Κέρδισε… χάνοντας. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά για την ΑΕΚ κάπως έτσι είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά την ήττα από την Ομόνοια. Δεν γίνεται η οποιαδήποτε ήττα να μην στεναχωρεί, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τη δεύτερη συνεχόμενη.
Υπάρχουν όμως πολλά «αλλά» στην κουβέντα μας, που αφορούν τα θετικά στη μία μεριά της ζυγαριάς. Να που ενίοτε, στο ποδόσφαιρο δεν μετρά μονάχα το αποτέλεσμα. Αυτό βεβαίως ισχύει διότι είμαστε στο ξεκίνημα. Σε αντίθετη περίπτωση, κανείς δεν θα στεκόταν στην εμφάνιση, ούτε θα είχε κάποια σημασία.
Στην παρούσα φάση όμως, έχει και… παραέχει. Διότι η ΑΕΚ του Χένινγκ Μπεργκ έδειξε όντως σημάδια ραγδαίας βελτίωσης, ως προς τον τρόπο παιχνιδιού της και τον χαρακτήρα/αντίδραση που έβγαλε στον αγωνιστικό χώρο. Το γεγονός ότι ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου ήταν ο τερματοφύλακας της αντίπαλης ομάδας, αποτελεί ένα credit για την ίδια.
Με την παρουσία της στο ΓΣΠ έδειξε ότι μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη και να είναι πρωταγωνίστρια στο φετινό πρωτάθλημα, κυρίως όταν συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας. Ότι έχει προοπτική, φτάνει να συνεχίσει να ανεβαίνει σκαλοπάτια στο κομμάτι της αγωνιστικής απόδοσης και απόκτησης ταυτότητας ως ομάδα. Αν είχε στόμα να μιλήσει, θα βροντοφώναζε «δώστε μου χρόνο και θα δείτε»…
Αυτό βέβαια καλείται να το επιδεικνύει ή μάλλον να το αποδεικνύει βδομάδα με βδομάδα. Οι εμφανίσεις ξεχνιούνται εύκολα κι αυτό που μένει, είναι τι αναγράφεται στον βαθμολογικό πίνακα. Το -6 από την κορυφή δεν λέει απολύτως τίποτα, όταν βρισκόμαστε μόλις στα μέσα Σεπτεμβρίου.
Καλείται ωστόσο να αρχίσει άμεσα να παίρνει (και) βαθμούς, αρχής γενομένης από το προσεχές παιχνίδι με τον Εθνικό στην «Αρένα», με τη νίκη να είναι εκ των ων ουκ άνευ για ευνόητους λόγους.
Ανδρέας Βεντούρης
