έχοντας σε πολύ καλή βραδιά το ισπανικό δίδυμο, Γκερέρο και Καστέλ, αλλά και τον Τσίκο που ταλαιπώρησε πολύ την αντίπαλη άμυνα, ήταν απειλητική και κατάφερε να πάρει ένα ισχυρό προβάδισμα στο πρώτο ημίχρονο.
Σωστά ο Όσκαρ Σουάρεθ μίλησε για την κακή διαχείριση στο β’ ημίχρονο κι αυτό δείχνει και τη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης του τεχνικού τιμ. Υπάρχουν θέματα που χρήζουν βελτίωσης, ωστόσο η γενική εικόνα βαρύνει πολύ περισσότερο προς τα θετικά.
Κακά τα ψέματα, δεν είναι πολλοί αυτοί που θα περίμεναν ότι η Ανόρθωση θα φιγουράρει στην κορυφή με το πέρας της 6ης αγωνιστικής. Ο δρόμος παραμένει μακρύς, ωστόσο δημιουργεί ευοίωνες προοπτικές για τη συνέχεια.
Μελανό σημείο φυσικά του αγώνα ο τραυματισμός του Γκερέρο κι αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις (κάταγμα κλείδας στον ώμο), η Ανόρθωση θα χάσει τον κορυφαίο της παίκτη για μερικές βδομάδες. Τραυματίας αποχώρησε και ο Καστέλ και η κατάστασή του θα εκτιμηθεί προσεχώς.
Ανδρέας Βεντούρης
