Διάβαζα τις δηλώσεις-τοποθετήσεις των παρευρισκόμενων προέδρων και άλλων αξιωματούχων στην τελευταία συνέλευση της ΚΟΠ και προσπαθούσα να δω και να καταλάβω, αν υπάρχουν έστω και δύο απόψεις (βλέπε για τη διαιτησία) που να συμφωνούν.
Δεν βρήκα όμως. Κανένας, μα κανένας δεν πιστεύει το ίδιο πράγμα. Και είναι εδώ που επιβεβαιώνονται και οι ίδιοι οι διαιτητές μας, αλλά προφανώς και ο Μάζιτς και η ΚΟΠ και όλοι οι άλλοι που εμπλέκονται στο κεφάλαιο διαιτησία.
Έχω την άποψη, ότι οι παρευρεθέντες στη συνέλευση και εννοώ οι εκπρόσωποι των ομάδων, απέτυχαν να αναδείξουν ποιο είναι το πρόβλημα.
Απέτυχαν, να πείσουν και τους φιλάθλους, αλλά και γενικά την κοινή γνώμη που τους βλέπει μετά από κάθε αγώνα, να εκφράζουν παράπονα.
Τι σημαίνει δηλαδή, να παίξω σήμερα με Κύπριους και αύριο με ξένους; Τι σημαίνει να εμπιστευθώ τους νεαρούς Κύπριους μαζί με ξένους στο VAR; Τι σημαίνει επίσης να φέρω ξένους μόνο στα ντέρμπι;
Ή ακόμα, τι σημαίνει να έρχονται σε μόνο δύο ματς ανά αγωνιστική ξένοι; Προφανώς δεν κατάλαβαν καθόλου καλά τι είπαν οι περισσότεροι, να μην πως όλοι τους.
Για κάθε πρόταση που πρότειναν, θεωρώ ότι υπάρχει αντίφαση. Έτσι για να δικαιολογήσω τη δική μου θέση γράφω τα εξής.
1 Να παίξουμε τώρα με Κύπριους και στα πλέι οφ με ξένους. Δηλαδή, οι Κύπριοι στην κανονική περίοδο μπορούν και στα πλέι οφ δεν μπορούν;
2. Να φέρουμε ξένους μόνο στα ντέρμπι; Και ποια παιχνίδια είναι ντέρμπι; Η βαθμολογία όπως είναι μάλιστα φέτος, δυσκολεύει απεριόριστα το να καταδείξει κάποιος τα ματς που είναι ντέρμπι και εννοείται τα ματς των ομάδων που πρωταγωνιστούν. Σωστά ή λάθος;
3. Να εμπιστευθούμε τους Κύπριους αλλά τους νέους διαιτητές; Τι σημαίνει όμως αυτή η άποψη; Ποιος καθορίζει το νέο ή τον παλιό διαιτητή; Μήπως η ηλικία του, ή μήπως η θητεία του στη διαιτησία;
4. Να φέρουμε ξένους μόνο σε δύο ματς ανά αγωνιστική. Ποιος θα καθορίσει αυτά τα ματς; Και με ποιο κριτήριο;
Καμία από τις προτάσεις-εισηγήσεις, δεν στοιχειοθετείται. Αν θέλετε δεν υπάρχει κάτι που να πείθει, ότι η μία πρόταση, είναι πιο σωστή από την άλλη.
Για τούτο και παίρνω θέση, γράφοντας, ότι απέτυχαν να περάσουν κάποιο σωστό μήνυμα για τη διαιτησία.
Με αυτό το αλαλούμ, παίρνω και εγώ θέση επί του θέματος και γράφω τα ακόλουθα για τη διαιτησία μας.
Αν ήμουν ( ευτυχώς που δεν είμαι) Κύπριος διαιτητής, θα σκεφτόμουν δύο και τρεις φορές να πατούσα ξανά στο γήπεδο.
Χωρίς την εμπιστοσύνη των ομάδων ( άρα και του κόσμου), χωρίς την εμπιστοσύνη της ΚΟΠ ( η οποία δεν αποκλείει την κάθοδο ξένων, είτε τώρα είτε αργότερα) και χωρίς την εμπιστοσύνη του «μάστρου» (βλέπε Μάζιτς) ο οποίος ήδη επέλεξε ξένους για το VAR, τι ψυχολογία μένει για να μπει κάποιος στο γήπεδο και να σφυρίξει χωρίς προκατάληψη και χωρίς φόβο;

Μιχάλης Παπαγεωργίου