Συνταρακτικές μαρτυρίες, οργισμένες αντιδράσεις, αλλά και ικανοποίηση για την ανταπόκριση της πολιτείας, έστω και 48 χρόνια μετά, για την απόφαση για στήριξη των ανθρώπων οι οποίοι βασανίστηκαν το 1974.
Οι μαρτυρίες που ακούστηκαν στη Βουλή είναι ανατριχιαστικές γι’ αυτό σταχυολογήσαμε και σας παρουσιάζουμε τις πιο συγκλονιστικές:
Ο πατήρ Θεόκλητος Κυριάκου, αιχμάλωτος του 1974,αναφέρθηκε στο δράμα γυναικών οι οποίες βιάστηκαν και οι οποίες για χρόνια στηρίζονταν οικονομικά από την Αρχιεπισκοπή, χωρίς ποτέ κανείς να μάθει οτιδήποτε.
Ο Γιώργος Γρουτίδης Πρόεδρος της Οργάνωσης Αναπήρων Πολέμου αναφέρθηκε στην περίπτωση παιδιού 13 χρονών το 1974, το οποίο βιάστηκε και στην συνέχεια δολοφονήθηκε μπροστά του, ο πατέρας του.
Επίσης ακούστηκαν οι περιπτώσεις δεκάδων γυναικών, οι οποίες βιάστηκαν και για δεκαετίες ζουν με ψυχοφάρμακα και χωρίς να αποκαλύπτουν το δράμα τους.
Ακόμη υπάρχει η περίπτωση ατόμου το οποίο τυφλώθηκε από τα βασανιστήρια και τώρα ζητά βοήθεια για να βάλει τρία δόντια ώστε να μπορεί να τρώει.

Η δήλωση του Γιώργου Γρουτίδη τα λέει όλα: «έχουμε τεράστιο παράπονο, γιατί οι αξιωματούχοι και λειτουργοί δεν καταλαβαίνουν ότι οι καρέκλες που κάθονται στηρίζονται στο δικό μας αίμα».
Το θετικό από την συνεδρία ήταν η δέσμευση εκπροσώπου του Υπουργείου Εργασίας ότι έστω και αργά θα στηριχθούν όλοι οι παθόντες του 1974, ακόμη και οι άγνωστες γυναίκες, με κάθε διακριτικότητα. Στον κατάλογο των ατόμων τα οποία θα τυγχάνουν στήριξης θα ενταχθούν και οι αντιστασιακοί.
Σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό, το 1974 καταγράφηκαν 2,467 αιχμάλωτοι από ηλικίας 14 έως 74 ετών. Σήμερα βρίσκονται στην ζωή μόνο 845 άτομα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση παραχωρεί σήμερα εφάπαξ επίδομα 2 χιλιάδων ευρώ το χρόνο στους παθόντες, δηλαδή 600 ευρώ λιγότερα από ότι ήταν η αρχική δέσμευση.
Κάθε κράτος οφείλει να σέβεται τους ήρωες του. Και ας μην ξεχνάμε ότι αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο δεν είναι επαίτες αλλά διέσωσαν και το 63% του εδάφους της πατρίδας μας…

Αντρέας Καλλινίκου