Πρωί πρωί, χτυπάει το τηλέφωνο. Το ρολόι δείχνει 08:30. «Να χαρώ ή να κλάψω;», ακούω από την άλλη πλευρά. Προφανώς δεν μπορείς δα να ‘σαι στεναχωρημένος που προκρίθηκες, αλλά την πρόκριση, επί ενός θεωρητικά κατώτερου αντιπάλου, με δύο ισοπαλίες στο ενενήντα φεύγα και στα δύο ματς, με τον τρόπο που επετεύχθη, δεν μπορείς να τη χαρείς στον απόλυτο βαθμό.
Η ΑΕΚ πέτυχε το… αυτονόητο με χίλια ζόρια. Τα παιδαριώδη λάθη στο τέλος, η επιπολαιότητα αλλά και η νοοτροπία που επέδειξε στο ματς, μόνο προβληματισμό δημιουργούν κι αντί να υπάρχει το αίσθημα της ικανοποίησης, αυτό που αισθάνονται άπαντες είναι περισσότερο ανακούφιση.
Πάλι καλά που απέφυγε το… μοιραίο, διότι σε μία τέτοια περίπτωση, οι εξελίξεις θα ήταν αλυσιδωτές και το αφήνουμε ως εδώ. Ένας τέτοιος αποκλεισμός θα δημιουργούσε ακόμη και τον κίνδυνο να καταστρέψει μια ολόκληρη σεζόν.
Η ΑΕΚ κρατάει την πρόκριση, αλλά έδειξε ότι έχει ακόμη αρκετά θέματα να λύσει. Πιο πάνω έκανα λόγο για επιπολαιότητα και νοοτροπία: ενώ κατάφερε να ανοίξει το σκορ, αντί να επιδιώξει να… δαγκώσει την αντίπαλό της στο δεύτερο ημίχρονο και να «κλειδώσει» την πρόκριση με ένα δεύτερο γκολ, αρκετοί ποδοσφαιριστές της παρουσίασαν συμπτώματα επιπολαιότητας (κυρίως στις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν για να σκοράρουν), με αποτέλεσμα να παίξει με τη φωτιά, μόνο που για καλή της τύχη, δεν κάηκε –ας είναι καλά ο Τόμοβιτς.
Δεν ήταν λίγες οι φορές, θεωρώ, που πήγα αντίθετα στο ρέμα για τις επιλογές του Νταβίντ Καταλά, έχω ωστόσο την άποψη ότι το ματς με την ΠΑΕΕΚ κατέδειξε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, την πίεση και το άγχος που τον διακατέχει ένεκα των αποτυχιών που προηγήθηκαν.
Το γεγονός ότι επέλεξε να βάλει στον αγώνα τους Μάμα και Ροσάλες αντί των Φαράζ και Νταρμπισάιαρ, ενώ απέμεινε ένα εικοσάλεπτο γεμάτο με τις καθυστερήσεις, ουσιαστικά ήταν μία κίνηση προς το «να κρατήσουμε το 1-0» παρά «πάμε να πετύχουμε και δεύτερο». Όπως το βλέπει ο καθένας, είτε πρόκειται για οπαδό είτε για δημοσιογράφο, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να το αντιληφθεί μέσα στο ίδιο το παιχνίδι ο κάθε ποδοσφαιριστής –είτε της ΑΕΚ, είτε αντίπαλος. Ο τρόπος με τον οποίο επετεύχθη η πρόκριση δεν βοήθησε στο να απομακρυνθεί το σύννεφο της μουρμούρας.
Ασφαλέστατα είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι εξασφάλισε το εισιτήριο για την επόμενη φάση, όμως πλέον η ΑΕΚ μπαίνει σε μία σειρά αγώνων που θα κληθεί να αποδείξει τι πραγματικά μπορεί να πετύχει. Το τέλος στο Μακάρειο ήταν καλό, αλλά δεν είναι όλα καλά στις τάξεις της κι οφείλει άμεσα να βελτιωθεί, εάν θέλει να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει.
Ανδρέας Βεντούρης
