Η ΑΕΚ έχασε κι άλλο έδαφος στη βαθμολογία μετά την ισοπαλία με τη Νέα Σαλαμίνα. Υπήρχαν διαφορές σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια στα οποία απώλεσε βαθμούς; Υπήρχαν. Η εικόνα της ήταν όντως καλύτερη.
Είχε μεγαλύτερα καλά διαστήματα, δημιούργησε ευκαιρίες αλλά υστέρησε στην τελική προσπάθεια. Η ουσία βέβαια είναι ότι έχασε άλλους δύο βαθμούς και στην τελική αυτό είναι που μετράει, καθώς κανείς δεν θα θυμάται σε λίγο καιρό αν ήταν-που ήταν-πιο βελτιωμένη.
Εάν αναλύσουμε το κεφάλαιο «ΑΕΚ» πιο βαθιά κι όχι απλά μεμονωμένα για ένα παιχνίδι, πέραν από το ότι δέχθηκε ξανά γκολ από μια ομάδα που είχε ξεκάθαρα αμυντικούς προσανατολισμούς, θεωρώ ότι ένα κομμάτι το οποίο χρήζει επισήμανσης, είναι το εξής:
Ο προπονητής της είναι αναγκασμένος να κάνει στην εξέλιξη του πρωταθλήματος, όσα έπρεπε να πράξει σε περίοδο προετοιμασίας. Τι εννοώ: Έχοντας φτάσει ήδη στην 6η αγωνιστική, μόλις το περασμένο Σάββατο ο Ντιούνκου έπαιξε για πρώτη φορά βασικός. Το ίδιο και ο Τόνγκια. Ο Ντίμερς αγωνίστηκε στην ενδεκάδα σε δύο ματς, το ίδιο και ο Γκαλιόλο.
Με άλλα λόγια, ο Όλτρα προχωρεί σε αλλαγές/δοκιμές σε περίοδο πρωταθλήματος και είναι αναγκασμένος να το κάνει, λόγω της μη ικανοποιητικής εικόνας στα προηγούμενα ματς. Έχει αλλάξει ήδη αρκετές φορές το δίδυμο στην άμυνα, άλλαξε δεξιό μπακ, αλλάζει συνεχώς τους ακραίους επιθετικούς (μόνο ο Φαράζ είναι σταθερός), ακόμη και στη μεσαία γραμμή ο Καπτούμ είναι βασικός στα τελευταία δύο παιχνίδια κι όχι ο Λέδες. Έχει τη σημασία του, καθώς η ομάδα έμαθε τα προηγούμενα χρόνια να παίζει με τον Πορτογάλο.
Δεν έχει αποκτήσει ακόμη μία σταθερή ενδεκάδα, στην οποία ο κόουτς να προβαίνει σε μια με δυο αλλαγές –ας μη ξεχνάμε ότι δεν έχει φέτος στα πόδια της την Ευρώπη. Συνεπώς, είναι λογικό ακόμη να μην έχει βρει την απαραίτητη χημεία-ομοιογένεια, παρότι ξαναλέω πως με τη Νέα Σαλαμίνα είχε όντως καλύτερη εικόνα, μεγαλύτερη φρεσκάδα κι ενέργεια. Είναι όμως λογικό να μην έχει ακόμη τους απαραίτητους αυτοματισμούς στο παιχνίδι της. Δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να περιμένουμε πως ο Φαράζ θα έχει την ίδια χημεία με τον Ντιούνκου σε ένα ματς που έπαιξαν μαζί, σε σχέση με τη συνεργασία που είχε με τον Ροσάλες –κάτι τέτοιο είναι αδύνατον στην παρούσα φάση.
Είναι λοιπόν γεγονός ότι άλλη ομάδα έκανε προετοιμασία κι έπαιξε στην Ευρώπη κι άλλη παρουσιάστηκε στο γήπεδο με τη Νέα Σαλαμίνα, μολονότι η απόδοσή της ήταν όντως καλύτερη σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια.
Επαναλαμβάνω ωστόσο ότι δεν κρίνουμε ένα ματς μεμονωμένο, αλλά τα έξι που έδωσε ως τώρα στο σύνολό τους. Επί της ουσίας, είναι μια ομάδα που έχοντας 4-5 νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα της, χρειάζεται κι ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Μόνο που, δυστυχώς για την ίδια, τα αρνητικά αποτελέσματα της αφαιρούν το προνόμιο της πίστωσης του χρόνου και είναι πλέον υποχρεωμένη να καλύψει το χαμένο έδαφος στα μαζεμένα ντέρμπι που ακολουθούν, τα οποία θα δείξουν ξεκάθαρα μέχρι πού πραγματικά μπορεί να φτάσει η φετινή ΑΕΚ.
Ανδρέας Βεντούρης
