Η Ανόρθωση έχει αδυναμίες σε όλες τις γραμμές, η μεγαλύτερη ωστόσο αφορούσε την επιθετική. Το πρόβλημα στη γραμμή κρούσης…έβγαζε μάτια κι αντικατοπτρίζεται άλλωστε και μέσω των αριθμών αλλά κι όχι μόνο.
Η ομάδα της Αμμοχώστου φρόντισε να ενισχυθεί τον Ιανουάριο με όσες κινήσεις μπορούσε, δηλαδή τέσσερεις, ρίχνοντας το βάρος στην ενίσχυση της επίθεσης –και σωστά έπραξε. Ναι μεν υπήρχαν οι σκέψεις για κεντρικό αμυντικό, αλλά με όσους διαθέτει στο υφιστάμενο ρόστερ, μπορεί να βγάλει τη χρονιά. Επιθετικά ωστόσο δεν είχε ούτε λύσεις, ούτε ποιότητα.
Πήρε αρχικά τον Τεχέρα για τη μεσαία γραμμή ο οποίος δείχνει καλά στοιχεία. Στη συνέχεια, πρόσθεσε στην επίθεση τον Αντονίν Κορτές, τον Σάμουελ Μραζ και τον Μιγκέλ Άνχελ Γκερέρο. Ο πρώτος, ο οποίος ήδη έχει αγωνιστεί σε δύο παιχνίδια αλλά κι ο δεύτερος, είναι καθαροί σέντερ φορ, ενώ ο τελευταίος είναι περισσότερο περιφερειακός. Μπορεί δηλαδή να αγωνιστεί σαν δεύτερος επιθετικός, έχοντας έναν πιο ελεύθερο ρόλο.
Με τρεις νέες προσθήκες στην επίθεση, στην Ανόρθωση ευελπιστούν ότι θα αλλάξει η εικόνα της ομάδας σ’ αυτό το κομμάτι προς το καλύτερο. Τα πάντα βεβαίως αποδεικνύονται στο γήπεδο. Κλισέ μεν, η πραγματικότητα δε…
Ανδρέας Βεντούρης
