Σε συνέντευξή του στην ισπανική ιστοσελίδα «ΑS», ο Χοσέ Λουίς Όλτρα αναφέρθηκε στην παρουσία του στην ΑΕΚ, την πορεία της και τους στόχους του…
Γράφεις ιστορία ως προπονητής της ΑΕΚ Λάρνακας. Πώς το βλέπεις;
«Είμαι πολύ χαρούμενος. Είμαι χαρούμενος για τον σύλλογο και τους φιλάθλους και περήφανος για τους παίκτες μου. Το ότι τα πράγματα πάνε καλά είναι μια ανταμοιβή που άλλοτε έχεις και άλλοτε όχι γιατί το ποδόσφαιρο είναι πολύ άχαρο».
Είστε 53 ετών και δεν είχε προπονήσει ποτέ στο εξωτερικό, γιατί τώρα;
«Στη ζωή όλα εξαρτώνται από πολλά πράγματα και, για μένα, το πρώτο πράγμα είναι η οικογένειά μου. Πάντα πηγαίναμε παντού μαζί και τώρα ήταν μια καλή στιγμή για να βγούμε από τη ζώνη άνεσης. Μίλησα με τον Τσάβι Ρόκα και αυτό ήταν οριστικό. Μου παρουσίασε ένα πολύ ελκυστικό πλάνο. Παίζοντας στην Ευρώπη, διεκδικώντας το πρωτάθλημα… Κάλεσα τον Ιραόλα, τον Ιδιάκεθ, πολλούς ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από εδώ… Όλοι μου είπαν ότι ήταν μια πολύ καλή επιλογή. Επιπλέον, υπήρχαν και άλλοι Ισπανοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να διευκολύνουν την προσαρμογή μου. Αποφάσισα να έρθω και όχι μόνο δεν το μετανιώνω, αλλά είμαι ενθουσιασμένος».
Τι σου είπε ο Ιράολα ή ο Ιδιάκεθ;
«Μου είπαν για τη σοβαρότητα του συλλόγου σε καθημερινή βάση. Όχι μόνο με τις πληρωμές, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη σταθερότητα και την ηρεμία, αλλά και όσον αφορά τα μέσα εργασίας. Όλοι μου είπαν ότι οι Κύπριοι είναι πολύ φιλικοί, ότι ο καιρός είναι υπέροχος, ο τρόπος ζωής είναι υπέροχος… Τους είπα ότι δεν μιλούσα αγγλικά, αλλά μου είπαν ότι οι παίκτες και ο Τσάβι θα με βοηθούσαν πολύ. Μπήκα στο προπονητικό κοστούμι, έχασα την αμηχανία και επαναλαμβάνοντας μπορώ πλέον να επικοινωνήσω στα αγγλικά».
Στην Κύπρο ζεις σπουδαίες βραδιές ως προπονητής, όπως όταν προκρίθηκε η ομάδα στο Conference League. Θα θέλατε να ζήσετε τέτοιες βραδιές ως παίκτης;
«Ναι, είναι ανεκτίμητο. Ο πρωταγωνιστής είναι πάντα ο ποδοσφαιριστής και δεν το ξεχνώ ποτέ. Νύχτες όπως αυτή σε κάνουν πολύ χαρούμενο. Ο κόσμος σε συγχαίρει και τέτοια, αλλά αυτός που πραγματικά το ζει και το απολαμβάνει, αυτός που πηγαίνει στις κερκίδες και πηδάει με τους φιλάθλους, είναι ο ποδοσφαιριστής. Και θα το ήθελα, φυσικά. Αν και πάντα λέω ότι ο προπονητής Όλτρα δεν θα έβαζε τον ποδοσφαιριστή Όλτρα. Πάντα ζούσα από το ποδόσφαιρο, αλλά η καριέρα μου ως παίκτης δεν ήταν λαμπρή και θα μου κόστιζε να ζήσω υπέροχες βραδιές. Ως προπονητής είχα περισσότερη τύχη».
Σας εξέπληξε το επίπεδο του κυπριακού πρωταθλήματος;
«Εντελώς. Νόμιζα ότι, λόγω της δομής της διοργάνωσης, θα υπήρχαν έξι ομάδες και οι υπόλοιπες θα ήταν μια καταστροφή. Αλλά όχι, είναι όλοι πολύ ανταγωνιστικοί και ο καθένας μπορεί να νικήσει. Υπάρχει ένα πολύ καλό επίπεδο και πολύ καλοί ποδοσφαιριστές. Ο διαγωνισμός είναι πολύ καλά οργανωμένος, τα γήπεδα είναι πολύ καλά, το ποδόσφαιρο ζει με πάθος… Για μένα ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη».
Τι όνειρο σου έχει απομείνει να εκπληρώσεις στο ποδόσφαιρο;
«Πολλοί. Βασικά θα ήθελα να επιστρέψω για να προπονήσω κάποια στιγμή μια ισπανική ομάδα στη La Liga. Οι προηγούμενες εμπειρίες που είχα δεν κατέληξαν να είναι καλές για διάφορες περιστάσεις. Δεν νομίζω ότι είμαστε προπονητές της πρώτης, της δεύτερης ή της πέμπτης κατηγορίας, αλλά νομίζω ότι έχω περισσότερη εμπειρία στη δεύτερη και θα ήθελα να θεωρηθεί ότι μπορώ να προπονηθώ και στην πρώτη. Αν και το όνειρό μου αυτή τη στιγμή είναι να κερδίσω το κυπριακό πρωτάθλημα ή κύπελλο με την ΑΕΚ. Έχω πολλά πράγματα να κάνω, αλλά το σημαντικό σε κάθε επάγγελμα είναι να βάζεις πάθος, να έχεις φιλοδοξία, να είσαι απαιτητικός με τη δουλειά σου, να θέλεις να βελτιωθείς και να εξελιχθείς. Αν δεν έχεις φιλοδοξίες, δεν πρόκειται να μεταδώσεις τίποτα στην ομάδα. Είμαι μόλις 53 ετών, κάτι που για έναν προπονητή δεν είναι πολύ. Έχω αρκετό δρόμο να διανύσω και ελπίζω να πετύχω πολλά πράγματα».
