Μόλις την περασμένη Τετάρτη, είχα γράψει πως ο Χοσέ Λουΐς Όλτρα «πρόσφερε» ένα ωραίο ρεπορτάζ της ομάδας του στη συνέντευξη Τύπου πριν από το παιχνίδι με την Παρτίζαν. Ο Ισπανός προπονητής έπραξε το ίδιο-κι ακόμη καλύτερα-αμέσως μετά τον αγώνα!
Σπανιότατα μετά από μία μεγάλη νίκη ακούς τέτοια ανάλυση. Ο Όλτρα δεν κρύφτηκε, είπε την αλήθεια για την εικόνα της ΑΕΚ, μιλώντας με απόλυτη ειλικρίνεια κι ομολογώ ότι σ’ αυτό το κομμάτι τουλάχιστον, κερδίζει τις εντυπώσεις.
Όντως, η ΑΕΚ δεν ήταν καλή στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο… δεν βλεπόταν. Πολλά λάθη, μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, μηδέν δημιουργία είτε από τον κεντρικό διάδρομο είτε από τα άκρα.
Η αντίπαλος επιτίθετο συνήθως από την δεξιά της πλευρά, καθώς ο Άνχελ Γκαρσία αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα από τον Ντιαμπατέ. Ήταν εξαιρετικά σημαντικό όμως που κατάφερε να ισοφαρίσει και να πάει στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα χωρίς να βρίσκεται πίσω στο σκορ.
Η ΑΕΚ άλλαξε επιθετικά κυρίως λόγω Μπρούνο Γκάμα και Άλτμαν. Αυτοί οι δύο ποδοσφαιριστές έδωσαν ενέργεια, περισσότερη κίνηση και το… απρόβλεπτο. Δημιούργησαν ρήγματα και προβλήματα στην άμυνα των Σέρβων, έδωσαν μεγαλύτερη φαντασία στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και συνέβαλαν σημαντικά στην αλλαγή εικόνας, καθώς επίσης και το ανέβασμα του Φαράζ.
Η ΑΕΚ οφείλει να κρατήσει… τα πάντα. Το διάστημα που δεν ήταν καλή για να δει τι πήγε λάθος και να το διορθώσει, αλλά και το διάστημα που παρουσιάστηκε ανεβασμένη και να επενδύσει σ’ αυτό. Βλέποντας (και) την άλλη όψη του νομίσματος, είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι κατάφερε να νικήσει, χωρίς να φτάσει σε ψηλά επίπεδα απόδοσης!
Ο Όλτρα με τις δηλώσεις του είχε αντικατοπτρίσει την εικόνα της ομάδας του, αλλά ταυτοχρόνως έδειξε και το δρόμο για το τι χρειάζεται προκειμένου το αεροπλάνο της επιστροφής από το Βελιγράδι να περιλαμβάνει και την πρόκριση!
Υ.Γ. Ο κόσμος έπαιξε τεράστιο ρόλο στο ματς. Το ζητούμενο είναι ένα και μοναδικό: αυτά τα δύο παιχνίδια με Μίντζιλαντ και Παρτίζαν να μην αποτελούν την εξαίρεση, αλλά την αρχή για μία πραγματικά… καυτή «Αρένα».
Ανδρέας Βεντούρης
