Αναλυτικά οι δηλώσεις του στο «15min.lt»:
«Δεν θεωρώ ότι έκανα τραγική σεζόν πέρσι. Φυσικά υπήρχαν πράγματα που δεν μπορούσα να ελέγξω, αλλά πάντα προσπαθούσα. Προφανώς κρίνεται όλη η σεζόν. Ως ομάδα ναι, υπήρχαν πολλά προβλήματα.
Ο Αταμάν σε βοηθάει να παίξεις ελεύθερα στο παιχνίδι. Αλλά υπάρχουν πολλές εκφάνσεις. Σου δίνει ελευθερία να παίξεις, αλλά αν δεν αστοχήσεις ή κάνεις λάθος, αυτή η ελευθερία μπορεί γρήγορα να τελειώσει. Είναι διφορούμενο. Είναι διαφορετικός από τους προπονητές που είχα στο παρελθόν, έχει τα δικά του πράγματα, αλλά ο καθένας τα έχει. Όλα είναι καλά για σήμερα, αλλά αν χάσεις μερικές φορές, όλα θα πάνε άσχημα – οι παίκτες δεν είναι καλοί, ο προπονητής δεν είναι καλός. Πρέπει να κερδίσεις και τότε όλα θα πάνε καλά.
Πέρσι συνέβαιναν πολλά, ήταν δύσκολο να είσαι χαρούμενος. Φέτος έχει επιστρέψει αυτό το συναίσθημα, γιατί έχουμε καλά αποδυτήρια, τα πάμε καλά μεταξύ μας, βγαίνουμε έξω και κάνουμε άλλα πράγματα, πέρα από το να παίζουμε μπάσκετ. Αυτό έλειπε πέρσι.
Είμαι ήδη βετεράνος σε αυτή την ομάδα, είμαι ο τρίτος μεγαλύτερος. Ο Σλούκας δεν είναι από αυτούς που μιλάνε πολύ. Είναι πιο ήρεμος. Μα φυσικά το γεγονός ότι είναι εκεί του δίνει πολύ σεβασμό. Δεν ξέρω πόσες φορές έχει πάει στο Final Four και έχει κερδίσει την EuroLeague. Αν πει κάτι, νιώθει ότι όλοι τον σέβονται. Δεν είναι όμως κάποιος που μιλάει πολύ. Μόνο εγώ και δύο Έλληνες μείναμε στην ομάδα από πέρσι, οπότε βοηθάμε και άλλους να ενσωματωθούν. Όλα είναι καλά τώρα.
Υπάρχει μεγάλη πίεση. Στην Ζάλγκιρις υπήρχε “κουτσομπολιό”. Εδώ τα ΜΜΕ είναι ακόμα πιο αιχμηρά. Σε ρωτούν απευθείας, σε κρίνουν, σε προσβάλουν. Εδώ, οι άνθρωποι υποχωρούν στα συναισθήματα πολύ γρήγορα, αλλά είναι όλοι ειλικρινείς – ίσως γι’ αυτό προκύπτουν συναισθήματα. Λαχταρούν τις νίκες.
Πέρυσι έγινε πολύς λόγος από κόσμο, οπαδούς, αλλά αυτό είναι μέρος της δουλειάς. Δέχεσαι πολλή κριτική, αλλά πρέπει να ακούς μόνο την κριτική από αυτούς που θέλουν να σε βοηθήσουν. Αυτή είναι η κουλτούρα εδώ – είναι δύσκολο να εξηγηθεί, όσοι έχουν παίξει εδώ ξέρουν. Ολόκληρη η πόλη χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα. Περισσότεροι οπαδοί του Παναθηναϊκού, αλλά μπορείς να νιώσεις αυτές τις αντιδράσεις όπου κι αν πας.
Δεν έχω βρεθεί με τον Μπραζντέικις στην Αθήνα γιατί παίζει στον Ολυμπιακό. Όχι, πλάκα κάνω. Μένει λίγο μακριά και τα προγράμματά μας είναι δύσκολα. Με τον Κουζμίνσκας βρεθήκαμε μία φορά, αλλά συνήθως όταν έχω ελεύθερο χρόνο, εκείνος έχει αγώνα. Όταν υπάρχουν τόσα πολλά ματς είναι δύσκολο να βρεθείς με τον άλλο. Όταν βγήκαμε όμως, κατάλαβα ότι είναι ικανοποιημένος και ότι όλα είναι καλά για εκείνον».
