Ο Λιονέλ Μέσι σαν πραγματικός ηγέτης πήρε από το χέρι την Αργεντινή και την οδήγησε στον τελικό του Μουντιάλ 2022.
Εκεί όπου απέναντι στην κάτοχο του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα διεκδικήσει την Κυριακή (18/12) το τρόπαιο που λείπει από την πλούσια συλλογή της καριέρας του.
Στο απόηχο του τελικού, κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο η πρώτη συνέντευξη του Αργεντινού σταρ, που έδωσε στην εφημερίδα της χώρας του Diario La Capital στις 3 Σεπτεμβρίου 2000, όταν ήταν 13 χρονών.
Το δημοσίευμα έγραφε: «Ο Λιονέλ Μέσι είναι ένας παίκτης που αγωνίζεται ως επιτελικός μέσος για την ομάδα του. Δεν είναι ένας ακόμη πολλά υποσχόμενος παίκτης, αλλά ένα παιδί με τεράστιο μέλλον μπροστά του. Παρά το ύψος του, μπορεί να ξεπεράσει κάθε αντίπαλο, να ντριμπλάρει και να σκοράρει, ενώ είναι απολαυστικός με την μπάλα και σήμερα (εκείνη την εποχή) αποκαλύπτεται στον κόσμο».
Η συνέντευξη του Μέσι:
Ο ήρωάς του: «Έχω δύο. Είναι ο μπαμπάς μου, Χόρχε, και ο νονός μου, Κλαούντιο».
Ο αγαπημένος του προπονητής: «Όλοι όσοι είχα, γιατί έχω μάθει κάτι απ’ όλους αυτούς».
Ποιον παίκτη ξεχωρίζει: «Δύο. Τον αδερφό και τον ξάδερφό μου».
Η ομάδα του: «Νιούελς Ολντ Μπόις».
Το χόμπι του: «Να ακούω μουσική».
Το είδος μουσικής που του αρέσει: «Cuarteto και Cumbia».
Το αγαπημένο του βιβλίο: «Η Βίβλος».
Ταινία: «Baby’s Day Out».
Άθλημα: «Χάντμπολ».
Μοντέλο: «Νικόλ Νόιμαν».
Φαγητό: «Κοτόπουλο με σάλτσα».
Αγαπημένο μάθημα: «Ισπανικά».
Στόχος: «Να τελειώσω το σχολείο».
Μία στιγμή χαράς: «Όταν γίναμε πρωταθλητές».
Μία στιγμή λύπης: «Ο θάνατος της γιαγιάς μου».
Μία ελπίδα: «Να παίξω με τη Νιούελς στην πρώτη κατηγορία».
Ταπεινοφροσύνη: «Αυτό που δεν πρέπει ποτέ να χάσει κανένας άνθρωπος».
Προσδοκίες για εκείνη τη χρονιά: «Να γίνουμε ξανά πρωταθλητές».
Οι φίλοι του: «Είμαι τυχερός που έχω πολλούς καλούς φίλους. Αν προσπαθούσα να τους ονομάσω θα ξεχνούσα κάποιον».
