Ιστορία που θυμάται ο κάθε ένας. Λυπητερή. Δραματική. Ένα παιδί φεύγει νωρίς. Ένα παιδί που έγινε φίλος με τον Ζερμέν Ντεφό. Ένα παιδί που λατρεύτηκε από τους φίλους της Σάντερλαντ και έδωσε δύναμη στον Άγγλο, για να παίξει μέχρι τα… 40. Πέρασαν έξι χρόνια από τότε. Αλλά κάθε έτος, στις 7 Ιουλίου, ο Ντεφό θα δακρύζει όπως την πρώτη φορά!
Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που αγωνίστηκε σε 762 παιχνίδια στην καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο και σκόραρε 325 φορές. Συνέδεσε τον εαυτό του με το αγγλικό ποδόσφαιρο και κανένας δεν θα ξεχάσει την καριέρα του στην Τότεναμ, τα κρίσιμα γκολ του με την Σάντερλαντ, αλλά και το πέρασμά του από την Σκωτία, όπου αρχικά αμφισβητήθηκε λόγω της ηλικίας του, αλλά αποχώρησε με ένα πρωτάθλημα!
Ναι, δεν πήρε τίτλους στην καριέρα του, καθώς επί αγγλικού εδάφους κατέκτησε μόλις ένα Λιγκ Καπ, όπως πρόκειται για έναν γνήσιο σκόρερ, που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα ξεχαστεί στο «Νησί». Είναι ο Ντεφόε ή Ντεφό ή Ζερμέν ή όπως θέλετε, αλλά σε κάθε περίπτωση, δεν θα λησμονηθεί!
Αυτό είναι δεδομένο. Και ας φόρεσε μόλις για 52 φορές το εθνόσημο και ας αγωνίστηκε μόλις για ένα λεπτό στο τελευταίο του ματς με τα «Τρία Λιοντάρια», πριν από μία πενταετία απέναντι στην Σκωτία.
Ωστόσο, ο βασικότερος ή καλύτερα ο πιο ανθρώπινος λόγος που ο Ντεφόε δεν θα ξεχαστεί, είναι η σχέση που ανέπτυξε με έναν μικρό φίλο της Σάντερλαντ. Τον Μπράντλεϊ Λούρι, με τους δυο τους να αναπτύσσουν μία σχέση φιλίας και τον Ντεφό να ξεχωρίζει για το ήθος του, τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Έχοντας διαγνωστεί με καρκίνο σε ηλικία μόλις 18 μηνών, ο μικρούλης Μπράντλεϊ κατάφερε να εμπνεύσει εκατοντάδες μικρούς ασθενείς με το κουράγιο του και την αισιοδοξία του, ενώ η εκστρατεία της οικογένειάς του με σκοπό την ευαισθητοποίηση για τη νόσο είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν πάνω από 90.000 ευρώ.
Ο Ντεφό ήταν δίπλα του σε όλον τον αγώνα που έδωσε. Όταν του ζητήθηκε να τοποθετηθεί δημόσια για αυτό, ζήτησε αρχικά δύο λεπτά, γιατί δεν μπορούσε να σταματήσει τα δάκρυά του.
«Είναι πολύ δύσκολο… Δεν ξέρω τι λόγια να χρησιμοποιήσω και τι ακριβώς να σας πω. Την πρώτη φορά που τον είδα, ήρθε κατευθείαν πάνω μου κι από την πρώτη στιγμή υπήρχε αυτό το δυνατό δέσιμο μαζί του. Είναι ένα πολύ δυνατό παιδί που δίνει μια σκληρή μάχη… Μιλάω καθημερινά με τους δικούς τους, παλεύει, αλλά είναι θέμα ημερών… Δεν υπάρχει μέρα που να μην ξυπνάω και να κοιτάζω το κινητό μου για να δω αν με πήρε… Πριν λίγες ημέρες που χειροτέρεψε η κατάσταση του πήγα και τον είδα και είδα τη χαρά στο πρόσωπο του…».
Ο Μπράντλεϊ δεν άντεξε και ο Ντεφό ήταν απαρηγόρητος. Είχε χάσει πράγματι έναν φίλο του, έναν άνθρωπο που δεν τον ξέχναγε ποτέ, έναν άνθρωπο που τον έπαιρνε κάθε πρωί τηλέφωνο για να δει πώς ξύπνησε.
Δεν θα τον ξεχάσει ποτέ, τον έκανε τατουάζ και από το καλοκαίρι του 2017 και έπειτα, έπαιζε για δύο! Πλέον, μία καριέρα γεμάτη έντονες ποδοσφαιρικές στιγμές και μη, φτάνει στο τέλος της! Ο Ντεφό αποσύρεται στα 40 του, αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ γιατί δεν θα ξεχάσει τον φίλο που έφυγε νωρίς…
