Προφανώς θα ήταν αφελές εκ μέρους μου να οδηγηθώ από το πρώτο κιόλας επίσημο παιχνίδι στο συμπέρασμα πως ο Χοσέ Λουΐς Όλτρα είναι καλός (ή άσχετος, όπως το πάρει κανείς) προπονητής.
Για ένα τέτοιο συμπέρασμα θα πρέπει ασφαλώς να αφήνεις το χρόνο να στο… προσφέρει. Οφείλω ωστόσο να ομολογήσω-και να καταγράψω-πως σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δίνω τα δικά μου «credits» στον Ισπανό τεχνικό.
Το πρώτο: η επιλογή του να χρησιμοποιήσει ως βασικό στον αγώνα στη Δανία τον Βίκτορ Ολατούντζι. Προσέξτε: δεν κρίνω την απόδοση του Νιγηριανού, ούτε αν δικαίωσε ή όχι τον προπονητή του. Καταγράφω ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ του Όλτρα, με την οποία αφενός έδειξε ότι δεν… κολλάει σε ονόματα ή βιογραφικά κι αφετέρου, έστειλε το μήνυμα στους παίκτες του πως είναι δίκαιος και δεν θα διστάσει να επιβραβεύσει αυτόν που είναι κοντά στα «θέλω» του.
Δύσκολα, για να προσθέσω και να το προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα, θα περίμενε κανείς στην αρχή της προετοιμασίας, ότι ο Χριστοφόρου θα ήταν ο βασικός δεξιός μπακ στην «MCH Arena» κι όχι ο Ροσάλες. Βεβαίως, όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Εάν το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό, προφανώς νόμισμα θα ήταν γυρισμένο στη μεριά της κριτικής. Κάτι που-καλώς ή κακώς-ισχύει και για τις επιλογές του στον επαναληπτικό.
Το δεύτερο: οι δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα ήταν «to the point». Θα μπορούσε να σταθεί στο αποτέλεσμα, το οποίο ασφαλώς ήταν θετικό, αλλά δεν το έπραξε. Εξέφρασε μεν την ικανοποίησή του για το 1-1, αλλά δεν κρύφτηκε για την απόδοση του πρώτου ημιχρόνου, τονίζοντας ότι δεν του άρεσε απολύτως τίποτα από την εμφάνιση της ΑΕΚ σ’ αυτό το διάστημα, ενώ αποκάλυψε και το τι είπε στους ποδοσφαιριστές του στα αποδυτήρια.
Εάν η περίπτωση Όλτρα ήταν εξαρχής ενδιαφέρουσα, θεωρώ πως μετά το πρώτο ματς στη Δανία έγινε ακόμη περισσότερο, ως προς το τι διαφορετικό μπορεί να δώσει στην ΑΕΚ τόσο στο αγωνιστικό, όσο και στο κομμάτι της νοοτροπίας.
Όπως επίσης, τεράστιο ενδιαφέρον συγκεντρώνει το πώς θα διαχειριστεί τον αγώνα (και το αποτέλεσμα) της Δανίας, ενόψει της ρεβάνς στη Λάρνακα την ερχόμενη Τρίτη…
Ανδρέας Βεντούρης
